Sonsuz Kırgınlık

4 sene boyunca canımdan çok sevdiğim, acı çekeceğimi bile bile sevdiğim, beni sevmeyeceğini bile bile sevdiğim, her gece kafamı yastığı koyduğumda yüzlerce hayalini kurduğum, benim duygularımı bana değersiz hissettiren, sanki yokmuşum gibi davranan, etrafımda her yeni tanıştığım insandan şüphe uyandıran, başka bir kızla göz göze geldiğimde sevgime ihanet ediyormuşum gibi hissettiğim, en güzel duygularımı harcadığımı düşündüğüm, sanki bir daha kimseyi böyle sevemeyecekmişim gibi gelen bir kızı "çok" sevdim.
Bunca zaman yaptığım o kadar güzel şeyin bir anlamı olmayıp, şimdi sevdiğim insanın attığım adımdan bile bir anlam çıkarmasına şaşırıyorum. Kırgınım; bir şeyi hem çok isteyip hem de istemiyor gibiyim. Bunca zaman sonra karşıma çıkıp, pişman olup, yaptıkılarından dolayı vicdan azabı çeken bir insanla birlikte olmalı mıyım? Ben bu değildim, hayatımdaki çoğunluk şeyi dert etmeyip şimdilerde en ufak şeyi "çok büyük dert" olarak gören kişi olmamalıydım. Kendime bunu yakıştıramıyorum. Mantığımla hareket etmeyi çok istiyorum fakat duygularımla hareket ediyorum her ne kadar istemesem de. İçimdeki sevgi geçmeyecekmiş gibi, hiç bitmeyecekmiş gibi, sanki her gördüğümde ilk başlarda ne hissedersem onu hissedecekmişim gibi geliyor. Allah kimseyi doğru sevgiyle yanlış insanı sevdirmesin. Ama şunu anladım ki hislerinizi ne kadar gizlerseniz karşınızdaki insanın sizden o kadar etkilendiği. Hislerinizi ne kadar belli ederseniz karşınızdaki insanın düşüncesi "nasıl olsa cepte" olur. Arkadaşlar kısacası o yara kabuk bağlayalı çok oldu ben bu sefer o yarayı kanatmayacağım. Her saat, her saniye aklımda. Söyleyemediklerim, cesaret edipte söyleyemediğim şeyler hep beni yakıyor. Bu hayatta kimse kırılmasın, kimse üzülmesin diye hep içime attığım şeyler dönüp dolaşıp benim canımı yakıyor. Ben kötü bir insan değilim, bana yanlış yapan insana benimde yanlış yapmam gerekmez. Herkes kendine yakışanı yapar. Ben şimdi ne yapmalıyım? Unutmak istiyorum ya da unutsam geçecekmiş gibi düşünüyorum. Unutmak değil hatırlamamak istiyorum. Karşımdaki insanın yüzündeki o pişmanlığı; ben bunu bu insana nasıl yaptım dercesine bakıyor. Bunları görmezden gelmeye çalışsam da yine yaralanan ben oluyorum. Hayattaki tecrübelerini paylaşacak, bana yardımcı olacak insanları yoruma bekliyorum.

Öl dese ölecekmişsiniz gibi seviyorsunuz ancak onun umrunda olmuyor ya; buna da alışıyorsunuz, hepsi geçiyor. Unutmuyor; hatırlıyorsunuz belki ama inanın bana alışıyorsunuz, alışacaksınız. En kötüsü de bu zaten.

Bu kadar da takma be kardeşim. Dünyanın sonu değil ya? Hayırlısı buymuş de.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Sana kız mı yok oğlum ne takıyorsun? Boş ver.

