Nasıl olgunlaşılır?

WolreaG

Hectopat
Katılım
1 Şubat 2022
Mesajlar
5.276
Makaleler
4
Çözümler
4
Yer
İzmir
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
RX 570, 8 GB RAM, i5-4590
Cinsiyet
Erkek
Merhaba ben 18 yaşına yeni girmiş bir sosyal üyesiyim. Hayatımda hep beni ailem korudu kendi söyleyeceğimi bile ailem söyledi çünkü ben kız gibi büyüdüm ve kekeme olduğum için hep sustum kendimi de açıklayamadım bu yüzden ailem ne dediyse ben o oldum, sus denince sustum. Kalk denince kalktım, öngörme yeteneğim bile gelişmedi. (ve bu gelecekte iş hayatıma da engel olacak çünkü hayal gücüm yok, bana bir konu verin bununla ilgili bir hayal kur deyin ben yapamam çünkü benim düşünmeme izin verilmedi, yani küçüktüm hep oyun istedim çocukluk işte ama bu da hayal kurmamaya beynin gelişmemesine neden oldu.) Ama hayat 'tamam sen olgunlaşana kadar ben üzerine gelmem' demiyor aksine daha da zorluyor çünkü sosyal ilişkilerim gelişmiş değil, çok ortamım yok, yaşıtlarımla konuşurken ortak noktalarım yok.

18 yaşında artık bir birey olduğum için ve %100 olmasa da artık kendi haklarım var ve kendi hayatıma yön verme zamanım geldi. Öncelikle üniversiteye gitmeyeceğim lise bitince direk iş öğreneceğim bu yüzden üniversite ile ilgili şeyler demenize gerek yok. Arkadaşlar benim yaşıtlarım gibi olmam lazım, demek istediğim o kızla olayım bununla takılayım veya şurada içelim haftaya şurada içeriz değil, ben kendi kararlarımı vermek, öngörmek, olgunlaşmak istiyorum. Ne yapmam lazım? Kendi zorluklarımın üzerine gitmeye kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama kendi bildiklerimle. Mesela hiç ortamım yok sınıfta tek duruyorum bunu istemiyorum ama yok yani sosyal ilişki denen şey bana gelmeden geçti gitti. Bu yüzden 18 yaşında birisi ne olgunluğunda olmalı, ne yaşamış olmalı ben bunları bilmek istiyorum. Çünkü hayat cidden beklemiyor ilerliyor ve ben geride kaldım hayatta, son vagon kaçsın istemiyorum.

Mesela arkadaşlarımla korku evine gitmek isterim, bir kızla flörtleşmek, takılmak isterim, arkadaşlarla halı sahaya gidip maç yapmak isterim hem de çok isterim ama bunları yapacak olgunlukta değilim. Benim olgunluk derecemi anlamanız için en kolay anlayacağınız şey şu olabilir; bir kız bana yazdı konuştuk samimileştik el ele yürüdük ben fazla ilgi verdiğimden istemedi beni çünkü o soğuk biriymiş, 10 gün konuştuk 2 aydır bu kızı geri istiyorum çünkü ilk kez sevilmiştim ilk deneyimdi. 18 yaşına gelmiş birisi bunu yaşıyor artık siz düşünün, yaşıtlarım 2 sevgili 5 flört yapmışken benim ilk konuştuğum kızda bile işi batırmış ve bunu 18 yaşında yapmış olmak bayağı geride olmak demek, 14 yaşındaki birisinin aklı gibi.

