Anneme üzülüyorum

Sammy Winchester

Hectopat
Katılım
2 Ağustos 2021
Mesajlar
1.306
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Annem 1 ay önce bir sebep yüzünden hapse girdi, hapiste de sinir krizi geçirmiş teyzem söyledi. Çok üzülüyorum, bu hapis durumu beni karamsarlığa itiyor. 5-6 yaşından beri zaten aile içi şiddet annem hapse düşene kadar devam etti ve burada yazamayacağım ağır olaylar, bıktım artık. Bu yolu ben seçmedim, ileride her şey düzelir diyordum fakat annem hapse girince her şey daha da kötüleşiyor daha da boşluğa düşüyorum. Bugün amcam ile cezaevine görüş günü annemi görmeye gittim 1 aydan beri ilk defa, moralim gerçekten çok düşük. Eve geldim gittim bir şeyler yedim, yatağa attım kendimi gene ağladım sonra uyudum. Ağlasam da boş, hiçbir şey kolaylaşmıyor, zaman durmuyor. Gelecek desen hiçbir fikrim yok, annem ile babam ayrı annem hapisten en geç (umarım) 7-8 ay sonra çıkarsa eve gelme ihtimali bile yok zaten aile içi şiddet var, ne olacak hiç bilmiyorum. Yazamadığım onlarca travma, ne yapacağım? Kaderi geriye nasıl çevireceğim?
 
Son düzenleme:
Okuyunca bir anlık cidden duraksadım ve üzüldüm, yaşadığınız şey çok kötü bir şey, sakin olun ve geleceğinize odaklanmaya bakın derslerinize çalışın, kitap okuyun v.b, elinizden gelen büyük ihtimalle sadece bu. :(
 
Özel değilse akraba ilişkilerinizin ne duruma olduğunu söyleyebilir misiniz? Mental sağlığınızın daha da kötüye gitmemesi adına iyi bir çevreyle hayata devam etmeniz gerekiyor. İyi akrabalarınız varsa onlardan yardım almalısınız bence.

Çevrenizdeki insanların bu denli kötü bir aile ortamında yaşadığınızdan haberi var mı? İnsanlar size yardımcı olmak istiyor mu?
 
Annem 1 ay önce bir sebep yüzünden hapse girdi, hapiste de sinir krizi geçirmiş teyzem söyledi. Çok üzülüyorum, bu hapis durumu beni karamsarlığa itiyor. 5-6 yaşından beri zaten aile içi şiddet annem hapse düşene kadar devam etti ve burada yazamayacağım ağır olaylar, bıktım artık. Bu yolu ben seçmedim, ileride her şey düzelir diyordum fakat annem hapse girince her şey daha da kötüleşiyor daha da boşluğa düşüyorum. Bugün amcam ile cezaevine görüş günü annemi görmeye gittim 1 aydan beri ilk defa, moralim gerçekten çok düşük. Eve geldim gittim bir şeyler yedim, yatağa attım kendimi gene ağladım sonra uyudum. Ağlasam da boş, hiçbir şey kolaylaşmıyor, zaman durmuyor. Gelecek desen hiçbir fikrim yok, annem ile babam ayrı annem hapisten en geç (umarım) 7-8 ay sonra çıkarsa eve gelme ihtimali bile yok zaten aile içi şiddet var, ne olacak hiç bilmiyorum. Yazamadığım onlarca travma, ne yapacağım? Kaderi geriye nasıl çevireceğim?
Ah be arkadaşım :( Umarım işler bir gün çok iyi olur, çoğu insanı umut hayatta tutuyor. Umudunu ne olursa olsun kaybetme :(
 
Annem 1 ay önce bir sebep yüzünden hapse girdi, hapiste de sinir krizi geçirmiş teyzem söyledi. Çok üzülüyorum, bu hapis durumu beni karamsarlığa itiyor. 5-6 yaşından beri zaten aile içi şiddet annem hapse düşene kadar devam etti ve burada yazamayacağım ağır olaylar, bıktım artık. Bu yolu ben seçmedim, ileride her şey düzelir diyordum fakat annem hapse girince her şey daha da kötüleşiyor daha da boşluğa düşüyorum. Bugün amcam ile cezaevine görüş günü annemi görmeye gittim 1 aydan beri ilk defa, moralim gerçekten çok düşük. Eve geldim gittim bir şeyler yedim, yatağa attım kendimi gene ağladım sonra uyudum. Ağlasam da boş, hiçbir şey kolaylaşmıyor, zaman durmuyor. Gelecek desen hiçbir fikrim yok, annem ile babam ayrı annem hapisten en geç (umarım) 7-8 ay sonra çıkarsa eve gelme ihtimali bile yok zaten aile içi şiddet var, ne olacak hiç bilmiyorum. Yazamadığım onlarca travma, ne yapacağım? Kaderi geriye nasıl çevireceğim?
Yaş kaç hocam? Geçmiş olsun bu arada. Annenizin yüz kızartıcı bir suçu yoksa utanmaya gerek yok. Varsa da gerek yok. Sonuçta siz işlemediniz.
 
Konuşması bizim açımızdan kolay biliyorum ama elinizden geldiğince sabırlı olun. Umudunuzu yitirmeyin bir tek o bile kalsa yitirmeyin. Elbet bir gün ayağa kalkarsınız. Annenizi görünce de bu şekilde söyleyin gününüzün geleceğini ve moraller vermeye çalışın.
 

Geri
Yukarı