Aslında böyle kişiler ne güzel kişiler de değerleri pek fazla bilinmiyor. Helal sana.
Ne de güzel anlattın. Bu dertlerden kurtulurum inşallah.
2030 da falan gelirsem bu 2022 yazısını görüp güleceğim aklıma geliyor
Arkadaşlar selam bugün sizle bir konu tartışmak istiyorum.
Oğuz sasi hakkında,
Twitch yayınlarında olsun YT yayınlarında olsun hep garip grup hareketler yapan, bizi güldüren, gerçekten samimiyetini içtenlikle hissettiğim parlak bir adam.
Yayınlarında ara sıra yalnızlıktan konuşuyor ara sıra varoluşumuz hakkında konuşuyor. Hakikaten iyi dinlerseniz çok da mantıklı konuşuyor. Tamam kamera karşısında değişik hareketleri var ama bu ayıbı değil, ve kimse geri zekalı demiyor çünkü herkes böyle hareketler evinde yapmıştır
Geçen bir videosuna denk geldim aşağıya koyduğum videoyu izledikten sonra aşağıdaki yazılarımı okuyun. 1 dakikalık video zaten.
Link:
Evet arkadaşlar burada yalnızlığından vesaire bahsediyor, ailesinden de sanki ümidini kesmiş, ve anksiteye ( kaygı) probleminin olduğunu söylüyor.
Anksiyete sanırım bende de var, size şöyle söyleyeyim.
Sosyalleşmeyi sevmem, asosyalleşmeyi de sevmem. Evin dışına çıktığım zaman hafifte olsa ürperme hissi geliyor. İnsanlardan umudumu kesmişim, okul arkadaşlarıyla sosyalleşmeyi asla sevmem. Okul içinde sosyalleşirim o ayrı tabii...
Genellikle kaygı çok oluyor.
Sasinin de dediği gibi, hiçbir zaman bir awmnin üst katında yemek yiyemem, nedenini bilmiyorum ama insanlardan utanıyorum arkadaşlar.
Okul arkadaşlarıyla dışarı çıkmam ve çıkarsam eziyet gibi gelir. Daha doğrusu arkadaşlara bir garezim yok, tamamen okul ile alakalı.
Kaygı problemi olanların çoğu geçmişte bir travma olay veya unutulmayan bir kötü anı yaşanmıştır bence.
17 yaşına gireceğim. Aslında sevgili yapmaktan çok çekinirim. Yani tamam öyle 7/24 PC başında oturan sivilceli çubuk Ali olarak düşünmeyin, o kadar da asosyal değilim. Sporla da aram iyi, vücut dengem iyi, sağlığım iyi çok şükür.
Sevgili yapmaktan neden çekiniyorum bilmiyorum. Aslında yapmak istemiyorum arkadaşlar zaten boş beleş işler. Bu güne kadar yapmadım üniversite de ciddi bir ilişkim olmayana kadar yapmam. Mesela atıyorum alya diye bir kızı sevdim, ona açılamam içimden hep şöyle düşünürüm, boktan hayatına bu kızı da mı sokacaksın? Ya ben gerçekten aşık olmadım ya da cidden bu işler bana gelmiyor. Yarı asosyal bir insanla nasıl çıkıp eğlenebilir ki değil mi? Yüz hattım gayet yerinde, aynaya karşı barışığım, kendimi iyi bulurum, bazen normal. Herkes gibi. Geçen yılki olay beni bayağı derinden sarstı. Okula sınıfça ilk buluşmamız herkesin ve 1-2 hafta kaynaştık hemen erkekler kızlar sınıfça. Fakat ters giden bir şeyler olmuş. Sınıfımızdan bir kız benimle kafayı bozmuş, kendimi ondan uzak tutmaya çalıştım. Hayatımda bu kadar nefret edebilirim yani karşı cinsten bu kadar. Zaten bana gelmiyor bu ergen muhabbetleri. Kıza beni rahat bırak sülük gibisin falan filan yazdım ki uzak dursun artık. Kızında sınıfta grubu var ve bana düşman kesildiler. Kendimi bir yokluğun ortasında buldum. Bu sene sınıfımı değiştireceğim ve önüme bakacağım.
