Yalnızlık...

Özdemir Asaf :D

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Necip Fazıl Kısakürek...[emoji1] Bunun "Sakarya" şiirini ezberlemiştim.

Karanlığın, insanı delirten bir ihtişamı vardır...
Yıldızlar, aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım.
Bu gece dağ başları kadar yalnızım...

Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından,
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü.
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim...
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan.
Neredesin?
 
Attila İlhan :D

(Amman Amman)
Dün Gece Yar Hanesinde
Yastığım Bir Taş İdi
Altım Çamur Üstüm Yağmur
Gine Gönlüm Hoş İdi
(Amman Amman)
Ben Yandım Seni Bilmem

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 
Evet bütün kitaplarini okudum, en sevdigim SEVDALIM HAYAT kitabiydi. Özellikle iskence görmemek icin korkudan sanirim kap krizi numarasi yapmak istemesi cok trajikomikti.
O kitabı daha okumadım.[emoji1] En son, Ayşe Kulin'den "Sevdalinka" kitabını okudum... Neden bilmiyorum ama Sevdalinka kelimesi, benim çok hoşuma gidiyor.[emoji1] Sevda türküleri anlamına geliyor...
 
Attila İlhan :D

(Amman Amman)
Dün Gece Yar Hanesinde
Yastığım Bir Taş İdi
Altım Çamur Üstüm Yağmur
Gine Gönlüm Hoş İdi
(Amman Amman)
Ben Yandım Seni Bilmem

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.


Raci Alkır.[emoji1]

Yalnızlık hiç bitmeyen duygu.
Anlayamaz yaşamayan bunu...
Lacivertten siyaha karartır ruhu,
Ne kadar örtünsende, soğuk bir uyku.
Islansada yalnız olan, aramaz kuytu.
Zamanla alışır, daralmaya ruhu.
Lambanın loş ışığında gözleri puslu.
Islanır kirpikleri, duadır tek dostu.
Karanlığa, güneş doğmasıdır umudu...
 
Orhan Veli

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler. :)
Orhan Veli.[emoji1]


Can yoldaşın olmazsa olmasın.
Yalnızım diye hayıflanmayasın.
Eğilmiş üstüne gökyüzü masmavi;
Bir anne şefkatine müsavi;
Üç adım ötede deniz;
Dosttur, ne öfkesi ne durgunluğu sebepsiz.
Bir derdin varsa açabilirsin ağaçlara;
Ağaç yaprak verir, sır vermez rüzgâra
Ve kış yaz,
Dalda kuş eksik olmaz.
Dağ başında duman.
Yalnızlık nedir göreceksin öldüğün zaman...
 
Bakıyorsun kuşlar
Hazır
Sokak lambaları yanık unutulmuş
Bir Kadıköy vapuru hınca hınç insan
Çok geçmeyecek
Martılar beyhude turlar atacak
Kıyılar lağım konserve kutuları
Mısır koçanları
Sevgi aranabilir yine
Korkusuzca say koskoca kederlerini
Bir kuyu bulunabilir
Aklımdan çıkmıyorsun
Sen hâlâ dizüstü
Bunca anıyı besleyerek
Sokaklarda avaz avaz konuşarak kendi kendinle
Mektupları öpebilirsin kırmızı dudaklarınla
Görür gibi olarak açıp baktığımı
Bense şöyle diyorum:
Buradan bir acı kanamış boyuna
Kuşlar hazır
Öncü havalanmak üzre
Şehri gelen bir mevsime bırakıyorlar
O vapur hâlâ hınca hınç
Kimbilir her biri hangi dünyaya sağır
Çok geçmez aradan
Kadınlar kapı önlerinde
Ellerinde meşalelerle
Aydınlatırlar gelip geçen erkek suratları
Yorgun bir sarıyla ben de
Geçeceğim önlerinden
Aklımdan çıkmıyorsun dedim
Başka türlüsünü yorgunum anlatmaya
Telefonlar yan hücrede çalışıyor
Bense kurşunî bir dere
Ağaçlar hayvanlar bile kaygılı
Onu bir mersedesten indirdi kalçasına kadar açılarak
Yapyaşlı bir rum kadın
Her şeyde yanıp sönen bir kıyamet algısı
Haydi koşayım diyorum belki dağılır
Koşuyorum
Sancağımda kendi rüzgârımla ölgün kıpırtılar
Hayır daha sevgili daha sevimli değil
Ne başka bir gün ne başka bir zaman
Çok geçmeyecek aradan
Şöyle diyeceğim:
Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı?

Cahit Zarifoğlu

Ayrica Ugur Arslan bunu harika seslendirmisti.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı