Sanki kanım emiliyor, yok olmuşluk hissiyatına sahibim

Harunn06

Hectopat
Katılım
25 Kasım 2020
Mesajlar
425
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Bu son günlerde sanki kanım emiliyor, uykusuzluk, stres, gelecek kaygısı, aile içi sorunlar, huzursuzluk, moral bozuntusu, mental çöküntü, genel bir yok olmuşluk hissiyatı, neden konu açtım bundan bile emin değilim. Belki de içimi dökmek istemişimdir, ne yapabilirim? Hayatta genel olarak kaybetmek korkakların işidir mentalitesine sahip bir insanım ama son zamanlarda üst üste gelen olaylar, hiçbir şey hissedemiyorum. Bu nasıl bir süreçtir? Okuduğunuz için teşekkürler şimdiden. Bir öneride bulunabilirseniz çok sevinirim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben de aynı sorunları yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Hocam şahsen ben 3 yıldır falan hayatta hiçbir hayali olmayan birine dönüştüm. Hiçbir amacım yok bomboş sonumu bekliyorum. İleride düzelir mi bilmem ama şu an böyle. Umarım sende böyle olmaz. Kendini geliştirmeye odaklan.
 
Bu hayatın bir amacının olmadığını fark ettiğimden beri ne bir şey için çalışıyorum ne de emek veriyorum 70-80 yıllık kısacık ömürde ve daha sonra nereye gideceğini dahi bilmeyen aciz canlılardanız.
 
Ben de aynı sorunları yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Hocam şahsen ben 3 yıldır falan hayatta hiçbir hayali olmayan birine dönüştüm. Hiçbir amacım yok bomboş sonumu bekliyorum. İleride düzelir mi bilmem ama şu an böyle. Umarım sende böyle olmaz. Kendini geliştirmeye odaklan.

...
Belki de içindeki özlemi özlüyor insan, belki özgürlüğü, belki memleketini, belkide içindeki gerçek aşkı. O yok olmuşluk hissiyatı belki de toprak ana Ötüken. Bilmem hiç düşündünüz mü? Hayat hep ders çalışmak, sabah okula/işe gidip akşam gelmek. 100 m² evin içinde hayatını geçirmek yoksa bozkırın ortasında at sürmek, Orhun nehrinden su içmek belkide bu psikolojiye tek iyi gelecek yer orası o içimizde hiç gitmedigimiz halde çok özlediğimiz yer orası yada küçük şeylerle mutlu olmak keşke bu sistemde yerimiz olmasaydı ama biz bir köleyiz sabah 8 akşam 5 bize inandirilan değer bu. belki psikolojin bu ağır şeyleri kaldırmadı ailen senin psikolojini anlamadı sürekli ders ders dedi. Ama senin bilmelisin ki sen bir insansın bende insanım başaranlar nasıl başardı bu hırsla psikolojini düzeltebilirsin ne de güzel söylemiş Atatürk muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur bu sözü aklından çıkarma sen başaracaksın başardığında bu yaşadığın acıları unutucaksin başaracaksın başarma hırsıyla kendi psikolojini duzeltmelisin önerim budur belki çok edebiyat yaptım bilmiyorum ama bende aynı durumdayım içimde bir boşluk sanki boşa yaşıyorum su hayatı ama inandığım değer var bana inanan kişiler var
 
Belki de içindeki özlemi özlüyor insan, belki özgürlüğü, belki memleketini, belki de içindeki gerçek aşkı. O yok olmuşluk hissiyatı belki de toprak ana ötüken. Bilmem hiç düşündünüz mü? Hayat hep ders çalışmak, sabah okula/işe gidip akşam gelmek. 100 m² evin içinde hayatını geçirmek yoksa bozkırın ortasında at sürmek, orhun nehrinden su içmek belki de bu psikolojiye tek iyi gelecek yer orası o içimizde hiç gitmedigimiz halde çok özlediğimiz yer orası ya da küçük şeylerle mutlu olmak keşke bu sistemde yerimiz olmasaydı ama biz bir köleyiz sabah 8 akşam 5 bize inandirilan değer bu. Belki psikolojin bu ağır şeyleri kaldırmadı ailen senin psikolojini anlamadı sürekli ders ders dedi. Ama senin bilmelisin ki sen bir insansın bende insanım başaranlar nasıl başardı bu hırsla psikolojini düzeltebilirsin ne de güzel söylemiş Atatürk muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur bu sözü aklından çıkarma sen başaracaksın başardığında bu yaşadığın acıları unutucaksin başaracaksın başarma hırsıyla kendi psikolojini duzeltmelisin önerim budur belki çok edebiyat yaptım bilmiyorum ama bende aynı durumdayım içimde bir boşluk sanki boşa yaşıyorum su hayatı ama inandığım değer var bana inanan kişiler var.

Çok teşekkürler sanki kendi iç sesimi okumuş gibi hissettim, gerçekten şu anda bir nebze rahatladım, zaman ayırıp yazan herkese tekrardan teşekkür ederim, hepinizi seviyorum.
 

Geri
Yukarı