Yani bu dediklerime göre beni anlamış olmalısınız arkadaşlar, bana büyüğüm olur yaşıtım olur veya küçüğüm ama çok şey yaşamış olur fark etmez bana ciddi bir şekilde ne yapmam lazım nasıl kendimi geliştiririm nasıl neler yaşayıp olgunlaşabilirim söyler misiniz?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba ben 18 yaşına yeni girmiş bir sosyal üyesiyim. Hayatımda hep beni ailem korudu kendi söyleyeceğimi bile ailem söyledi çünkü ben kız gibi büyüdüm ve kekeme olduğum için hep sustum kendimi de açıklayamadım bu yüzden ailem ne dediyse ben o oldum, sus denince sustum. Kalk denince kalktım, öngörme yeteneğim bile gelişmedi. (ve bu gelecekte iş hayatıma da engel olacak çünkü hayal gücüm yok, bana bir konu verin bununla ilgili bir hayal kur deyin ben yapamam çünkü benim düşünmeme izin verilmedi, yani küçüktüm hep oyun istedim çocukluk işte ama bu da hayal kurmamaya beynin gelişmemesine neden oldu.) Ama hayat 'tamam sen olgunlaşana kadar ben üzerine gelmem' demiyor aksine daha da zorluyor çünkü sosyal ilişkilerim gelişmiş değil, çok ortamım yok, yaşıtlarımla konuşurken ortak noktalarım yok.

18 yaşında artık bir birey olduğum için ve %100 olmasa da artık kendi haklarım var ve kendi hayatıma yön verme zamanım geldi. Öncelikle üniversiteye gitmeyeceğim lise bitince direk iş öğreneceğim bu yüzden üniversite ile ilgili şeyler demenize gerek yok. Arkadaşlar benim yaşıtlarım gibi olmam lazım, demek istediğim o kızla olayım bununla takılayım veya şurada içelim haftaya şurada içeriz değil, ben kendi kararlarımı vermek, öngörmek, olgunlaşmak istiyorum. Ne yapmam lazım? Kendi zorluklarımın üzerine gitmeye kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama kendi bildiklerimle. Mesela hiç ortamım yok sınıfta tek duruyorum bunu istemiyorum ama yok yani sosyal ilişki denen şey bana gelmeden geçti gitti. Bu yüzden 18 yaşında birisi ne olgunluğunda olmalı, ne yaşamış olmalı ben bunları bilmek istiyorum. Çünkü hayat cidden beklemiyor ilerliyor ve ben geride kaldım hayatta, son vagon kaçsın istemiyorum.

Mesela arkadaşlarımla korku evine gitmek isterim, bir kızla flörtleşmek, takılmak isterim, arkadaşlarla halı sahaya gidip maç yapmak isterim hem de çok isterim ama bunları yapacak olgunlukta değilim. Benim olgunluk derecemi anlamanız için en kolay anlayacağınız şey şu olabilir; bir kız bana yazdı konuştuk samimileştik el ele yürüdük ben fazla ilgi verdiğimden istemedi beni çünkü o soğuk biriymiş, 10 gün konuştuk 2 aydır bu kızı geri istiyorum çünkü ilk kez sevilmiştim ilk deneyimdi. 18 yaşına gelmiş birisi bunu yaşıyor artık siz düşünün, yaşıtlarım 2 sevgili 5 flört yapmışken benim ilk konuştuğum kızda bile işi batırmış ve bunu 18 yaşında yapmış olmak bayağı geride olmak demek, 14 yaşındaki birisinin aklı gibi.

