Üniversite için aile yanı mı? Yurt mu?

9. sınıfta yurtta kaldım. Fakat yurtta ders çalışamadığım için 1 sene kalabildim. Tabiki üniversite daha farklı. Kendinize güveniyorsanız yurtta kalabilirsiniz.

Eskişehir'e git. Açılırsın zamanla. Ben daha bulunduğu duruma alışmayan insan görmedim. Seve seve alışıyorsun.

Merhabalar. Öncelikle bu düşüncelerin tamamen subjektif olduğunu söylemek istiyorum kardeşim. Bence üniversite çağına gelmiş bir gencin artık ailesiyle yaşaması onun kişisel gelişimini zora sokacaktır. Kendi başına bir makarna yapmak,bir çay demlemek,bir yemek yapmaya çalışırken onu yakmak ya da tavuğu haşlayamadığı için zehirlenmek gerekir. Tecrübe kazanmak için en önemli zamanlar üniversite zamanlarıdır. İnsanlardan korktuğun için tartışmamana bir sürü tavsiye vermişler ancak benim düşüncem bunun ancak tecrübe ile aşılabileceği yönünde. "Ne olacak kardeşim hakkını yedirtme, sen de küfür et ! " gibi cümleler kimsenin hayat tarzını değiştirmeyecektir. Üniversitedeki arkadaşlık mevzusuna gelince... Bence üniversitedeki arkadaşlıklar lisedeki arkadaşlıkların yanından bile geçemeyecek seviyededir. Tabiki takılacağın insanlar olacak. Bu insanlar senin arkandan iş de çevirecekler. Sırtını da dönecekler. Küfür de edecekler. Ama 18-25 yaş aralığı kendinden rahatsızlık duyduğun bu geri planda durup "Kimse bana dokunmasın." anlayışını yıkabileceğin bir yaş. Üniversitedeki etkinlikler ve arkadaş çevresi lisedekinden çok daha farklı,çok daha heterojen bir konumda olacaktır. Bu sebeple üniversitenin ortasında ve sonunda kendini çok değişmiş bulacağına eminim. Kalacak yer mevzusunda ise sana naçizane tavsiyem seninle aynı üniversiteye veya aynı şehirde bir üniversiteye gidecek bir arkadaşın varsa onlarla bir ev kiralaman ya da maddiyatın yeterli gelirse tek başına bir ev kiralaman olacaktır.Üniversite zamanım boyunca her türlü yerde kaldım ve en rahat ettiğim yer kendi kiraladığım yerdi. Lütfen pozitif olmaya çalış. Herkes çok güçlü çok hazır cevap çok alfa çok sosyal olmak zorunda değil. Seni olduğun gibi kabul edebilecek insanlar zaten zamanla çevrene yerleşecektir. Daha hayatın çok başındasın.Emin ol her geçen sene "Ben geçen sene neler yapmışım böyle ya ! " diyeceksin. Başarılar diliyorum umarım istediğin üniversiteyi ve bölümü kazanır ve mutlu bir hayat sürersin.
Ekleme : Bazı arkadaşlar "Sakın ayrı eve çıkma, ayaklarının üzerinde durmana gerek yok geçin bunları..." türevinden cümleler kurmuş. Üniversite okuyan bir insan kendi ayakları üzerinde DURABİLMELİ. Gidip bir işte part time çalışamayacak kadar aile kuzusu olmayın lütfen. Bu yazdıklarımın HEPSİ deneyimlenmiş şeylerdir. Ben üstün bir insan değil normal bir insan olduğumdan benim yaptığımı herkes yapabilir. Yeter ki azıcık da olsa kendi rahatınızda taviz verin. Yapmadığınız şeyleri buraya vura vura yazmayın !

kirknewsted dedi:

@Onur Haha Atan hazır paranın eline geçmesi önemli değil önemli olan onu düzgün yönetmek. Bana 1 milyon TL versen harcamam 1 gün bile sürmez bir ev bir araba eşyalar bir tane bilgisayar. Ne oldu para bitti sence yönetebildim mi ben bunu?

Genişletmek için tıkla...

İşte ama o parayı kendin kazanırsan çar çur etmezsin, istesende edemezsin.

Onur Haha Atan dedi:

Merhabalar şu an 17 yaşındayım. Üniversiteyi ailemin yanında mı yoksa başka bir değil de yurtta mı okusam diye kararsızım. Yani nasıl desem pek girişken bir insan değilim o yüzden başka şehirde ayakta durabilir miyim bilmiyorum. Zaten lise de pek arkadaşım olmadı. Haklı da olsam haksız da olsam kimseyle tartışmam çünkü biri bana durduk yere istediği kadar küfür ederse cevap verecek cesaretim yok. Azıcık daha üzerime gelseler ağlıyorum. O yüzden şu ana kadar kimseyle tartışmadım. Hep kaçtım. Şu ana kadar kendi arkadaşım bildiğim insanlar bile beni maddi, manevi anlamda çok dolandırdı ve onların bana verdiği zararları anlayamayacak kadar saf olduğumu sandılar ama aslında her şeyi anlıyor sadece bir şey diyemiyordum. (Örneğin 3 kişi 15 liralık ortak sigara alacağımız zaman benim cebimden 10 lira çıkar ve 3-4 dal anca içtirirlerdi bana) yani benim kimseye zararım dokunmaz ise insanların da bana dokunmaz sanıyordum sonradan dokunmaya başlayınca belki karşılık vermediğimi gördüklerinde acıyıp daha fazla zarar vermezler sanırdım ama öyle olmuyormuş. Üniversitede de çok dışlanmakdan ve insanların beni kullanmasından korkuyorum. Aslında bakarsanız yalnızlığa zaten alışkınım sadece insanların bana zararı dokunmasa mutlu olurum ama şu ana kadar bu konuda hep hayal kırıklığına uğradım ama üniversitedeki insanlana bir sanş vermek geliyor içimden. Belki iyi insanlardır, belki onlar beni sever, beni kullanmazlar, beni kollarlar diye. Büyük ihtimalle yanılıyorum ama insan umutlanıyor işte. Bana yardımcı olur musunuz?

Genişletmek için tıkla...

Ne yaptınız hocam? Aile evinede mi, yurtta mı kaldınız?