Yaşama Sevincim Kalmadı

GreatArcher

Kilopat
Katılım
8 Mart 2014
Mesajlar
4.196
Makaleler
1
Çözümler
4
Psikolojim çok bozuldu. Kendimi hep mutsuz hissediyorum. Aldığım her nefes değişik. Fiziksel özelliklerimden dolayı özgüvenim yok. 17 yaşındayım ama 10 yaşındaki çocuk gibiyim. Boyum kısa ve çok zayıfım. Ben bu halde yaşamak istemiyorum. Psikolojim bozuk olunca her gün kafam ağrıyor. Önceden derslerime ilgiliyken şimdi hiç ilgim yok. Geçen dönem ortalamam 84'tü şu an 60'larda ve umrumda bile değil.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Etrafına bir bak kaç kişi mükemmel, sorun aramaktansa çözüm üretmek faydalı olur. Bir diyetisyene danış, geleceğini düşün çalışmaya devam et ileride pişman olduğunda çok geç olur.
 
Dostum böyle düşünme. Senin hayatında en önemli kişi sensin. Fiziksel özelliklerin yüzünden kimse seni yargılayamaz. Böyle bir hakları yok. Zayıfsan eğer bir hastalığın yoksa, internetten biraz araştırma yaparak kilo alma tavsiyelerine bakabilirsin. Hatta belki kilo alarak spor yapmaya başlarsın vücudunu daha güzel bir şekle sokabilirsin. Boyun kısa ise, bu önemli bir şey değil. Bir çok sporcu var boyu kısa, fakat çok antreman ve güzel bir beslenme ile vücutlarını güzel bir şekle sokuyorlar. Kendine güvenini kaybetme. Sana kötü laflar derlerse boşver. Seviyesiz ve bilgisiz insanlar ancak başkalarıyla alay ederler. Derslerine çalış ve kötü laf söyleyenleri takma. Sen güçlüsün bunu biliyorum. Benimde kötü hissettiğim zamanlar oldu ama çok şükür geçti. Kendine güven ve güçlü ol dostum. Eğer konuşmak istersen mesaj at konuşuruz.
 
İnsan kusurlarıyla güzeldir zaten. Sağlığın sıhhatin yerinde ise dış görünüşünü fazla önemseme. Kitap oku fazlasıyla, özellikle kişisel gelişim kitaplarını.

Sosyalleşerek ancak kendinin farkına varırsın. İnsanlardan kaçarak yaşayamazsın. Hayatının kıymetini bil, dünyaya bir defa geliyorsun. Her şeyi kafana takma, keyfince yaşamaya çalış.

Dersleri halledersin, ''Ben bu halde yaşamak istemiyorum'' gibi bir düşünceyi de sil kafandan. Biraz değişim yaratırsan hayattan keyif almaya başlarsın.

Psikolojik destek almayı da ihmal etme.
 
Hocam esas insanların, senin dış görünüşün hakkındaki fikirlerini önemsediğin zaman hayatın bir anlamı kalmaz. Her önüne gelen, "Ben çirkinim" yahut "Ben kısayım" deyip, intihar etseydi, dünya nüfusu büyük ölçüde azalırdı. :) Dünyadaki tek kusurlu kişi ya da kusurlu olduğunu düşünen sadece sen değilsin.

Bugün dünyanın en güzel insanı ol, seni, sen olduğun için seven arkadaşların olmadığı zaman hiçbir anlamı kalmıyor. Hepimizin derdi ne? Mutlu olmak değil mi? O zaman niye başkalarını mutlu etmeye çalışıyoruz? Sen, sen değil misin? Başkalarını mutlu edip, onlar için kendini üzünce eline ne geçecek? Sadece hayatında bir süre gördüğün bir insan, arkadaşın değil, sadece okuldan tanıyorsun, yanına gelip, sana "Çok çirkinsin keşke ölsen." dese kendini üzecek misin? Üzülmene değecek mi? Ha üzüleceğim tek şey, bir insanın o cümleyi kuracak kadar kötü birisi olmasıdır.


Ben bunu her zaman söylüyorum, benim dış görünüşümü evleneceğim kadın bile eleştiremez.

Çok sevdiğim bir insanla, beni seven bir arkadaşımla yaptığım 10 dakikalık sohbet, samimiyetsiz bir ortamda, onlarca ünlüyle bulunmaktan çok daha fazla mutlu eder beni.

Sen şimdi gidip, X adlı ünlü ile karşılıklı 1000 $'lık bilmem ne eti ye, 500 TL'lik su iç, annenle, babanla ya da kardeşinle yaptığın 5 dakikalık bir sohbet kadar güzel olamaz. Ben böyle düşünüyorum. Üzmeyin kendinizi.

Başkalarını mutlu etmeden önce kendinizi mutlu edin. Hatta başkalarını mutlu etme girişiminde bulunmayın bile. Sen 1.95 boyunda ol, "Kazık kadarsın." deyip, eleştirenler olacaktır.

Kimilerinin elleri olmuyor, ayakları ile resim çiziyor, ressam oluyor, ödül alıyor, kimileri yokluk içinde okuyup, en güzel makamlara, mevkilere geliyorlar, biz de böyle küçük şeyler yaşayınca hemen aklımıza intiharı getiriyoruz.

Her insanın canı değerlidir. Bu kadar ucuz görmeyin kendinizi. Ki intihar öyle kolay bir şey değil. Bugün birisi dış görünüşün ile dalga geçti diye okumayı elden bırakırsan 10 yıl sonra sen pişman olursun. Başarıların ile ön plana çık ve olgun insanlar ile muhatap ol. Kimisi dış görünüşü ile ön plana çıkar, kimisi kendisine ve topluma olan faydaları ile ön plana çıkar. Şunu da unutmamak gerekir ki, biz mezara 90-60-90 vücudumuz ile değil, adımız ile gireceğiz

Şunu samimi bir şekilde söylüyorum ki, çevrendeki insanlar senin dış görünüşün ile dalga geçti diye çalışmayı, okumayı bıraktıysan gerçekten hayatının anlamı kalmamış.

7'den 70'e her yaşta, her insan bu tip sorunlar ile karşılaşıyor. Boş konuşan adama sus dersin, susar.
Birilerine cevap verip, bir yerlerini kaldırmalarına sebebiyet verme. Kimseye de gereğinden fazla yüz vermemek gerekir. Birileri sana bulaştığında muhatap olmazsan çekip, giderler. O kadar da yüzsüz değillerse giderler tabi.

Öğretmenlerin ile arkadaşlık kurmayı deneyebilirsin. Bazıları çok kafa dengi oluyor. :)
 
Uyarı! Bu konu 6 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Geri
Yukarı