Yani bu dediklerime göre beni anlamış olmalısınız arkadaşlar, bana büyüğüm olur yaşıtım olur veya küçüğüm ama çok şey yaşamış olur fark etmez bana ciddi bir şekilde ne yapmam lazım nasıl kendimi geliştiririm nasıl neler yaşayıp olgunlaşabilirim söyler misiniz?
Olgunlaşmak kavramı bana göre 2'ye ayrılır. Birincisini kendimden 13 yaşında olarak örnek vereyim. Ben 3 yaşımda ayrılık, 11 yaşımda sokağa atılma gördüm. Zor dönemlerdi hayatımın bu dönemlerini iyi yaşıyorum. Ben o zorlukları düşünerek fikirlerimi katarak bu zamana kadar yaptığım herşeyi baz alarak 9 yaşında bile istediğimde 20 yaşında insan olarak düşünebilen biriydim. Bunu abartmıyorum ben mecbur olarak olgun olmak zorundayım sırası geldiğinde yaşıma dönüyorum çünkü dönmezsem kalıplaşma yaşarım. İkincisi ise tabiri caizse el bebek gül bebek yetiştirilen kişiler. Genelde şansa kalır hemen olgunluk işi, hayal gücün çok önemli ben onu kullanarak bile hayatımı şekillendirebiliyorum ne kadar 13 yaşımda olsamda. Sende bunu elbet yapabilirsin. Mesela forumda gezmen bile sana olgunluk kazandırır sen kendi hayal gücünle buradaki bilgileri hayatının başka yerlerinde uygulayabilirsin yada anlam katabilirsin. Senin yapman gereken şey zihnine alabildiğin seni olumlu yönde etkileyecek şeyleri dolu dolu kapman. Bende öyle çok yaptım ve meyvesini alıyorum. Ki sende alacaksındır eminim. Biraz geri kalmış olabilirsin hatta sana kendi metodlarımdan birini sunayım kısaca.
Ben bir durumda sıkıldığımda örneğin sevgilim yokmu yada batırıyormuyum şöyle düşün her zaman senden daha olumsuzunu yada farklı ihtimalleri ön görüş yeteneğinide arttırır. Ama sakın olumsuz yönleri düşünürken kendini her kişi ile kıyaslama sen sensin.
Diyeceklerim bu kadardı umarım sana bir faydam dokunur.
 
Olgunlaşmak kavramı bana göre 2'ye ayrılır. Birincisini kendimden 13 yaşında olarak örnek vereyim. Ben 3 yaşımda ayrılık, 11 yaşımda sokağa atılma gördüm. Zor dönemlerdi hayatımın bu dönemlerini iyi yaşıyorum. Ben o zorlukları düşünerek fikirlerimi katarak bu zamana kadar yaptığım herşeyi baz alarak 9 yaşında bile istediğimde 20 yaşında insan olarak düşünebilen biriydim. Bunu abartmıyorum ben mecbur olarak olgun olmak zorundayım sırası geldiğinde yaşıma dönüyorum çünkü dönmezsem kalıplaşma yaşarım. İkincisi ise tabiri caizse el bebek gül bebek yetiştirilen kişiler. Genelde şansa kalır hemen olgunluk işi, hayal gücün çok önemli ben onu kullanarak bile hayatımı şekillendirebiliyorum ne kadar 13 yaşımda olsamda. Sende bunu elbet yapabilirsin. Mesela forumda gezmen bile sana olgunluk kazandırır sen kendi hayal gücünle buradaki bilgileri hayatının başka yerlerinde uygulayabilirsin yada anlam katabilirsin. Senin yapman gereken şey zihnine alabildiğin seni olumlu yönde etkileyecek şeyleri dolu dolu kapman. Bende öyle çok yaptım ve meyvesini alıyorum. Ki sende alacaksındır eminim. Biraz geri kalmış olabilirsin hatta sana kendi metodlarımdan birini sunayım kısaca.
Ben bir durumda sıkıldığımda örneğin sevgilim yokmu yada batırıyormuyum şöyle düşün her zaman senden daha olumsuzunu yada farklı ihtimalleri ön görüş yeteneğinide arttırır. Ama sakın olumsuz yönleri düşünürken kendini her kişi ile kıyaslama sen sensin.
Diyeceklerim bu kadardı umarım sana bir faydam dokunur.
Kendimden olumsuz insanlara bakıyorum ve ben ülkemizdeki %70'inden daha iyi bir koşullara sahibim ekonomik olsun önemli olan insanlarla konuşmak bence. Yaşıtlarımla takılmaya çalışıyorum ve onların ne dediklerine bakıyorum neye ne tepki verdiklerine. Kızlara bakıyorum ne diyolar diye ama ortama giremiyorum. Neden bilmiyorum tipim dışarıdan kötü duruyor hatta bu yüzden 2 yıl önce bir erkek ile düşman olmuştum sonra konuşunca anlaştık ama onun dışında yaşını göstermeyen bir çocuk gibi duruyorum ki esprilerim bile çocukça ama yapıyorum çünkü ben buyum bunun olgunlaşmakla ilgisi yok, olgunlaşmayı ciddi durmak gibide düşünmüyrum yerine göre. Teşekkür ederim yorumun için.
Kardeşim doğru insanlar ile tanışmak çok önemli asıl mevzu bu.
İnsanlarla tanışırsın evet ama bu dönemde insanlara güvenilmiyor.
 
Kendimden olumsuz insanlara bakıyorum ve ben ülkemizdeki %70'inden daha iyi bir koşullara sahibim ekonomik olsun önemli olan insanlarla konuşmak bence. Yaşıtlarımla takılmaya çalışıyorum ve onların ne dediklerine bakıyorum neye ne tepki verdiklerine. Kızlara bakıyorum ne diyorlar diye ama ortama giremiyorum. Neden bilmiyorum tipim dışarıdan kötü duruyor hatta bu yüzden 2 yıl önce bir erkek ile düşman olmuştum sonra konuşunca anlaştık ama onun dışında yaşını göstermeyen bir çocuk gibi duruyorum ki esprilerim bile çocukça ama yapıyorum çünkü ben buyum bunun olgunlaşmakla ilgisi yok, olgunlaşmayı ciddi durmak gibi de düşünmüyrum yerine göre. Teşekkür ederim yorumun için.

İnsanlarla tanışırsın evet ama bu dönemde insanlara güvenilmiyor.

Evet. Kaliteli yalnızlık, lüzumsuz kalabalıktan iyidir.
 
Merhaba ben 18 yaşına yeni girmiş bir sosyal üyesiyim. Hayatımda hep beni ailem korudu kendi söyleyeceğimi bile ailem söyledi çünkü ben kız gibi büyüdüm ve kekeme olduğum için hep sustum kendimi de açıklayamadım bu yüzden ailem ne dediyse ben o oldum, sus denince sustum. Kalk denince kalktım, öngörme yeteneğim bile gelişmedi. (ve bu gelecekte iş hayatıma da engel olacak çünkü hayal gücüm yok, bana bir konu verin bununla ilgili bir hayal kur deyin ben yapamam çünkü benim düşünmeme izin verilmedi, yani küçüktüm hep oyun istedim çocukluk işte ama bu da hayal kurmamaya beynin gelişmemesine neden oldu.) Ama hayat 'tamam sen olgunlaşana kadar ben üzerine gelmem' demiyor aksine daha da zorluyor çünkü sosyal ilişkilerim gelişmiş değil, çok ortamım yok, yaşıtlarımla konuşurken ortak noktalarım yok.

18 yaşında artık bir birey olduğum için ve %100 olmasa da artık kendi haklarım var ve kendi hayatıma yön verme zamanım geldi. Öncelikle üniversiteye gitmeyeceğim lise bitince direk iş öğreneceğim bu yüzden üniversite ile ilgili şeyler demenize gerek yok. Arkadaşlar benim yaşıtlarım gibi olmam lazım, demek istediğim o kızla olayım bununla takılayım veya şurada içelim haftaya şurada içeriz değil, ben kendi kararlarımı vermek, öngörmek, olgunlaşmak istiyorum. Ne yapmam lazım? Kendi zorluklarımın üzerine gitmeye kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama kendi bildiklerimle. Mesela hiç ortamım yok sınıfta tek duruyorum bunu istemiyorum ama yok yani sosyal ilişki denen şey bana gelmeden geçti gitti. Bu yüzden 18 yaşında birisi ne olgunluğunda olmalı, ne yaşamış olmalı ben bunları bilmek istiyorum. Çünkü hayat cidden beklemiyor ilerliyor ve ben geride kaldım hayatta, son vagon kaçsın istemiyorum.

