Yaşam enerjimi kaybettim

Peki kaybımın bana ölmeden önce "diğer tarafta kavuşmak üzere elveda" demesini nasıl kabullendim onu biliyor musun kaybı biliyor musun? Ölümü biliyor musun?
Zaten ben sizin derdinizi küçük görüyorum gibi bir ifade de bulunmadım. Allah size sabır versin.. Sadece dünyada yaşadığımız şeylerde ne kadar zor olsa da isyana gitmeyip daha kötüsünü yaşayan insanlarında daha zor sınavlarında var olduğunu bilmeliyiz. Tamamen sizin iyiliğiniz için büyük konuşuyorsunuz ifadesini kullandım.
 
Zaten ben sizin derdinizi küçük görüyorum gibi bir ifade de bulunmadım. Allah size sabır versin. Sadece dünyada yaşadığımız şeylerde ne kadar zor olsa da isyana gitmeyip daha kötüsünü yaşayan insanlarında daha zor sınavlarında var olduğunu bilmeliyiz. Tamamen sizin iyiliğiniz için büyük konuşuyorsunuz ifadesini kullandım.

Siz kusura bakmayın bu muhabbeti ben açtım sonra da size ters yaptım istemsizce oluyor bazen eğlenmeye gittiğimiz mekanda kavga bile çıktı bu konu yüzünden geçmişte.
 
Öncelikle belirtmek istiyorum ki içerisinde bulunduğum durum 13-14 yaşındaki çocuğun ergenlik tripleri değil. Gerçekten bilinçli ve sağlıklı yardımcı olabilecek kişiler yanıt versin.

Aşağı yukarı 2 senedir ağır depresyondayım. Asıl nedeni eski ilişkim. Biraz da maddi sorunlar. Liseden mezun oldum ve üniversite düşünmüyorum. Tüm gün evdeyim ve önemli bir şey olmazsa evden asla çıkmıyorum. Kendi kendime teşhis koymuyorum zira doktor değilim ama akıl sağlığımda ciddi problemler var. Diyeceğiniz şeylerin başında "psikoloğa git" olacağını biliyorum. Gitmemek için kendimce sebeplerim var. Hiçbir şeyden zevk almıyorum. Daha önce insanların imrendiği pek çok şey başardım. Ama artık mesleğimi öğrenmeye devam edemiyorum çünkü çalışmaya odaklanamıyorum ve sıkılıyorum. Hobilerimi yapamıyorum. Dediğim şeyleri yapsam bile içimden gelmediği için 1-2 günden fazla sürmüyor, bırakıyorum. Gün içerisinde oyun oynamak ve uyumak haricinde bir şey yapmamaya başladım. Tanıyan kişilere söylediğimde şaşırıyorlar çünkü ben hep çalışkan birisiydim. Hala çok genç yaşlardayım. Gençliğimi böyle heba etmek istemiyorum. Sigara ve uyuşturucu kullanmıyorum. Alkolü en son bir sene önce arkadaş ortamında içtim ve bağımlı değilim. Şimdiye kadar her şeyimi tek tabanca olarak yapmaya çalıştım ama artık yapamıyorum. Çok yorgunum ve yardıma ihtiyacım var.

Buradan profesyonel bir çözüm zaten beklemiyorum. Arkadaş tavsiyesi gibi şeyler belki fikir verir diye yazmak istedim. Dertlerimi paylaşan birisi değilim. Hep içime atarım. Buraya yazarken bile içimde rahatsız edici tuhaf bir his var.

Okumaya üşendim gym ye git.
 
Üstünden neredeyse 3 yıl geçti fakat ben mi onu gömdüm o mu beni bilemiyorum bazen dün gibi bazen asırlar geçmiş gibi.
Herkes sizin gibi sevse keşke. 3 yıl gerçekten az bir zaman. Tek söyleyebileceğim sevdiğiniz kişi inşallah sizi diğer tarafta, ebedi hayatta bekliyor. Acınızın yanında kendinizi teselli edebileceğiniz güçlü bir neden bu. Sonsuza kadar yok olmayacak olması. İnsanın başına gelebilecek en kötü dert ahlaksızlığa, şerefsizliğe, günahları bulanmasıdır diye düşünürüm ben. Gerisi elbet geçecektir Allah'ın izniyle. Umarım cümlelerimi düzgün seçebilmişimdir. :)
 

Yeni konular

Geri
Yukarı