15 yaşında evden ayrılmak

Anneni yalnız bırakmanı tavsiye etmiyorum, mümkünse anneni de yanına al ikiniz taşının yada babanı bir şekilde evden ayırın.
Yapabilirsen liseyi şehir dışında oku. Puanın iyiyse güzel bir liseye nakil alabilirsin. Olmazsa YKS'de yaparsın ama o biraz geç olur.
Annemi yalnız bırakmak istemiyorum hocam ama annem boşanamazsa mecbur kendi sağlığım için gitmek zorundayım. Burda akıl sağlığımı koruyamıyorum artık. Ben buraya bunları yazdıktan sonra yine bir olay çıktı, babamı evden zorla ben attım. 15 yaşındaki ben bunu yaptım. İşler nereye gidecek bilmiyorum. Şuanda her şey çok karışık, annem boşanacağım diyor ama bilmiyorum. Lise konusuna gelirsek o biraz zor. Okuduğum lise zaten iyi bir lise, burda pansiyona geçebilirim ama öncelik şehir dışından gelenler, girebilir miyim bilmiyorum. Şehir dışına da göndermezler. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim, iyi geceler.
 
Yaş 21. Ben de evi terk ettim. Aslında bugün şehir dışına geri gidiyordum ve bu sefer geri dönmek gibi niyetim yoktu. Ekonomik özgürlüğüm benim elimde olduğu için sorunum yok o konuda. Kendi evime 3 saat önce kaçak girdim 😀
Ailem kardeşim her şey burada sadece yaklaşık 1 1.5 ay içinde kendi evime taşınacağım sadece. Aile he şeydir çünkü.
2 gündür arkadaşımda kalıyordum abisi uzun bir süre önce terk etmiş ve daha yıllar sonra gelmiş. Annesi dedi ki evin önünde geçen her beyaz arabayı o sanıyordum dedi. Her iki tarafta pişman. Abisi geri dönüp evi ayırmış sadece bende öyle yapacağım.
Yaklaşık 3 yıl önce böyle bir konu açmıştım forumda sevdiğim bir abilerim güzel tavsiye verdi. Ekonomik özgürlük ve 18 yaşında olmak bu konunun değiştirilmez kanunu. Yalnız nereye gidersen git arkanda bıraktıkların sırtında yük gibi kalıyor. Bende çok öfkeliyim ama artık kendime dur demeye çalışıyorum. Sorunlardan kaçmak çözüm değil. Evi ayıracağım sadece. Doğduğun ev kaderin değildir.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Boş ver emin ol neler atlatıyor. İleride hepsi geçer.
 
Son düzenleme:
Yaş 21. Ben de evi terk ettim. Aslında bugün şehir dışına geri gidiyordum ve bu sefer geri dönmek gibi niyetim yoktu. Ekonomik özgürlüğüm benim elimde olduğu için sorunum yok o konuda. Kendi evime 3 saat önce kaçak girdim 😀
Ailem kardeşim her şey burada sadece yaklaşık 1 1.5 ay içinde kendi evime taşınacağım sadece. Aile he şeydir çünkü.
2 gündür arkadaşımda kalıyordum abisi uzun bir süre önce terk etmiş ve daha yıllar sonra gelmiş. Annesi dedi ki evin önünde geçen her beyaz arabayı o sanıyordum dedi. Her iki tarafta pişman. Abisi geri dönüp evi ayırmış sadece bende öyle yapacağım.
Yaklaşık 3 yıl önce böyle bir konu açmıştım forumda sevdiğim bir abilerim güzel tavsiye verdi. Ekonomik özgürlük ve 18 yaşında olmak bu konunun değiştirilmez kanunu. Yalnız nereye gidersen git arkanda bıraktıkların sırtında yük gibi kalıyor. Bende çok öfkeliyim ama artık kendime dur demeye çalışıyorum. Sorunlardan kaçmak çözüm değil. Evi ayıracağım sadece. Doğduğun ev kaderin değildir.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Boş ver emin ol neler atlatıyor. İleride hepsi geçer.

Hocam çok teşekkür ederim. Dediklerinizin hepsinde çok haklısınız, şuanda bile sırtımda 4 kişilik bir yük var. Çok öfkeliyim, kimseden sevgi istemedim. Huzur istedim, genç kız olmak istedim. Hiçbiri verilmedi. Her zaman başkalarıyla kıyaslandım. Her zaman ertelendim. Hiçbir zaman nezaket göremedim. Değerli hissettirilmedim. Yine bir şey demiyorum. Sevmek zorunda değil ama en azından rahat bırakmak zorunda. Ne yapacağım ben evden mi kaçacağım? Yoksa 18'ime geldiğimde bu evden kurtulmak için belki de daha da sağlıksız biriyle mi evleneceğim? Bunlar ülkemizdeki genç kızların özeti.

Değerli yanıtınız bana daha iyi hissettirdi. Umarım hayat size çok daha iyi şeyler getirir. İyi geceler dilerim.
 
Okuduğun lise iyiymiş en azından dediğim gibi ailede baba otorite ve sağlıklı olması çok önemli. Benim kimsem kalmadı, sanayiye gidip kafayı resetleyeceğim herhalde bende kafayı yiyorum şu aralar geçer umarım bu günler.
 
Okuduğun lise iyiymiş en azından dediğim gibi ailede baba otorite ve sağlıklı olması çok önemli. Benim kimsem kalmadı, sanayiye gidip kafayı resetleyeceğim herhalde bende kafayı yiyorum şu aralar geçer umarım bu günler.
Yanıtınız için çok teşekkür ederim, umarım bu günler geçer ve daha mutlu oluruz. İyi günler diliyorum.
 
Yanıtınız için çok teşekkür ederim, umarım bu günler geçer ve daha mutlu oluruz. İyi günler diliyorum.

Okuduğum lise çok çok kötüydü açığa geçtim. Evde kafayı yiyorum. Sanayiye gidip işe başlayacağım ondan sonra askerlik olacak muhtemelen, üniversite düşünmüyorum belki sonra kafayı topladıktan sonra olabilir ona çalışacak güç yok şu anlık. Veya o da açıktan falan oluyorsa askerliği uzatmak için olabilir ama açıktan mezun olmama daha çok var. Olayları toparladıktan sonra çok sıkı çalışıp iyi bir üniversite olabilir ama ona daha çok var. Ama bu evde kafayı yiyorum bende. Bir kız beni çıkmaza soktu. O da annesine çok bağlı birisiydi muhtemelen onun da baba sorunu vardı ve kendisi muhtemelen borderline bunu düşündükten sonra anladım. Gerçi bunun sorunu annesinin suçu olabilir. Annesi narsist, babası nasıl bilmiyorum eşini de sürekli ezip ezik baba yapmıştır ve çocuğu da narsist olmuş muhtemelen. Manipülatif birisi ve bundan dolayı kafayı yedim. Erkek arkadaş da kalmadı zaten hiç olmadı. Hayatta hep tek oldum, zaten yalnız doğdum aralardakini dert etmeme gerek yok ama kimse beni görmüyormuş gibi hissediyorum neden böyle oldu? Yaşıtlarımın gerisinde kalmış gibi hissediyorum. Kafayı yiyorum ama akıl sağlığımı korumaya çalışıyorum. İnanıyorum bir çözümü vardır.
 
Son düzenleme:
Okuduğum lise çok çok kötüydü açığa geçtim. Evde kafayı yiyorum. Sanayiye gidip işe başlayacağım ondan sonra askerlik olacak muhtemelen, üniversite düşünmüyorum belki sonra kafayı topladıktan sonra olabilir ona çalışacak güç yok şu anlık. Veya o da açıktan falan oluyorsa askerliği uzatmak için olabilir ama açıktan mezun olmama daha çok var. Olayları toparladıktan sonra çok sıkı çalışıp iyi bir üniversite olabilir ama ona daha çok var. Ama bu evde kafayı yiyorum bende. Bir kız beni çıkmaza soktu. O da annesine çok bağlı birisiydi muhtemelen onun da baba sorunu vardı ve kendisi muhtemelen borderline bunu düşündükten sonra anladım. Gerçi bunun sorunu annesinin suçu olabilir. Annesi narsist, babası nasıl bilmiyorum eşini de sürekli ezip ezik baba yapmıştır ve çocuğu da narsist olmuş muhtemelen. Manipülatif birisi ve bundan dolayı kafayı yedim. Erkek arkadaş da kalmadı zaten hiç olmadı. Hayatta hep tek oldum, zaten yalnız doğdum aralardakini dert etmeme gerek yok ama kimse beni görmüyormuş gibi hissediyorum neden böyle oldu? Yaşıtlarımın gerisinde kalmış gibi hissediyorum. Kafayı yiyorum ama akıl sağlığımı korumaya çalışıyorum. İnanıyorum bir çözümü vardır.
Hocam yaşadıklarınız için çok üzgünüm. Size bu halimle sağlıklı bir tavsiye veremem ama bende bazen aklımı kaybedecek gibi oluyorum. Sinirlerime hakim olamıyorum. Size söyleyeceğim tek şey yalnız olmadığınız, bizler gibi bu ülkede çok var. Ben kendimi çok sıkışmış hissettiğimde kendime "ölümden başka her şeyin bir çözümü var, sonu ölüm değil" diyorum. Yardım istemekten çekinmeyin. Ağlamaktan korkmayın. Her şey olacağına varır. Emin olun siz kendinizi ne kadar hırpalasanız da dünya dönecek. Hiç bir şey dünyanın sonu değil. Herkesten önce kendinizi, kendi sağlığınızı koyun. Unutmayın, siz herkesten daha önemlisiniz. İyi günler diliyorum.
 
Hocam yaşadıklarınız için çok üzgünüm. Size bu halimle sağlıklı bir tavsiye veremem ama bende bazen aklımı kaybedecek gibi oluyorum. Sinirlerime hakim olamıyorum. Size söyleyeceğim tek şey yalnız olmadığınız, bizler gibi bu ülkede çok var. Ben kendimi çok sıkışmış hissettiğimde kendime "ölümden başka her şeyin bir çözümü var, sonu ölüm değil" diyorum. Yardım istemekten çekinmeyin. Ağlamaktan korkmayın. Her şey olacağına varır. Emin olun siz kendinizi ne kadar hırpalasanız da dünya dönecek. Hiç bir şey dünyanın sonu değil. Herkesten önce kendinizi, kendi sağlığınızı koyun. Unutmayın, siz herkesten daha önemlisiniz. İyi günler diliyorum.
Aynen öyle bir yandan da daha kötüleri var diyerek kendimi teselli ediyorum sonuçta bu dünyaya ben isteyerek gelmedim kimseye bir sorumluluğum yok ve kendi hayatım. En iyi şekilde bir şeyler yapmaya çalışacağım. Moral bozmaya gerek yok.
 
Annem boşanmak istiyor ama babam bırakmıyor. Ne yapsak bırakmadı. Yine öyle bir dönemdeyiz. Her şeyi yapıyor, konu boşanmaya geldiği zaman annemin ayaklarını öpüyor. Yalvarıyor. Annem affettiğinden veya sevdiğinden değil, 3 tane çocuğu olduğundan boşanmaktan korkuyor. Ben en büyüğüm. Diğer 2 erkek kardeşim boşanmalarını istemiyor. Annemin maaşı var, boşandıktan sonra bize gayet iyi bakar. Bu ortamda benim sinirlerim bozulmaya başladı artık.


Ailem kaç kere boşanma aşamasına geldi, babam annemi bırakmıyor. Annemde 3 çocuğu olduğundan boşanmaktan korkuyor. Konu maddiyat değil. Kardeşlerimin psikolojisi bozulsun istemiyor. Evde şuan çok korkunç bir ortam var. Sinirlerime hakim olamıyorum. Babamı görünce başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor, sinirlerimi tutamıyorum.
Bırakmıyor ne demek? Boşanacağım derse hiç bir şey yapamaz.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı