WTC
Kilopat
- Katılım
- 5 Aralık 2018
- Mesajlar
- 4.780
- Çözümler
- 20
Bu söylediğin mantıkla anı biriktirdiğimiz sevdiklerimizi, ailemizi ve herkesi bir gün kaybedeceğiz zaten. Veya biz onlardan önce gideceğiz. O yüzden doğru bir yaklaşım değil. Anın tadını çıkaracak ve zamanı geldiğinde vedalaşmaya hazır olacaksın. Hepimiz öyle. 2 hafta önce babaannem vefat etti, dünya başıma yıkıldı. Aynı evde yaşardık annemden farkı yoktu. Ama insan bir şekilde alışıyor. Çünkü hayat böyle bir şey. Devam etmek zorundayız. O yüzden sırf bu nedenden dolayı sahiplenmekten kendini geri çekme. Hayatına neşe katarlar. Stres topu olurlar.Mesela bir kedi ile 15 yıl geçirdiğinizi hayal edin. 15 yıl sonunda kedinin ömrü bitecek ve birçok anı biriktirdiğiniz o hayvanı toprağa vermek zorunda kalacaksınız.
Kedilerden nefret ederdim. Ailem de sevmezdi. Bir gün saçma bir şekilde hep beraber sevmediğimiz halde sahiplenmeye karar verdik. Evladımız oldu. O günden sonra her gördüğümüz kediyi besler ve severiz. Veletler kendini sevdirmesini iyi biliyor. Ve köpekler kadar bakımı uğraş vermediği için topluca 2-3 tane de bakılabiliyor. Tek sorun tüy olur en fazla. Ben sahiplenmeni öneririm.