İnançlı bir insan olarak, din konusunda kimseyle tartışmıyorum, tartışanlara da kulak asmıyorum. Neden? İnsanların neler yaşadıklarını bilmiyorum. Nasıl bir düşünce yapısına sahip olduklarını, değerlerini bilmiyorum. Niye o zaman yorum atıyorum şu an. Siz yazmışsınız ki, -" tanrıya inanlar (dinler, bilinmeyen tanrılara inananlar), “eğer tanrı yoksa, nereden biliyorsun? Kanıtın nedir? Olmadığını ıspatla!” Şeklinde ifade kullanırlar"- diye ama ben inançlı biri olarak asla böyle bir soru sormuyorum. Çünkü ben varlığını kendime bakarak hissediyorum, adama bana bak diyemem ki. İçimdeki kanıtı nasıl görsün? Konunun bütünlüğüyle ilgili bir sorunum yok fakat "tanrıya inananlar" adı altında sınıflandırılan insanların sorduğu soru hoşuma gitmedi belirtmek istedim bu soru bizi çok sıradanlaştırıyor. Mesela birisi gelse sana "senin annen" yok, dese. "kanıtın nedir" mi dersin? Yoksa, "yürü git işine" mi?
tartışmak için yorum atmadım bu arada. Yorumuma verilen yanıtlar cevapsız kalabilir.
