Sosyal anksiyete nasıl yenilir?

ecrinn19999 dedi:

Aşko sen devreleri yakmışsın

Genişletmek için tıkla...

Psikoloğa gideceğim diyorum ya zaten hayatım iğrenç gidiyor bunalımdayım saçlarım dökülüyor

BurakFİDAN dedi:

3 4 sene öncesinde lisenin ilk iki yılı bende de bu durum vardı son 2 yıldır büyük ölçüde azaldı diyebilirim. Biraz özgüven eksikliğinden de kaynaklanan bir durum. Biraz da olayları fazla derinlemesine düşünmekle ilgisi var. İnsanlarla iletişim kurarken onların sizin hakkınızda en ufak bir kötü yargı getireceğinden ölüm kadar korkuyorsunuz gibi bir his, bunları ben de yaşadım. Öncelikle kendine güven ve karşındaki insanın senden daha üstün olmadığını hatırla. Ciddiyim, her tedirgin hissettiğin an aklına hemen bunu getirmelisin. "Kimse benden daha üstün değil, benim onlardan bir farkım yok, ben yanlış değilim". Kendinize sürekli bunu telkin ettiğiniz zaman yavaşça iyileşmeye başlıyorsunuz. Özgüven kazanmak sosyal anksiyeteyi yenmekteki en önemli şey. Sizi dibe çeken arkadaşlarınız varsa onlarla muhatap olmayı kesin, daha sağlıklı arkadaşlıklar edinmeye özen gösterin. Ailenizden veya akrabalarınızdan sizi çok eleştiren, sizi sürekli kendinizi küçük görmeye zorlayan insanlar varsa onlarla da muhatabı minimuma indirin ve söyledikleri şeyleri önemsememeye çalışın (akrabaların %99'u boş ama çok ses çıkaran bir tenekedir). Kendinize asla "Ben yetersizim, ben öyleyim, ben şöyleyim" gibi negatif şeyler yüklemeyin.. Bu durumu kabullenip "ben böyleyim" dedikçe kendi kendinizi de dibe çekiyorsunuz. Bunları söylüyorum çünkü ben de deneyim ettim ve anksiyetenizi yenmenin tek yolu, özgüven, özgüven, özgüven.

Genişletmek için tıkla...

Mastürbasyonda etkiliyor özgüveni deneyimledim hocam cidden acayip etkiliyor onu bile 7 ay öncesine kadar bırakmama rağmen düzelmiyor arkadaşımda yok bu arada tekim ben.

Shadownight dedi:

Psikoloğa gideceğim diyorum ya zaten hayatım iğrenç gidiyor bunalımdayım saçlarım dökülüyor


Mastürbasyonda etkiliyor özgüveni deneyimledim hocam cidden acayip etkiliyor onu bile 7 ay öncesine kadar bırakmama rağmen düzelmiyor arkadaşımda yok bu arada tekim ben.

Genişletmek için tıkla...

Hocam hiç arkadaşım olmadığı ve kendi kendime kafayı yediğim bir dönemden ben de geçmiştim. Sağlam dostluklar özgüven konusunda bayağı destekleyici oluyor gerçekten. Özgüveninizi artırmakta belki herhangi bir alanda kendinizi geliştirmek de etkili olabilir. Veya herhangi bir hobi edinip onunla vakit geçirmek sizi streslerinizden biraz uzaklaştırabilir. Mesela ben 9 ve 10. sınıfta çok fazla bilgisayar oyunu oynuyordum, oyunlardan tanıştığım kişilerle arkadaşlık kuruyordum. Discord'da kendi ilgi alanım ile ilgili gruplarda insanlarla sohbet ediyordum. Özellikle anonim olunca daha rahat konuşabildiğim için Discord üzerinden bir çok arkadaş edinmiştim.

atogrimers dedi:

Arkadaşlar artık aklımı yitirmek üzereyim sinirden, evdeyken hiçbir sorun yok ama dışarıdayken bana değişik bir şey oluyor, sosyal ortama girince heyecanlanıyorum, kimsenin gözüne bakamıyorum, mesela birisine yüz yüze bir şey sipariş ederken ya kötü bir şey der. Diye konuşamıyorum doğru dürüst heyecanlanıyorum, kısaca sosyal anksiyetem var, nasıl yeneceğim bunu yardımcı olur musunuz?

Genişletmek için tıkla...

Şöyle düşün. Mesela, burger yemeye gittin ve sipariş vereceksin. Oraya senin gibi günde binlerce insan geliyor. Siparişi verdiğinde ve oradan çıkıp gittiğinde oradaki kasiyer seni 5 dakika sonrasında unutacak zaten. Neden bunun için endişeleniyorsun ki? Sende onu unutacaksın büyük ihtimal. Ve böyle işlerde pratik çok işe yarıyor. Kendimden biliyorum bende de sosyal anksiyete denilecek düzeyde öz güven sorunu vardı. Geçen sene atlattım ve bunu da insanlarla konuşarak çözdüm. Örneğin, konuşmak için can atıyordum tanımadığım insanlarla yani çözmek için içimden gerçekten istiyordum bunu. Mesela, gidip tanımadığım insanlara bir yeri soruyordum, bir adres soruyordum ve burada da göz temasına dikkat ediyordum kesinlikle. Veya bir marketten çıkarken kasiyere "kolay gelsin, iyi günler" gibi şeyler söylüyordum yüzüne bakarak. Biraz klişe gelecek ama böyle pratik yapa yapa çözdüm.

