Ailem her şeyi kısıtlıyor

Aga yapman gereken en büyük şey. Ailen bağırdığında dönüp onlara "bana bir daha sesinizi yükselterek bir şey söylerseniz istemediğiniz şeyleri en uç noktasında yapacağım ve başıma ne gelirse gelsin umurumda olmayacak. Özellikle sizin bana verdiğiniz değer bu kadar basit yani bir kaşık alırken bile bağırıyorsunuz." deyip sürekli uyarılar yap ilk başlarda. Sabret sesini asla yükseltme. Ondan sonra baktın düzelen yok, bağırış çağırış devam ediyor. Evde sana sürekli laf ettikleri ama senin keyif aldığın şeyleri düşün ve yapmaya başla. Örneğin yüksek sesle müzik dinlenmesini mi sevmiyorlar, ver sona sesi kolonlar inlesin ayol. Biraz kendinin birey olduğunu onlara ispat etmen gerekiyor. Birisi sana canını sıkacak bir şey yaptığında ilk başta ailene dur demesini bileceksin. İki gün sonra evlendiğinde çok sevdiğin eşin veya çocuğun yaptığında dur demesini bileceksin. Herhangi bir arkadaşınla bir şeyler içerken canını sıktığını söylediğin halde konuya devam ediyorsa dur demesini bileceksin. Bunların en temel yolu da senin ailenin şu an sana yaptığı terbiyesizce davranışlar. "dışarıda canınızı sıkan, sizi strese sokan şeylerin olumsuz enerjisini gelip bana bağırarak üzerinizden atamazsınız. Siz gelip bana bağırma hakkına sahip değilsiniz. Beni bağırarak, laf söyleyerek ezdiğinizi sanıyorsunuz ama bu hareketi yaparak hem ailem olarak hem de yaşça büyüğüm olarak karşımda küçülüyorsunuz ve bu sizin gram umurunuzda bile değil." dedikten sonra bir de kahkaha falan patlatıyorsun. Veya baktın tartışma çıkıyor açıyorsun bir çocuklar duymasın jenerik müziği koyuyorsun onlar laf söylerken ortaya oh mis. İkisi de sana bağırırken gülüyorsun bir de diyorsun ki "siz bana ne anlatıyorsunuz? Ben ne yaptım, yani neye laf ediyorsunuz şu anda?"
Bu tarz kendini savunabilecek ve psikolojine zarar vermeden kendini koruyabileceğin şeyleri yapmayı düşünebilirsin. Ben o yaşlardayken annem bir tek bana laf yapabiliyordu. Ben de bilerek uzatmayıp onu gıcık ediyordum, üzülüyordu ilk başlarda. Sonra sen böyle yaptığın için böyle yapıyorum dedikten sonra bana sevgi gösterdiğinde sevgi göreceğini, laf söylediğinde laf yiyeceğini, bağırdığında karşısında ona bağıracağımı anladı ve beni artık rahat bıraktı bir süre sonra. Çünkü ezilmedim ezdirmedim kendimi. Beni ezerek egosunu tatmin ettirmedim. Bir sınır var insan hayatında. Ne kadar anne baba da deseniz her insanın içinde doğası gereği olan bir şey bu. Çok fazla iyi niyetli saf yaklaşırsan da ezilirsin, çok kötülük yaparsan da. Her şeyin ortası, her şeyin ideali makbul.
 
Aga yapman gereken en büyük şey. Ailen bağırdığında dönüp onlara "bana bir daha sesinizi yükselterek bir şey söylerseniz istemediğiniz şeyleri en uç noktasında yapacağım ve başıma ne gelirse gelsin umurumda olmayacak. Özellikle sizin bana verdiğiniz değer bu kadar basit yani bir kaşık alırken bile bağırıyorsunuz." deyip sürekli uyarılar yap ilk başlarda. Sabret sesini asla yükseltme. Ondan sonra baktın düzelen yok, bağırış çağırış devam ediyor. Evde sana sürekli laf ettikleri ama senin keyif aldığın şeyleri düşün ve yapmaya başla. Örneğin yüksek sesle müzik dinlenmesini mi sevmiyorlar, ver sona sesi kolonlar inlesin ayol. Biraz kendinin birey olduğunu onlara ispat etmen gerekiyor. Birisi sana canını sıkacak bir şey yaptığında ilk başta ailene dur demesini bileceksin. İki gün sonra evlendiğinde çok sevdiğin eşin veya çocuğun yaptığında dur demesini bileceksin. Herhangi bir arkadaşınla bir şeyler içerken canını sıktığını söylediğin halde konuya devam ediyorsa dur demesini bileceksin. Bunların en temel yolu da senin ailenin şu an sana yaptığı terbiyesizce davranışlar. "dışarıda canınızı sıkan, sizi strese sokan şeylerin olumsuz enerjisini gelip bana bağırarak üzerinizden atamazsınız. Siz gelip bana bağırma hakkına sahip değilsiniz. Beni bağırarak, laf söyleyerek ezdiğinizi sanıyorsunuz ama bu hareketi yaparak hem ailem olarak hem de yaşça büyüğüm olarak karşımda küçülüyorsunuz ve bu sizin gram umurunuzda bile değil." dedikten sonra bir de kahkaha falan patlatıyorsun. Veya baktın tartışma çıkıyor açıyorsun bir çocuklar duymasın jenerik müziği koyuyorsun onlar laf söylerken ortaya oh mis. İkisi de sana bağırırken gülüyorsun bir de diyorsun ki "siz bana ne anlatıyorsunuz? Ben ne yaptım, yani neye laf ediyorsunuz şu anda?"
Bu tarz kendini savunabilecek ve psikolojine zarar vermeden kendini koruyabileceğin şeyleri yapmayı düşünebilirsin. Ben o yaşlardayken annem bir tek bana laf yapabiliyordu. Ben de bilerek uzatmayıp onu gıcık ediyordum, üzülüyordu ilk başlarda. Sonra sen böyle yaptığın için böyle yapıyorum dedikten sonra bana sevgi gösterdiğinde sevgi göreceğini, laf söylediğinde laf yiyeceğini, bağırdığında karşısında ona bağıracağımı anladı ve beni artık rahat bıraktı bir süre sonra. Çünkü ezilmedim ezdirmedim kendimi. Beni ezerek egosunu tatmin ettirmedim. Bir sınır var insan hayatında. Ne kadar anne baba da deseniz her insanın içinde doğası gereği olan bir şey bu. Çok fazla iyi niyetli saf yaklaşırsan da ezilirsin, çok kötülük yaparsan da. Her şeyin ortası, her şeyin ideali makbul.
Hocam sana katılıyorum ama artık 18 yaşına gelmiş ve bu durumu çözebileceğini sanmam bana eğer balığı kaşıkla yedim diye kızarlarsa hiç cevap vermeden kaşıkla yemeye devam ederdim. Eğer buradan artık dönebilmesi için dediğim gibi onları fazla takma ve kafana göre davran zaten aile evinde kalmaya devam edeceksen ve bu durumu çözmek istiyorsan biraz dik kafalı olman gerekiyor.
 
