Dikkatiniz dağınık, sürekli bir iş yaparken o işin tersini düşünüyorsunuz. Kafanıza hükmetmeniz gerek.
Bakın örnek veriyorum:
Kafanıza koyduğunuz bir eylem (3 kilometre bisiklet sürmek olabilir) bu eylemi kafanıza koyuyorsunuz dolaylı bir şekilde bunu yapacağım diyorsunuz. Direkt değil, dolaylı olarak. Ve tüm odağınız o eylemi gerçekleştirebilmek için kafanızda toplanıyor. Ve o eylemi gerçekleştiriyorsunuz burada hiçbir sıkıntı yok.
Ama eğer siz bisiklet sürerken biri beni görecek ben ne diyeceğim gibi saçma sorulara odaklanırsanız bisiklet toslamasa bile zihniniz toslayacaktır. Bakın bu anksiyete durumu o kadar basit değil, lütfen üzerine gidin, tekrar tekrar o bisiklete çıkın. Hatta aynı zamana yakın çıkın düzenli çıkın sizin kafanız düzene alışık değil düzenden korkuyor, iletişim düzeninden korkuyor herhangi bir korkuyu aşmanın tek sırrı o korkuyu atlatana kadar üzerine gitmek. Deneyin deneme cesaretiniz olsun sesiniz bozuk çıksın hıçkıra hıçkıra ağlayın gerekirse bir insana laf söyleyebilmek için ama yapın. Emin olun sonucu daha kötü olsa bile toparlanmanız o kadar hızlı olacak. Dediklerimi bir hayat kuralı, zorunlu birşeymiş gibi referans almayın.