Bu uzun zaman alabilir ama sonucunda çok güzel bir hayatınız olacak. Eğer gerçekten bunu içtenlikle isterseniz çözebilirsiniz. Ben yaklaşık 6-7 ayda tam olarak çözmüştüm işi. Artık tanımadığım her insanla yüzüne bakarak konuşabiliyorum. Fakat sanırım biraz abarttım ki artık telefonda konuşmak zor geliyor. Tanımadığım insanlarla telefonda konuşmaya utanıyorum diyebilirim. Ama yüz yüze işini çözdüm. Sizde deneyin kesinlikle işe yarıyor.

atogrimers dedi:

Arkadaşlar artık aklımı yitirmek üzereyim sinirden, evdeyken hiçbir sorun yok ama dışarıdayken bana değişik bir şey oluyor, sosyal ortama girince heyecanlanıyorum, kimsenin gözüne bakamıyorum, mesela birisine yüz yüze bir şey sipariş ederken ya kötü bir şey der. Diye konuşamıyorum doğru dürüst heyecanlanıyorum, kısaca sosyal anksiyetem var, nasıl yeneceğim bunu yardımcı olur musunuz?

Genişletmek için tıkla...

Aynı durum bende de var.

Shadownight dedi:

Ölmekten başka çözüm yolu yok hocam popüler kültürden sıkıldım ailemle anlaşamıyorum sürekli din üzerine baskılıyorlar dindar bir aile ailem ve ben agnostiğim bunu da söyledim kendilerine ama bayağı bir hakarete maruz kaldım ve buna şiddette dahil zaten bu yaz üniversite için 1 ay falan çalışıp ayrılmayı düşünüyorum bunların yanından kız arkadaşım bile olmadı bu zamana kadar düşünün gerçi insanların yüzüne bakamayan biri için normal bir durum çoğu zaman staja gideceğimde yani toplumsal alanlarda metroda garip hissediyorum izlenme hissi gibi ya da tipim çok kötü ezik gibi hissetme hissi falan çok sıkıntılı bende kişilik bozukluğu olduğunuda düşünüyorum 2 hafta öncesine kadar bu durum baş göstermeye başladı kendi kendime gülüyorum geceleri kahkaha derecesine geliyor ama boşa gülüyorum ve komik bir şey olmadığı halde saçlarım dökülmeye başladı beyazladı falan bu yaşta yaşım bu arada 17 stajda mobbing aile içi tartışmalar sıktı bunalttı insanlarlada artık doğru düzgün iletişime geçilmiyor en son cidden ıssız bir yere gideceğim orada yaşamaya başlayacağım cidden insanları görmektense mağarada yaşarım daha iyi çoğuda popüler kültür kölesi zaten şu Instagram'daki yalan hayatlar var bir de çıldırırsınız ve artık bende bir şey daha takıntı haline geldi sürekli aynı müziği dinleyip duruyorum defalarca bilmiyorum hocam bir psikoloğa gitmek şart bu yaz tatilinde zaten psikoloğa gitmeyi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam hiçbir zaman ölmek çözüm değil. Sizi bir başka konunun altında da görmüştüm. Aileniz sizin dininizi kabullenmesi zor sonuçta onlar böyle geleneklerle, böyle dinle büyüdüler. Onların zamanında araştırmak için internet vb. şeyler yoktu. Yani bu gayet normal. Dininizi içinizde benimseyip yaşayabiliriniz. Ailenize bahsetmenize gerek yok onlar sizi ne sanarsa sansınlar.

Psikoloğa gitmenizi kesinlikle öneririm. Muhtemelen böyle bir boyutta sizi Psikiyatri'ye yönlendirip ilaç verecektir. O ilaçların yan etkisi çok fazla. Zaten eğer ilaç verirlerse bunu sorarsınız. Uyku uyumayacak duruma bile gelebilirsiniz o ilaçlarla öyle düşünün.

Öncelikle hayat enerjinizi geri kazanmak için en sevdiğiniz işi yapın. Bu zor gelebilir ama sevdiğiniz işi yaptığınız takdirde mutlu da olacaksınız emin olun. Sanıyorum lise sondasınız. Üniversite sınavına çalışıp 2 yıllıkta olsa bir bölüm kazanıp buradan gitmeniz yurt dışında okumanız size daha iyi gelecektir. Orada farklı insanlarla tanışıp temel bilişsel faktörlerinizi geliştirebilirsiniz. Umutsuzluğa kapılmayın daha 17 yaşındasınız. Hiçbir şey içinde geç değil zaten bunu sizde biliyorsunuz. Ortalama yaşam süresinib yaklaşık 80 sene olduğunu düşünürsek daha yaşayacak 60 seneniz var neredeyse. Belki ileride bu hallerinize gülüp geçeceksiniz. Çünkü ileride artık daha büyük sorunlarınız olacak bunu bilmiyoruz. Ama her zaman her şey için bir çözüm var bunu bilerek yaşayın.