Bu sene ilk defa gireceğim. Hedef çok yüksek. Heyecan yok dersem yalan olur fakat ileride meslek olarak ne yapmak istediğimi biliyorum bu yüzden rakiplerimden önde olduğumu düşünüyorum.
Aslında bu sınav ülkenin geleceği olarak görülen genç beyinlerin nasıl harcandığını gösteriyor. Örnek vermek gerekirse:
Yüksek puanlı bir devlet lisesinde okuyorum (girdiğim sene 500 tam puan üzerinden 489 taban puan ile alım yaptı). Okulda ilk 1000’e girecek 20-25 kişi, ilk 10000’e girecek 50 kişi rahat vardır. Öğrenciler çok istekli, sürekli çalışıyorlar ve gerçekten durup baktığınızda böyle çalışan gençlerin fizik, kimya gibi derslere değilde kendi meslekleri hakkında çalıştıklarında insanlığın geleceği için önemli ilerlemeler kaydedeceklerine inanıyorsunuz; onlarla üniversite ve gelecek planları hakkında sohbet ettiğinizde durum değişiyor.
Çoğu ne istediğini bilmiyor, kolay yoldan para kazanmak; lisede çalıştığını geri kalan hayatı boyunca yatarak çıkartmak istiyor. Dolayısı ile üniversite seçerken ne yapmak istediğini bir kenara bırakıp işsiz kalmama üzerine tercih yapıyorlar. Bir çok arkadaşımdan “İlk 2000’e giremediysen ve mühendislik yazdıysan potansiyel işsizsin olum” lafını duydum. Kısa bir örnek verecek olursam (geçen sene sınava giren ve sıralaması 1700 gelen bir arkadaşımın söylediği sözü aynen aktarıyorum):
“Boğaziçi endüstri mühendisliği istiyordum. Tutmayınca Cerrahpaşa tıp yazdım.”
Durum çoğu öğrenci için bu maalesef. Çoğu üniversite tercihi yapmanın sınavdan daha zor olduğunu söylüyor. Gelecekte iyi bir mühendis, iyi bir doktordan olmaktan öte iyi bir sıralama elde etmek istiyor. Aralarından hedefleri olan, ne istediğini bilen kişiler var fakat bunlar bir elin parmakları kadar. Çoğu için üniversitenin iyi olması, öğretecekleri için değil mezun olunca vereceği diplomanın popülerliği kadar. Bir çoğu hayallerini kaybetmiş, kimse “Yarı iletkenlerde önemli işlere imza atacağım”, “Turbofan motorlardan daha verimli motorlar üreteceğim”, “Tıp alanında önemli çalışmalara imza atacağım” demiyor. Çoğundan duyacağınız cümle “İyi bir maaş ile ömür boyu keyif yapacağım”.
Üniversite sınavından iyi bir sonuç almak ancak bu sizin amacınız değil aracınız ise değerli olur. Şahsen diplomanın değerinin bir insanın mesleğini yapma tutkusu kadar olduğunu düşünüyorum. Eğer tutkunuz yok ise bir kağıt parçasından ibaret.
