- Katılım
- 7 Haziran 2020
- Mesajlar
- 4.161
- Çözümler
- 34
Son 1 saattir hüngür hüngür ağlıyorum. Bu yazıyı yazarken de ağlıyorum. Saçımı başımı yoluyorum artık. 17 yaşımdayım desem yeridir 17 olmama sadece birkaç ay kaldı. Yaklaşık 20 günlük iken ailem beni bakıcıya verdi. Günümün 17-18 saatini orada geçiriyordum. Daha yenidoğandan 10 yaşıma kadar böyleydi ve ben şu anda kendimi ne bakıcıma ne de öz anneme ait hissediyorum. Ben hiçbir aileye ait hissetmiyorum. Haliyle ne yapacağımı bilmiyorum. Çocukluğumu aşırı özlüyorum. 1 hafta önce 5-6 yaşımda iken bir fotoğrafımı buldum. En az 2 saat sadece o fotoğrafa bakarak ağladım.
Psikoloğa gittim ancak yardımcı olmadı. Psikatriye de gittim 5 kutu antidepresan verdi. İş yapmadı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bırakın bir yere gitmeyi gezmeyi zorunlu olmasam yerimden kalkmam çürürüm. Gerçekten hiçbir şeyden umudum yok. Hiçbir şey yapmaya hevesim veya bir motivasyonum yok. Yeteneğim yok. Ha var, bilgisayarları çok güzel tamir ederim arıza tespiti yaparım ancak bunu kullanabileceğim herhangi bir şeyim yok. Geleceğim yok.
Ailemin tek parça olduğu dönemi özlüyorum. Herkesin beraber olduğu dönemi. Ha abim yine ayrıydı lise okuyor diye ama en azından annem babam vardı. Şu anda bildiğiniz bozukluk yaşıyorum ikilemde kalıyorum kime daha yakınım kime değilim diye. Bazen de kendi kendime soruyorum ben kötü birisi miyim de iki tarafa da yabancılık çekiyorum diye.
Her şeyin çözümünü biliyorum ancak hiçbir motivasyon kaynağım yok. Haliyle ne var ne yok daha kötüye gidiyor. Pişmanlıklar duyuyorum geçmişimle ilgili. Keşke yapsaydım keşke yapmasaydım gibi düşünceler ile dolu kafam.
Herkesten bir onay bekliyorum iyi mi etmişim diye. Hatta bazen millet bana sinir oluyor tamam @avkila.tech 'cim diyor iyi ettin tamam yeter sus diye. Benim amacım onları sinir etmek değildi ki. Benim amacım onları üzmek de değildi. Benim herhangi bir kötü amacım da yoktu. Ben neden kötü birisi oldum? Ben ne yaptım?
Yardım edin.
Psikoloğa gittim ancak yardımcı olmadı. Psikatriye de gittim 5 kutu antidepresan verdi. İş yapmadı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bırakın bir yere gitmeyi gezmeyi zorunlu olmasam yerimden kalkmam çürürüm. Gerçekten hiçbir şeyden umudum yok. Hiçbir şey yapmaya hevesim veya bir motivasyonum yok. Yeteneğim yok. Ha var, bilgisayarları çok güzel tamir ederim arıza tespiti yaparım ancak bunu kullanabileceğim herhangi bir şeyim yok. Geleceğim yok.
Ailemin tek parça olduğu dönemi özlüyorum. Herkesin beraber olduğu dönemi. Ha abim yine ayrıydı lise okuyor diye ama en azından annem babam vardı. Şu anda bildiğiniz bozukluk yaşıyorum ikilemde kalıyorum kime daha yakınım kime değilim diye. Bazen de kendi kendime soruyorum ben kötü birisi miyim de iki tarafa da yabancılık çekiyorum diye.
Her şeyin çözümünü biliyorum ancak hiçbir motivasyon kaynağım yok. Haliyle ne var ne yok daha kötüye gidiyor. Pişmanlıklar duyuyorum geçmişimle ilgili. Keşke yapsaydım keşke yapmasaydım gibi düşünceler ile dolu kafam.
Herkesten bir onay bekliyorum iyi mi etmişim diye. Hatta bazen millet bana sinir oluyor tamam @avkila.tech 'cim diyor iyi ettin tamam yeter sus diye. Benim amacım onları sinir etmek değildi ki. Benim amacım onları üzmek de değildi. Benim herhangi bir kötü amacım da yoktu. Ben neden kötü birisi oldum? Ben ne yaptım?
Yardım edin.
Son düzenleyen: Moderatör:
