Dertleşelim mi?

İnternetten insanlara yazılım öğretmek kolay bir şey mi sanıyorsun. Başkasına öğretecek seviyeye gelmesi yıllar alır.

Kolay bir şey olduğunu söylediğimi kim söyledi ben kolay olacak demedim eğer kalpten inanılırsa ben her şeyin yapılacağına inanıyorum ama evet senin gibi yıllar alır deyip işin içinden sıyrılacaksa bu işe başlayacak kişi kesinlikle başarısız olacaktır.
 
Kanıtlamak gerekiyor mu gerekmiyor mu bilmiyorum ama bir şekilde kanıtlarsın tahminimce. İşlerimden istifa ettirilmek zorunda kaldım vs onları gösterebilirsin. Yani ne kaybedersin ki.

Kendi rızasıyla diye bir saçmalık uydurup imza attırdılar. Sıkıntı olabilir diye düşünüyorum.
İşitme engelli olduğunuzu bilmiyordum Allah'tan bol şifalar diliyorum geçmiş olsun dileklerimide iletiyorum.
Düşünmeniz yeter, sağ olun
Meslek lisesine girip direk ustalık bölümünden çalışmaya başlayabilirsin, parası az ama devlet verdiği için iş yerinde zorlama vs yok.

İşsiz olmaktan iyidir bence, bir bak derim. En azından mesleğin olur.

Lise mezunu olan tekrar bir lise okuyabiliyor mu? Sanmıyorum okumuyordur hocam. Olmasa bile bu ay içinde sıkı bir ders çalışma rutinine gireceğim hocam
Ve şunu da belirtmek istiyorum bazı kişiler dediğime karşı çıkacaktır hatta yalan söylediğimide iddia edecektir ama işler artık çok değişti teknoloji devri ile artık parayı internetten kazanman mümkün sana bunun için örnek verebilirim internetten yazılım öğrenip insanlara yazılım öğretebilirsin ücretli ya da tasarım yapabilirsin editör olabilirsin internet sektöründe inanılmaz para dönüyor ama maalesef bizim halkımız üniversiteye her gideni adam olarak belledikleri için internette ne kadar para döndüğünün farkında değil bir zamanlar bende depresyondaydım hatta senden daha da beter durumdaydım ama hayata tutunmak için elbet her zaman bir yol vardır para kazanma işini bu şekilde çözebilirsin.

Freelance kısmı bana göre değil hocam. Denedim yani bana göre değil derken yazılım vs. yapamıyorum.
.
.
 
Benim için de zaman kötü geçiyor.
20 yaşıma az kaldı ve üniversite sınavına kişisel sebepler yüzünden düzgün hazırlanamadım, üniversiteye giderdim ama sıralama yapamadığım için mezuna bıraktım 3 senedir.

Şu sıralar birkaç ay çalışmak için işe gireyim dedim, fabrikalara başvuru formu verdim ama askerlik şartı arıyorlar, benzin yaktığımla kaldım.
Dâhâ önce sicil almak için ayakkabı dükkanında satış temsilciliği yaptım bir süre, garsonlukta yapmıştım ama ilk günden çalışma şartları yüzünden çıktım; 1 kişinin değil 3 kişinin işini yapıyordum çalışırken, ayrıca müşteriler hayvanın önde gideniydi, zorlamadım çıktım.

Şimdi ise ne yapacağımdan emin değilim, ruh sağlığım günden güne dâhâ da bozuluyor bu ülkede.
Elimin altında iyi para getirisi olan meslek olsaydı bile kalitesiz hayat şartları, insanların cahilliği ve paranın değersizliği yüzünden yine memnun olmayacağımdan eminim.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, boş yaşıyorum, kafama sıksam geberip gittiğimle kalırım.
 
Benim için de zaman kötü geçiyor.
20 yaşıma az kaldı ve üniversite sınavına kişisel sebepler yüzünden düzgün hazırlanamadım, üniversiteye giderdim ama sıralama yapamadığım için mezuna bıraktım 3 senedir?

Şu sıralar birkaç ay çalışmak için işe gireyim dedim, fabrikalara başvuru formu verdim ama askerlik şartı arıyorlar, benzin yaktığımla kaldım.
Dâhâ önce sicil almak için ayakkabı dükkanında satış temsilciliği yaptım bir süre, garsonlukta yapmıştım ama ilk günden çalışma şartları yüzünden çıktım; 1 kişinin değil 3 kişinin işini yapıyordum çalışırken, ayrıca müşteriler hayvanın önde gideniydi, zorlamadım çıktım.

Şimdi ise ne yapacağımdan emin değilim, ruh sağlığım günden güne dâhâ da bozuluyor bu ülkede.
Elimin altında iyi para getirisi olan meslek olsaydı bile kalitesiz hayat şartları, insanların cahilliği ve paranın değersizliği yüzünden yine memnun olmayacağımdan eminim.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, boş yaşıyorum, kafama sıksam geberip gittiğimle kalırım.

Herhalde bu konuda tek ben mutluyum.
 
Benim için de zaman kötü geçiyor.
20 yaşıma az kaldı ve üniversite sınavına kişisel sebepler yüzünden düzgün hazırlanamadım, üniversiteye giderdim ama sıralama yapamadığım için mezuna bıraktım 3 senedir.

Şu sıralar birkaç ay çalışmak için işe gireyim dedim, fabrikalara başvuru formu verdim ama askerlik şartı arıyorlar, benzin yaktığımla kaldım.
Dâhâ önce sicil almak için ayakkabı dükkanında satış temsilciliği yaptım bir süre, garsonlukta yapmıştım ama ilk günden çalışma şartları yüzünden çıktım; 1 kişinin değil 3 kişinin işini yapıyordum çalışırken, ayrıca müşteriler hayvanın önde gideniydi, zorlamadım çıktım.

Şimdi ise ne yapacağımdan emin değilim, ruh sağlığım günden güne dâhâ da bozuluyor bu ülkede.
Elimin altında iyi para getirisi olan meslek olsaydı bile kalitesiz hayat şartları, insanların cahilliği ve paranın değersizliği yüzünden yine memnun olmayacağımdan eminim.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, boş yaşıyorum, kafama sıksam geberip gittiğimle kalırım.

Resmen yaşadığım hayatımı özetlemişsiniz. Bu duruma kendimce ve buradan aldığım fikirlerle birlikte çözümüm kendimizi geliştirmek. Yani dil öğrenmek vs. yaparak yurt dışına çıkmaya çalışmak oluyor. Kendimizi geliştirmek dışında başka çare yok.
 
Ne güzel sana.
Bizler de yaşıyoruz ama boş yaşıyoruz, kime niyet kime kısmet.

Mutluysam derdim yok demedim derde bağımlı yaşarsanız her zaman hayatınız kötü olur ben hep bardağın iyi tarafından bakıyorum mutlu olmak bir o kadar kolay kaybetmeside bir o kadar kolay. Her şey sizin elinizde, benim konularımı belki bilen bilir bundan 2 sene önce ağır deprasyon dediğimiz durumu yaşıyordum ama her şeyi kafaya takarak dert edinerek nereye kadar yaşıyacağım diyorum ve yaşıyorum öyle.
 
Son düzenleyen: Moderatör:

Geri
Yukarı