Mesela arkadaşlarımla korku evine gitmek isterim, bir kızla flörtleşmek, takılmak isterim, arkadaşlarla halı sahaya gidip maç yapmak isterim hem de çok isterim ama bunları yapacak olgunlukta değilim. Benim olgunluk derecemi anlamanız için en kolay anlayacağınız şey şu olabilir; bir kız bana yazdı konuştuk samimileştik el ele yürüdük ben fazla ilgi verdiğimden istemedi beni çünkü o soğuk biriymiş, 10 gün konuştuk 2 aydır bu kızı geri istiyorum çünkü ilk kez sevilmiştim ilk deneyimdi. 18 yaşına gelmiş birisi bunu yaşıyor artık siz düşünün, yaşıtlarım 2 sevgili 5 flört yapmışken benim ilk konuştuğum kızda bile işi batırmış ve bunu 18 yaşında yapmış olmak bayağı geride olmak demek, 14 yaşındaki birisinin aklı gibi.

Yani bu dediklerime göre beni anlamış olmalısınız arkadaşlar, bana büyüğüm olur yaşıtım olur veya küçüğüm ama çok şey yaşamış olur fark etmez bana ciddi bir şekilde ne yapmam lazım nasıl kendimi geliştiririm nasıl neler yaşayıp olgunlaşabilirim söyler misiniz?

Ufkunu daha çok açmak ve duygularını daha çok kontrol altına alabilmek için kitap okuyabilir, kendine daha çok vakit ayırabilir, hiç paran olmasa bile sadece parkta çıkıp gezebilirsin. İnternette öldürdüğün vaktini olabildikçe azaltıp yeni bir şeyler denemeye çalışabilirsin. Yeni hobiler edinebilir, bu edindiğin hobilerden arkadaş çevresi edinebilir, belki de edindiğin arkadaşlarının hoşuna giden davranışlarını benimseyerek/örnek alarak kendi kişiliğini adım adım oluşturabilirsin. Bu sadece arkadaş değil; ailen, okuduğun kitaplardaki karakterler, her şey olabilir. Kendini çok kaptırmamaya bak ve oldu ki mesela hayatında bir şey yolunda gitmediğinde, yoldan çıkan her şeyin o olmadığını, canını sıkan şeyi unutmak için yapabilecek daha birçok seçeneğin olduğunu hatırla. Sosyalleşmeyi dene, ancak olmuyorsa zorlama. Fazla zorlarsan eğer sırf insanların ilgisini çekmek adına kendinin bile yaptığına inanamayacağın hareketleri yaparken bulursun.

Not: Ayrıca vaktini dalgın olarak geçirmemeye çalış, çünkü geçirdiğin her dalgınlık geri dönemeyecek birer hazine, zamandır.
 
Evet. Kaliteli yalnızlık, lüzumsuz kalabalıktan iyidir.
Yalnız olmak Allaha mahsustur. İnsan konuşmalı hocam, lüzumsuz kalabalık evet tercih etmem ama 2-3 dostum 5-6 arkadaşım olsun isterim. Hocam ben yalnızım, yani tek otururum yanıma oturmaz kimse, oturan kişi var ama okula gelmiyor oda. Okulda konuştuğum en çok kişi kantinci, oda yemek almak için. Kaliteli yalnızlık değil bu, bu gerçek yalnızlık.
 
Yalnız olmak Allah'a mahsustur. İnsan konuşmalı hocam, lüzumsuz kalabalık evet tercih etmem ama 2-3 dostum 5-6 arkadaşım olsun isterim. Hocam ben yalnızım, yani tek otururum yanıma oturmaz kimse, oturan kişi var ama okula gelmiyor oda. Okulda konuştuğum en çok kişi kantinci, oda yemek almak için. Kaliteli yalnızlık değil bu, bu gerçek yalnızlık.

