Çok yoruldum

21 yaşındayım. İstediğim arkadaş ortamını kuramamaktan yoruldum. Beni seven birini bulamamaktan yoruldum. Gelecek için kaygılanmaktan yoruldum. Her seferinde işler düzelecek diye diye üniversiteye kadar geldim fakat hiçbir şeyin değişmemesinden yoruldum. Sanırım sorun bende diyorum fakat ben kendimden de yoruldum. Ben yaşamaktan yoruldum. Tek yaşama motivasyonum ölürsem ailemin üzülmesi oldu artık. Ne yapacağımı bilmiyorum. Neyle uğraşsam batırdım ve hep başarısız oldum. Kimseyle de kendim ve dertlerim hakkında konuşamıyorum. Gerçekten yaşamak için gram hevesim kalmadı. Hevesleneceğim her şey elimde patlıyor çünkü. Kısaca yoruldum ve ne yapacağım bilmiyorum.

Sen de bir gün yaşama isteğini artıran birini bulacaksın.

ırmakovski dedi:

Sen de bir gün yaşama isteğini artıran birini bulacaksın.

Genişletmek için tıkla...

Docthirst dedi:

Her seferinde işler düzelecek diye diye üniversiteye kadar geldim fakat hiçbir şeyin değişmemesinden yoruldum.

Genişletmek için tıkla...

İşler düzelecek demen gerek çünkü düzelmeli. Onun için gayret etmen gerek.

Çok klasik olacak ama hobi edinebilirsiniz. Tavsiyem doğa yürüyüşleri, kamp vb.

Sizde herkes gibi pes edecekseniz, ne anlamı kaldı yaşamanın? Unutmayın kaybedenlerle kimse yola çıkmak istemez kendinizi toparlayıp hobi edinebilirsiniz. Bu düşüncelerden kurtulmak için psikolojik destek almanız gerekiyor.

Docthirst dedi:

21 yaşındayım. İstediğim arkadaş ortamını kuramamaktan yoruldum. Beni seven birini bulamamaktan yoruldum. Gelecek için kaygılanmaktan yoruldum. Her seferinde işler düzelecek diye diye üniversiteye kadar geldim fakat hiçbir şeyin değişmemesinden yoruldum. Sanırım sorun bende diyorum fakat ben kendimden de yoruldum. Ben yaşamaktan yoruldum. Tek yaşama motivasyonum ölürsem ailemin üzülmesi oldu artık. Ne yapacağımı bilmiyorum. Neyle uğraşsam batırdım ve hep başarısız oldum. Kimseyle de kendim ve dertlerim hakkında konuşamıyorum. Gerçekten yaşamak için gram hevesim kalmadı. Hevesleneceğim her şey elimde patlıyor çünkü. Kısaca yoruldum ve ne yapacağım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bir yerde işe gir. Biraz dişini sık. 20.000₺ kadar bütçe topla, İngilizce kurslarından sertifika al ve yabancı ülkelere garsonluk ve benzeri işler için başvuruda bulun. Bir ay içerisinde kabul edileceksin. Tavsiyem Kanada veya Amerika'ya başvuru yapmandır. Hayatı insanlar için değil, bir Mazda RX-8 için yaşamaya başla. Zaten her şey istediğin gibi olacaktır.

Docthirst dedi:

21 yaşındayım. İstediğim arkadaş ortamını kuramamaktan yoruldum. Beni seven birini bulamamaktan yoruldum. Gelecek için kaygılanmaktan yoruldum. Her seferinde işler düzelecek diye diye üniversiteye kadar geldim fakat hiçbir şeyin değişmemesinden yoruldum. Sanırım sorun bende diyorum fakat ben kendimden de yoruldum. Ben yaşamaktan yoruldum. Tek yaşama motivasyonum ölürsem ailemin üzülmesi oldu artık. Ne yapacağımı bilmiyorum. Neyle uğraşsam batırdım ve hep başarısız oldum. Kimseyle de kendim ve dertlerim hakkında konuşamıyorum. Gerçekten yaşamak için gram hevesim kalmadı. Hevesleneceğim her şey elimde patlıyor çünkü. Kısaca yoruldum ve ne yapacağım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ah be abim, bazen hayat insanların yüzlerine gülmüyor. Üstelik Türkiye'de yaşıyorsan bu insan sayısı çokça fazla. Yazdıklarına göre yaşam sevincini yitirmişsin gibi anladım. Ben de de benzer durum var ama 17 yaşındayım ve senin yaşlarına kadar devam edeceğini düşünüyorum. Bu gün annemler tekne turuna gideceklerdi, sen de gel diye defalarca ısrar ettiler. Hem suratları asık bir şekilde gittiler hem de ben onları yorduğum için üzüldüm. İnsanın içinden bilgisayar ekranına boş boş bakmak dışında bir şey gelmiyor. Oyun giriyorum çok kötü oynuyorum, müziğimi açıp yatağıma uzanıyorum, can sıkıntısından uyuyabildiğim kadar uyuyorum. Arada annemler çim biçmek, köpek boku toplama gibi görevler veriyorlar, zar zor, yavaş yavaş tüm günümü o işlere harcıyorum. Birde okula gidip geliyorum. Hayatımda anlamlı olan, değer verdiğim herhangi bir hobi yada insan olduğunu söyleyemem. Sorunun cevabına gelirsek ise insan zamanla alışıyor. Sana verebileceğim tek tavsiye şudur ki, insanlar ile iç içe olmaya çalış. Gidip bir yerde çalışabilirsin, Kıraathane gibi yerlere gidebilirsin. Kafe restaurant gibi yerlerde yalnız başına oturup kız bulmaya çalışabilirsin. Yada evde bilgisayar karşısında ölmeyi bekleyen bir idam mahkumu da olabilirsin.

Biz gelip yorgunluğunu alamayız. Merak etme.

Yorumlarınız için teşekkürler. Umarım yaşamak için bir neden bulup hayatıma devam edebilirim. Beni seven birini bulacağıma dair de tüm umutlarımı kaybettim artık. Üniversitede beklentilerimi karşılamadı. Ne yapacağım hiçbir fikrim yok. Teşekkürler yine de yorumlar için.

Docthirst dedi:

Yorumlarınız için teşekkürler. Umarım yaşamak için bir neden bulup hayatıma devam edebilirim. Beni seven birini bulacağıma dair de tüm umutlarımı kaybettim artık. Üniversitede beklentilerimi karşılamadı. Ne yapacağım hiçbir fikrim yok. Teşekkürler yine de yorumlar için.

Genişletmek için tıkla...

İsterseniz sosyal medya hesabı verirseniz ekleyebilirim.