Bak ben şunu da yaşadım. CS:GO oynadım ilk başlarda çok sardı. 150 saat çok çabuk oynadım. Bu kadar sürede benim kadar fazla başarımı istemeden alan görmedim hatta... Rekabetçi de tek kalıp 5 kişiyi tek başıma alıp el kazandığım çok oldu. Bir şeyi sevdiğinde yapıyor insan. Sonra 1 sene girmedim ben oyuna rütbe yalan oldu rütbem yok şu an
Dota, CS:GO hiç bir şey oynamadım KYK'da kalıyordum, bu sene eve çıkıyorum neyse...
Asıl konuya geleyim:
Arkadaş sessiz sakin internet kafeye gittik CS:GO değilde 1.6 atıcaz. Oturduk... Bir yenildik, bir yenildik anlatamam. Elimize verdi o eli. 2 vs 3 yaptık birde. 3 kişi yenildik. Daha fazla konuşmak istemiyorum.
Birde Cs Extreme vardı eskiden. Kadın karakter filan bile vardı. Onda bıçak çok iyi oynardım. 4 kişi oturduk. Ama nasıl bıçakta üstüme yok. 4, 5 sene önce... Dedim ki ben tek siz hepiniz. 1 v 3 bıçak atıyoruz.
1 öldüm, 2 öldüm, 3 öldüm... Oynamayı bilmeyen adam bile bıçakla kesti beni.
İyi bir oyuncuyumdur. Ama böyle anılar bana geri planda durmam gerektiğini öğretti.
Bu da örnek olsun.
Ha, kazandığımız ellerde çok tabi ki...
Ama sonuçta oyun bunların hepsi. Oyun, oyunda kalır. Bazıları özellikle bu son çağımızın insanları özellikle gençleri kendi hayatlarından değerli biçiyor çok ciddiye alıyorlar. Gerçekten yazık demekle yetiniyorum...
