Merhaba, ara ara binamin önüne veya tek başıma kisa yürüyüşler yapardım pandemi boyunca. Bu sıralarda genellikle arkadaşlarımı gördüğümde çoğu zaman maske takmiyorlardi. Sorduğumda takma kafaya, gelen virus gelirdi, yok öyle şeyler vb. cevaplar aldim. Ben 2 yakinimi kaybettim: Kuzenim ve babaannem. Kuzenim 2 çocuk babası idi. Babamın yeğeni yani, hep konuşurlardi. Simdi babam her aksam konuşamıyor. Uzuluyor, benim de içim parçalaniyor. Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun
Bir arada tokalasmak istedi birisi olmaz deyince hemen vay be oyle mi oldu şimdi vb. cumleler kuruyorlar.
Aklıma geldikçe sinirleniyorum, bunlar Ti'ye almıyor.