Oğuz Sasi'yi o kadar iyi anlıyorum ki, insanlar bana göre değil. Çoğu ortamda farklıyım çok şükür halimden anlayan abim, ablam ve ailem var. Fena bir öz güven kaybım var. Eniştem de bayağı destek oluyor, eski e-sporculardan dır kendisi. Hayatı gerçekten yaşamış biri kendisi. Üniversite zamanlarında çalışırken çok pastaneden atılmış, çok kafeden haksız yere atmışlar öğrenci zamanlarında. O bana ciddi anlamda destek oluyor. Kendisi 29 yaşında. 2 sene sonra YKS sınavım var, siyasi işler değişirse sınav sistemi değişir diye bir taraftan umutluyum. Hedefim subaylık Allah'ın izniyle bir an önce okul ızdırabından eziyetinden kurtulup iş hayatına atılmak. Belki gerçek aşkımı bulup evlenmişimdir de.
Okuldan nefret ediyorum arkadaşlar. 3 ay tatilin hiç bitmemesini istiyorum. Neden istemediğim insanlarla aynı ortamda olmak zorundayım ki?
Oğuz sasi topluma alışamadığını ve hayatımın büyük kısmında da böyle olacağını söylüyor. Yalana gerek yok ama bende öyle hissediyorum. Belki büyürsem algılarım değişir.
Oğuz sasi tek olmanın da güzel bir şey olmadığını ara sıra söyler yayınlarında. Evin her şeyinde ben sorumluyum. Çamaşırı ben asıyorum, yemeği ben yapıyorum ve bu zor diyor. Kamera karşısında çok rahat bir adam fakat dışarıda aynı şeyleri yapsa, ya da yapsa demeyelim aynı şeyleri konuşsa utancından yerin dibine girecek bir adamım diyor. Neyse arkadaşlar kafanızı gerçekten acayip şişirdim, oğuz sasiyi anlatıp bir yandan da derdimi dökeyim dedim. İyi geceler. Allaya emanet olun.
Arkadaşlar selam bugün sizle bir konu tartışmak istiyorum.
Oğuz sasi hakkında,
Twitch yayınlarında olsun YT yayınlarında olsun hep garip grup hareketler yapan, bizi güldüren, gerçekten samimiyetini içtenlikle hissettiğim parlak bir adam.
Yayınlarında ara sıra yalnızlıktan konuşuyor ara sıra varoluşumuz hakkında konuşuyor. Hakikaten iyi dinlerseniz çok da mantıklı konuşuyor. Tamam kamera karşısında değişik hareketleri var ama bu ayıbı değil, ve kimse geri zekalı demiyor çünkü herkes böyle hareketler evinde yapmıştır
Geçen bir videosuna denk geldim aşağıya koyduğum videoyu izledikten sonra aşağıdaki yazılarımı okuyun. 1 dakikalık video zaten.
Link:
Evet arkadaşlar burada yalnızlığından vesaire bahsediyor, ailesinden de sanki ümidini kesmiş, ve anksiteye ( kaygı) probleminin olduğunu söylüyor.
Anksiyete sanırım bende de var, size şöyle söyleyeyim.
Sosyalleşmeyi sevmem, asosyalleşmeyi de sevmem. Evin dışına çıktığım zaman hafifte olsa ürperme hissi geliyor. İnsanlardan umudumu kesmişim, okul arkadaşlarıyla sosyalleşmeyi asla sevmem. Okul içinde sosyalleşirim o ayrı tabii...
Genellikle kaygı çok oluyor.
Sasinin de dediği gibi, hiçbir zaman bir awmnin üst katında yemek yiyemem, nedenini bilmiyorum ama insanlardan utanıyorum arkadaşlar.
Okul arkadaşlarıyla dışarı çıkmam ve çıkarsam eziyet gibi gelir. Daha doğrusu arkadaşlara bir garezim yok, tamamen okul ile alakalı.
Kaygı problemi olanların çoğu geçmişte bir travma olay veya unutulmayan bir kötü anı yaşanmıştır bence.
17 yaşına gireceğim. Aslında sevgili yapmaktan çok çekinirim. Yani tamam öyle 7/24 PC başında oturan sivilceli çubuk Ali olarak düşünmeyin, o kadar da asosyal değilim. Sporla da aram iyi, vücut dengem iyi, sağlığım iyi çok şükür.
Sevgili yapmaktan neden çekiniyorum bilmiyorum. Aslında yapmak istemiyorum arkadaşlar zaten boş beleş işler. Bu güne kadar yapmadım üniversite de ciddi bir ilişkim olmayana kadar yapmam. Mesela atıyorum alya diye bir kızı sevdim, ona açılamam içimden hep şöyle düşünürüm, boktan hayatına bu kızı da mı sokacaksın? Ya ben gerçekten aşık olmadım ya da cidden bu işler bana gelmiyor. Yarı asosyal bir insanla nasıl çıkıp eğlenebilir ki değil mi? Yüz hattım gayet yerinde, aynaya karşı barışığım, kendimi iyi bulurum, bazen normal. Herkes gibi. Geçen yılki olay beni bayağı derinden sarstı. Okula sınıfça ilk buluşmamız herkesin ve 1-2 hafta kaynaştık hemen erkekler kızlar sınıfça. Fakat ters giden bir şeyler olmuş. Sınıfımızdan bir kız benimle kafayı bozmuş, kendimi ondan uzak tutmaya çalıştım. Hayatımda bu kadar nefret edebilirim yani karşı cinsten bu kadar. Zaten bana gelmiyor bu ergen muhabbetleri. Kıza beni rahat bırak sülük gibisin falan filan yazdım ki uzak dursun artık. Kızında sınıfta grubu var ve bana düşman kesildiler. Kendimi bir yokluğun ortasında buldum. Bu sene sınıfımı değiştireceğim ve önüme bakacağım.
Oğuz Sasi'yi o kadar iyi anlıyorum ki, insanlar bana göre değil. Çoğu ortamda farklıyım çok şükür halimden anlayan abim, ablam ve ailem var. Fena bir öz güven kaybım var. Eniştem de bayağı destek oluyor, eski e-sporculardan dır kendisi. Hayatı gerçekten yaşamış biri kendisi. Üniversite zamanlarında çalışırken çok pastaneden atılmış, çok kafeden haksız yere atmışlar öğrenci zamanlarında. O bana ciddi anlamda destek oluyor. Kendisi 29 yaşında. 2 sene sonra YKS sınavım var, siyasi işler değişirse sınav sistemi değişir diye bir taraftan umutluyum. Hedefim subaylık Allah'ın izniyle bir an önce okul ızdırabından eziyetinden kurtulup iş hayatına atılmak. Belki gerçek aşkımı bulup evlenmişimdir de.
Okuldan nefret ediyorum arkadaşlar. 3 ay tatilin hiç bitmemesini istiyorum. Neden istemediğim insanlarla aynı ortamda olmak zorundayım ki?
Oğuz sasi topluma alışamadığını ve hayatımın büyük kısmında da böyle olacağını söylüyor. Yalana gerek yok ama bende öyle hissediyorum. Belki büyürsem algılarım değişir.
Oğuz sasi tek olmanın da güzel bir şey olmadığını ara sıra söyler yayınlarında. Evin her şeyinde ben sorumluyum. Çamaşırı ben asıyorum, yemeği ben yapıyorum ve bu zor diyor. Kamera karşısında çok rahat bir adam fakat dışarıda aynı şeyleri yapsa, ya da yapsa demeyelim aynı şeyleri konuşsa utancından yerin dibine girecek bir adamım diyor. Neyse arkadaşlar kafanızı gerçekten acayip şişirdim, oğuz sasiyi anlatıp bir yandan da derdimi dökeyim dedim. İyi geceler. Allaya emanet olun.