Kardeşim kimse yanına gelip oturup tanışmaz, yani ben öyle bir şey yaşamadım. Spontane şeyler bunlar. Tek verebileceğim tavsiye 2-3 sağlam arkadaş edin fazlasına gerek yok. Lise de çok fazla ortamım vardı şimdi sokakta görsem tanımam hiçbirini. Sırtını yaslayabileceğin 1 tane de olsa dostun olsun o sana yeter. ben bu durumdayım kısaca.
 
Ufkunu daha çok açmak ve duygularını daha çok kontrol altına alabilmek için kitap okuyabilir, kendine daha çok vakit ayırabilir, hiç paran olmasa bile sadece parkta çıkıp gezebilirsin. İnternette öldürdüğün vaktini olabildikçe azaltıp yeni bir şeyler denemeye çalışabilirsin. Yeni hobiler edinebilir, bu edindiğin hobilerden arkadaş çevresi edinebilir, belki de edindiğin arkadaşlarının hoşuna giden davranışlarını benimseyerek/örnek alarak kendi kişiliğini adım adım oluşturabilirsin. Bu sadece arkadaş değil; ailen, okuduğun kitaplardaki karakterler, her şey olabilir. Kendini çok kaptırmamaya bak ve oldu ki mesela hayatında bir şey yolunda gitmediğinde, yoldan çıkan her şeyin o olmadığını, canını sıkan şeyi unutmak için yapabilecek daha birçok seçeneğin olduğunu hatırla. Sosyalleşmeyi dene, ancak olmuyorsa zorlama. Fazla zorlarsan eğer sırf insanların ilgisini çekmek adına kendinin bile yaptığına inanamayacağın hareketleri yaparken bulursun.

Not: Ayrıca vaktini dalgın olarak geçirmemeye çalış, çünkü geçirdiğin her dalgınlık geri dönemeyecek birer hazine, zamandır.
Teşekkür ederim bu tavsiyeler gayet güzel. Evet bazen sosyalleşeyim derken yapmayacağım şeyleri yapıyorum sonra ben bunu neden şuan yapıyorum diyip gidiyorum ordan çok garip oluyor.
Kardeşim kimse yanına gelip oturup tanışmaz, yani ben öyle bir şey yaşamadım. Spontane şeyler bunlar. Tek verebileceğim tavsiye 2-3 sağlam arkadaş edin fazlasına gerek yok. Lise de çok fazla ortamım vardı şimdi sokakta görsem tanımam hiçbirini. Sırtını yaslayabileceğin 1 tane de olsa dostun olsun o sana yeter. ben bu durumdayım kısaca.
Anladım, evet sırtımı dayayabileceğim 1 dostum bile yok ve olmalı. Çünkü bu dönemde çok sırtımdan bıçaklandım. Sırrımı anlattığım kişiler beni sınıfın ortasında rencide etti mesela benim sırlarımı diyerek duygularımı diyerek. Normalde burda bu konuyu açmak istemiyordum ama içimi dökeceğim kimse yok aileme dökemem bu konuları aileler takar üzülür arkadaşlarıma diyemem bir dalga konusu bulurlar en iyisi buraya salayım beni tanıyan yok burda zaten dedim de burda açtım yoksa burası benim için bu tür konularda son kapı.
 
Absürt gelebilir ancak kahve ortamına karışmaya çalışıp Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı eserlerine bir göz atabilirsiniz. Genelde uç konular ele alındığı için güzel dersler çıkartabilirsiniz diye düşünüyorum. Kahve işi biraz tezat gidip sadece ortamı kesmenin bile faydası olacaktır sizin üzerinizde, ben böyle düşünüyorum farklı düşünenler çıkabilir haklıdırlar.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı