En son otobüs yolculuğunu 2019 yaz ayında yaptım en ön tekli koltukta.Arkam da bebekli bir kadın vardı,çok ağlamadı ama olsun. Sağ tarafımda 15 yaşlarında 2 küçük kız onlar da benim gibi ön koltukta seyehat etmenin tadını çıkarıyorlardı. Varacağımız ve benim ineceğim yere ya 20 ya 30 dakika vardı gözlerim hafiften kapanıyordu ama uykuyla uyanıklık arası hani bir şeyler görürsünüz ama rüya da görmüş gibi. Her neyse alt geçide giriyorduk, otobüsü süren adam uyuya kaldı gözümü 1 saniye ile açtım baktım viraja doğru gidiyoruz yani otobüs sola doğru bariz gidiyor, bende sanıyorum ki rüyadayım herhalde
sonra ne mi olsun 3-4 saniye sonra benim olduğum taraftan adam viraja bir çarptı,arkadan birisi superman gibi yanıma uçtu, gülmemem lazım ama anlatırken de gülümsedim fjdndj. Arkada ki bebek hüngür hüngür ağlıyor,bir yandan her şeye olur olur yaklaşan eleman ne oldu abi bir şey olmaz sıkıntı yok diyen, bir yandan sinirlenen adam ,diğer yandan hüngür hüngür ağlayanlar. Merak edenler için adam çarpınca hemen sağa kırdı düzeldi. Diğer yandan süren adam ben uyumadım tekerlek kaydı diyor fjfjfj ulan otobüs iyi olmasa amel defterimiz kapanıyordu. 2 dakika sonra çekti otobüsü inceliycez birisi inmiş sigarayla hiçbir şey umurunda değil yakmış sigarasını ne oldu burada a.. diyerekten olayı tiye alması falan jdjdjd. Diyeceğim o ki tam benim olduğum yerden vurduğu için en çok ben hissettim, ölümlü dünya ilk defa o kadar çok yaklaştık ölüme ama verilmiş sadakamız varmış. Ben kurtuldum ama diğerleri ne oldu bilemem, bir otobüsten inişim var ama kapılar açılır açılmaz sırt çantamla koşarak uzaklaşıp gidip bir abdest alıp sabah namazını kıldım.