@osmancolak3 İçini dökerek rahatladığını umuyorum. Ayrıca emin ol bu yaşam sadece bir kızı sevecek kadar basit değil. Emin ol karşına seni senden daha çok sevecek kızlar çıkacaktır. Bu konularla alakalı genelde hiç konuşmam zira bir kızı sevmeyi kendime hiç ama hiç yakıştıramıyorum. Çünkü benim zaten bir sevdiğim var ve onun sevgisi beni asla ama asla üzmez. O da Yaradan'dır. Kalbini ona açtın mı emin ol bir daha kimse kalbine zarar veremeyecek. Ben zaten bir kızı sevebilecek kadar hiçbir zaman beğenmemişimdir. İlla ki bir kusuru veya bir tavrı, hareketi gözüme diken olmuştur. O yüzden ben de beni en çok seven varlığı sevmeye yöneldim.

Beni yeni tanıyanlar soruyorlardı ''Hiç aşık oldun mu?'' diye. Ben de içimden gülümsedikten sonra ''Evet, oldum.'' derdim. Sonra da ''Ama sizin gibi sigaraya başlamama ya da şiirler yazmama veyahut da depresyona girmeme neden olacak bir insanı asla sevmedim. Ben bir ve tek olanı sevdim.'' derdim.

Size de tavsiyem gönlünüzü boş eğlencelere kaptırmayın ve doğru insanın karşınıza çıkmasını bekleyin.

Sanırım Lise 2'ye ya da 3 e gidiyorsun. Daha yolun uzun takmamaya çalış bak emin ol takmamak istersen takmıyorsun yaşadığımdan biliyorum. Ya bir de arkadaş yapmayın gözünüzü seveyim sizi sevmeyen bir insan ile ilişkiniz olmasın. Bırak sevmiyorsa o kaybetsin, o sevilmediği bir kişiyi sevsin. Siz, sizi (gerçekten) seven bir insan ile birlikte olun.. Ya da deneyin.

Bana yaşattıklarını onunda yaşamasını istiyorum, sadece gerçekten bunu istiyorum. Aklımdan tamamen çıkmasını bir daha o günleri hatırlamamak istiyorum. Ne tavsiye edersiniz?

@osmancolak3 Sizin yaşadıklarınızın aynısını onun da mı yaşamasını istiyorsunuz yoksa onu tamamen aklınızdan çıkarmak mı istiyorsunuz veyahut da her ikisini de mi istiyorsunuz?

1. Sizin yaşadıklarınızı onun da yaşaması için bol entrikalı oyunlar gerek zannedersem. Ne bileyim işte sevgilisinin gözünü başka kızlara kaymasını falan mı sağlarsınız artık ne bileyim hiç anlamıyorum ki bu konulardan!
2. Tamamen aklınızdan çıkarmak için mutlaka bir şeylerle meşgul olmalısınız bence. Bir hobi edinebilirsiniz, çok sevdiğiniz arkadaşlarınızla vakit geçirebilirsiniz vs. Veya bu yaşadığınızdan sonra hala bir kızı sevmeye niyetiniz varsa o seveceğiniz kızı bulmalısınız ya da o sizi bir şekilde bulacaktır.

Hayat güzel dostum ve gerçekten bir kız için üzülmeye değmez, yakın arkadaşlarımdan buna benzer çok hikayeler dinlediğim için söylüyorum, onlar bir şekilde (başka birini severek) unuttular. Ama sen sanırım biraz duygusal birisin. Kafana takma onu artık, seni hak etmeyen birini ne yapacaksın ki? Emin ol karşına bir gün gönlü ve yüzü güzel birisi mutlaka çıkacaktır.

Kısacası başka bir insanın canını yakmak istemiyorum, o yüzden tamamen aklımdan çıkarmak istiyorum. Aklımda başka biri varken bir başkasıyla mutlu olacağımı sanmıyorum, bu illetten tamamen uzaklaşmanın bir yolu yok mudur? Bir yandan da ben ne hissettiysem onunda aynı duyguları hissetmesini istiyorum. Kısacası acı çeksin ama ben görmiyim gibi düşünüyorum. Biraz saçma ama sonuç budur

Başka diyarlara yelken açmalısınız gönlünüzün ferahlığı için.