18 yaşındayım yani böyle yapmaları çok saçma bence ton balığı yemek için kaşık alıcaktım bi anda bağrışmaya başladırlar bana bende anlamadım ne olduğunu konu bilgisayar geldi vs vs saçma saçma şeyler ama nasıl çözücem bu saçmalıkları bilmiyorum kendi hayatıma kıyacam o noktaya geldi artık cidden
Hocam siz veya aileniz nasıl bilmiyorum fakat aklıma gelen tek şey karşı çıkmak çünkü konuşup anlaşmayı denemek dışında yapabileceğiniz etkili olacak(iyi ya da kötü) bu var diye düşünüyorum.
 
Ben hiçbir yaptığımı ya da yapacağımı aileme anlatmıyorum çünkü, nedenini soruyorlar.
Nedenini sorgulamalarına bile tahammül edemiyorum(sana da geçmiş olsun durumun zor) gereksiz şeylerle muhatap olma.
Mesela elimde kargoyla geliyorum ne aldın diyorlar, kendi paramla aldım sizi ne alakadar eder...
Çikolata diyorum geçiyorum sormuyorlar bir daha(çikolata olmadığını bildiklerine rağmen).
çünkü gerçekte ne olduğunu söylesem daha da çok sorgulayacaklar delirtecekler insanı
 
Ayda 100 bin lira kazanan birisi olduktan sonra tekrar seni kısıtlamayı denesinler. Bakalım ne oluyor. Vasıflı bir insan olduktan sonra seni kısıtlamayamazlar. Derslerine çalışıp (eğer bir yeteneğin yoksa) ayda 100 bin lira kazanan birisi olursan hiç kimse sana bir şey diyemez.

Siz bunun neyine bu kadar güldünüz anlamadım? Diyorum ki: "oku adam ol baban gibi, eşek olma." yanlış bir şey mi dedim de kikir kikir gülüyorsunuz?

Türkiye'de yasiyosundur ve biri sana 100 bin TL kazanmaktan bahsediyordur
Stonks: İyi bir lise kazanirsin LGS 1. si olursun ama bes para etmez bir e-kitap reklamina cikarsin.
5 kurus paraya yalan reklam yaparsin...

Susarak bu sorunu çözebilirsin bana da sürekli gelip boş boş konularda konuşuyorlardı ben de susuyordum hiçbir şey demiyordum konuşup konuşup gidiyorlardı şimdi yapmıyorlar.

Kanka adin thirtyoneyapan olmasa duzgun bir insan diyecektim tam :D

Her zaman zaten inat etmeme rağmen tartışma çıkarmama rağmen gene aynı gene aynı anlamıyorum zaten ticari zekam çok iyi ticaretten çok iyi anlarım yapıyorumda ama gene aynı bir sonuç yok eski kafa değişmiyor sanırım.

Ticarette iyi oldugun profil resminden anlasiliyor kanka.
 
Türkiye'de yasiyosundur ve biri sana 100 bin TL kazanmaktan bahsediyordur
Stonks: İyi bir lise kazanirsin LGS 1. si olursun ama bes para etmez bir e-kitap reklamina cikarsin.
5 kurus paraya yalan reklam yaparsin...



Kanka adin thirtyoneyapan olmasa duzgun bir insan diyecektim tam :D



Ticarette iyi oldugun profil resminden anlasiliyor kanka.
Özgüven eksikliği var sanırım. Herkese laf sokma çabası falan.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı