Rahatsız eden bir hastalığınızı anlatın

Konu şikayet etmek için değil de dertleşmek için açıldı değil mi?
Bende de OKB gibi bir şey var herhalde. Çok takıntı oluyor. Gerçi eskisine göre azaldı ama hala etkisi var.
Diyafram tarafıma ağrı girdi. Nefesime etkisi oluyor. Doktora gideceğim onun için. İnşallah kötü bir şey çıkmaz.
Ve vücudumun sağ tarafı biraz daha küçük gibi. Değişik bir his.
Sağ dizim ağrıyor bu yüzden galiba.
OKB geçiyor, yani en azından önemsenmeyecek seviyeye geliyor Allah'ın izniyle bana göre.
 
Dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu, durtu bozuklugu ve OKB tanisi koyuldu. Çocuklugumdan beri cekmedigim sıkıntı kalmadi kafamda 5 tane yarik var, omurgami kirdim, bir kere koye gittigimde ormani yakmistim, anneannemin evinde iki tane koltugu yaktim bir de plazma TV'nin camini yakmistim. Okulda basarisizliklar ama yine de zorla calisip makine muhendisligini kazanmistim sonra tekrar biraktim cunku yapacak potansiyelim yoktu. Bu hastalik olene kadar benimle bu sekilde yasamaya calisiyorum.
Galiba ortak noktalarımız var, sanırım size koltuğu yakma dürtüsü/iç sesi vs. geliyor değil mi?
 
Galiba ortak noktalarımız var, sanırım size koltuğu yakma dürtüsü/iç sesi vs. geliyor değil mi?

Ve daha kotusu artik insanlarin hislerini anlayamiyorum çocukkende anlamiyordum. Simdi ne sevebiliyorum ne korkuyorum artik etrafta zombi gibiyim bazen baska canlilara zarar veresim geliyor çocukken yaptim ama simdi boyle bir halt yerim diye aşırı tedbirli dolasiyorum insanlarin kolay kolay icine cikmam insanlarala iletisim kurmam fazla.
 
Geçmiş olsun.

Benim en berbat hastalığım herhalde ismini sanını bilmediğim çabuk yorulma tarzı bir şeydi. Geçen yıl gerçekleşti(COVID değil). Kolay yorulmam, hatta kilometrelerce koşsam nefes nefese bile kalmam. Ama o yıl ne olduysa tüm kemiklerim ağrıyordu. Gözlerim sanki stres altındaymışımcasına kalp gibi atıyordu. Gözlerim kırmızılaştı, gözlerim ağrıyordu diyebilirim. Tırnak makasıyla tırnağımı kesmeye çalışırken bile ağrı hissediyordum. Sinir sistemi sorunu olduğunu tahmin ediyorum. Her neyse, yatağa girip gözümü 5 saniye kapatsam direkt uykuya dalar haldeydim ki kolay kolay uyuyan birisi de değilim. Saçlarım sertleşti, cildim buz tutmuştu. Hatta sabah uyanıp elimi kafama götürdüğüm de cildim bildiğin 10 derece gibi sopsoğuktu. 2-3 gün sonra birden bire gitti. 20 saat aralıksız uyuduğumu bilirim. Hatta uyanmak için bildiğin can çekişiyordum. Vücut yorgunluğuyla alakası bile yok, uyku düzenim gayet iyi idi. Birden oluverdi. Yani 20 saat uyumak rüya bile görmemek, gözlerinin kalp gibi çırpınması/atması, her yerin tatlımsı bir ağrıyla ağrıması, tırnak keserken veya yürürken sivri bir ağrı gelmesi gibi bir ton sorunla karşılaşmıştım. Garipti yani.
 
Ve daha kotusu artik insanlarin hislerini anlayamiyorum çocukkende anlamiyordum. Simdi ne sevebiliyorum ne korkuyorum artik etrafta zombi gibiyim bazen baska canlilara zarar veresim geliyor çocukken yaptim ama simdi boyle bir halt yerim diye aşırı tedbirli dolasiyorum insanlarin kolay kolay icine cikmam insanlarala iletisim kurmam fazla

Çok ortak noktamız var sanırım. bende eskisi gibi olamıyorum korkamiyorum, sevemiyorum gibi. Duygular sanki yok olmuş. İnsanların içinde takıntı baskısı nedeniyle durmak istemiyorsunuz diye tahmin ediyorum. Sanırım sizi anlıyorum.
 

Geri
Yukarı