Bakın, ben bu kısma geldiğimde gülücük kısmı attım. Yoksa yaşadığınız zorluklar, realite, zihniyet vesayre dediklerinize elbette sonuna kadar katılıyorum.
Fakat doğuda bir çocuk daha pil alamıyor. Bırakın zihniyet sorununa gelmeyi, çocuğun ekipmanı daha yok. Peki başarı nasıl gelebilir ki? O çocukların babası ay sonunu nasıl geçireceklerini hesap ediyor. Ekonomiye olan bakışınızı garipsedim. Sizin konularınızı takip ediyorum. Ne benim ne de birçok insanın o tip ekipman, malzemeleri alabileceğini düşünmüyorum.
Üniversite ve atölyeler hakkında konuştum. Ki yazımın başında da demiştim:
Ancak her işin başı para ve onu gerektiği gibi kullanabilecek bir akıldan geçer diye düşünüyorum.
Benim konularımı takip etseydin, ekonomiye karşı olan bakışımı, açtığım her konuda ekipman/alet/gereçlerin pahalılığından yakındığımı, yarışma için verilen ödeneklerde bile hala KDV ve ÖTV'nin alınmasındna yakındığımı bilirdin.
Ancak üniversite düzeyinde olan durumlar farklı. Bir üniversite, artık lisede ya da ilkokul/ortaokulda bulunan ortamdan farklıdır. Ciddidir ve elde bulunan imkanların neredeyse tamamının öğrencilere aktarılması gerekir. Ama aktarılmıyor. Ekonomini en etkili şekilde düzeltmen için üniversiteden itibaren üretmen gerekir. Ancak bu mümkün olmuyor. Çünkü bu dinozor zihniyetin böyle bir derdi yok.
Para ile malzeme alabilirsin, ekipman alabilirsin. Ama atölye alamazsın, öğrenci halinle. O noktada okulun ya da öğretmenini senin elinden tutması gerekirken, maalesef ülkemizdeki çoğusu sırtını dönüyor. Çocuğun ekipmanı yok diyorsun. Ben sana teknik üniversitelerde koca koca adamlara ekipman emanet etmiyorlar diyorum. Para bulunur, ekonomi düzelir. Ama bu zihniyeti kazımadıkça bir arpa boyu yol kat edemezsin. Taa ilk yazımda dedim. Para kadar onu akıllıca kullanacak kişi de önemli.
Çok iyi hatırlıyorum.bölümümden oldukça bilgili ve çok saygı duyduğum bir hocamızla, projemizde bir konu üzerine bir toplantı yapmıştık. Adamın gelir gelmez ilk sözü "Benden maddi ya da fiziksel bir yardım beklemeyin..." olmuştu. Böyle insanların bulunduğu bir ortamda paran olsa ne olur, olmasa ne olur?
Senin üniversitelerinde üretme hevesi, derdi olan hocaların olursa, o imkansızlıklar görmüş çocukların ellerinden tutar, adam eder. Ama yok, dinozorlar kalmaya devam ederse; o çocuklar isterse onlarca imkana sahip olsun, hayattan soğutma noktasına getirirler.
Zihniyet her şeydir. Bunu anlamanı istiyorum.