Ölüm çok garip geliyor

@XEfe.Bey Korktuğundan eminim.

Tanrı'ya küfür et, onu sevmediğini ve hatta ondan nefret ettiğini söyle.

Onu sevmek zorundasın, çünkü seni cezalandırmak için hazır olduğuna inanıyorsun.

GCN dedi:

Konu felsefe ama çoğu kişi psikolog kesilmiş. Sorgulamayı ve düşünmeyi delilik olarak gören toplum ne kadar ileriye gidebilir?

Bence insan hayatı kozmik bir şaka!

Genişletmek için tıkla...

Çok düşünmek delirtir nietzsche ye bak anlarsın.

WAHRETTE dedi:

Çok düşünmek delirtir

Genişletmek için tıkla...

Belki öyledir belki de değil ama çok düşünen kim? Bu kadar da kapalı olmaya gerek yok.

GCN dedi:

@XEfe.Bey korktuğundan eminim.

Tanrı'ya küfür et, onu sevmediğini ve hatta ondan nefret ettiğini söyle.

Onu sevmek zorundasın, çünkü seni cezalandırmak için hazır olduğuna inanıyorsun.

Genişletmek için tıkla...

Sen annen ve babandan korkmuyor musun? Peki evreni yaratan Allah'tan neden korkmayacaksın?

XEfe.Bey dedi:

Sen annen ve babandan korkmuyor musun? Peki evreni yaratan Allah'tan neden korkmayacaksın?

Genişletmek için tıkla...

Kuranı incili Tevrat'ı ve Hz Muhammet'in hayatını okumamış birine benziyorsun.

XEfe.Bey dedi:

Sen annen ve babandan korkmuyor musun?

Genişletmek için tıkla...

Büyürken seni tehdit eden bir baban varsa, bir noktaya kadar ondan korkarsın. Yine de benzetim alakasız.

XEfe.Bey dedi:

Peki alemleri yaratan Allah'tan neden korkmayacaksın?

Genişletmek için tıkla...

Çünkü öleceğini biliyorsun ve ona döneceğini de.

@XEfe.Bey Tanrı seni tehdit etmediği sürece korkmana gerek yok. Zaten çünkü Tanrı tehdit etmez. Bu tamamen insani davranış. Eğer gerçekten de Tanrı'dan tehditler aldığını düşünüyorsan yanılıyorsun.

Anı: Bundan 13-14 yıl önce eniştem, Allah hakkında ileri geri konuşmuştu. Aslında çokta bir şey dememişti. Sadece kendinden emin şekilde tebessüm ederek yukarıyı işaret ediyordu ve hani nerede? Diyordu. Henüz yaşım 15 idi, gönülden inanıyordum. O an kafamdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi tarifsiz bir korku hissetmişsin. Sanki o lafları ben etmişim gibi. Enişteme her baktığımda onu şeytan kırmızısı ve boynuzlu görüyordum. Yani bu şekilde canlandırıyor ve hayret ediyordum. Hayret ediyordum çünkü bir insanın böyle bir fikre kapılmasına anlam veremiyordum, nasıl olabilirdi ki? Bu imkansız gibi geliyordu. Aslında işte o zaman anlamıştım ama bunu öğrenmek için uzun yıllarca düşünmem gerekti.

Kimse ne olacağını kesin bir dille anlatamaz. Milyonlarca ihtimal var. Hangisinin olacağını öldükten sonra göreceğiz, belki de göremeyeceğiz. Bilincimizin olacağı da kesin değil.

İnsanlar sadece bazı ihtimaller üzerine konuşuyor ve aslında bakarsak hepsinin gerçekleşme ihtimali birbiriyle aynı. Yani öldükten sonra başka bir hayatın başlamasıyla (ahiret gibi) bizim farklı bir insanın vücudunda dünyaya geri gelmemiz aynı ihtimale sahip.

O yüzden beklemekten ve öldükten sonra görmeyi ummaktan başka bir seçeneğin yok. O kadar düşünülecek bir şey de değil bana göre. Yüzyıllardır insanlar ölüyor, doğuyor. Doğanın kanunu bu şekildeyken öleceğimize çok şaşırmıyor ve garipsemiyorum. Çok korkutucu ya da gerici bir şey de değil. Öldükten sonra pişman olacağınız şeyler yapmışsanız -sadece ahiret inancına göre değil- ondan dolayı pişmanlık duyarsınız sadece. Korkutucu bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Ecmel dedi:

Çok korkutucu ya da gerici bir şey de değil.

Genişletmek için tıkla...

Ölümün soğuk nefesini ensende hissetseydin böyle demezdin. O anlar aldığım her nefesteki oksijen moleküllerini teker teker hissedebiliyordum adeta. Zihnim açık, görüşüm berraktı. (2014 - Silopi)

GCN dedi:

Ölümün soğuk nefesini ensende hissetseydin böyle demezdin. O anlar aldığım her nefesteki oksijen moleküllerini teker teker hissedebiliyordum adeta. Zihnim açık, görüşüm berraktı. (2014 - Silopi)

Genişletmek için tıkla...

Ölüm anında da ne olacağını kimse net olarak söyleyemez. Belki hiç acısız bir ölüm yaşayacaksın, hiçbir şey hissetmeyeceksin. Belki de yanarak öleceksin. Bu o anki ölüm şekline bağlı bir acı.

Bana korkutucu gelmeyen şey ölüm anındaki acı değil, ölümün kendisi.

Ecmel dedi:

Bana korkutucu gelmeyen şey ölüm anındaki acı değil, ölümün kendisi.

Genişletmek için tıkla...

Her an kafama mermiyi yiyip yok olup gidecektim. Boş, anlamsız ve soğuk et yığını haline gelmek. Ne ölüm anından ne de sonrasından korktum. Bu tamamen biyolojik bir tepki.

Karanlıktan bu yüzden korkarız.