neebht9
Picopat
- Katılım
- 21 Mayıs 2025
- Mesajlar
- 85
- Çözümler
- 2
Daha fazla
- Cinsiyet
- Kadın
- Meslek
- öğrenci
Nereden başlayacağımı hayatımın nasıl buraya geldiğini bilmiyorum ama her şeyi kaybetmiş gibi hissediyorum. Sınava bir hafta kaldı ve elimde yine hiçbir şey yok. Yaptığım, daha doğrusu yapmadığım şeylerin cezasını çektiğimin ve sorumlu olduğumun da farkındayım ama çok geç artık. Çok kötü hissediyorum. Kendimi kendime, aileme mahcup hissediyorum. Yaşadığım yerden öylesine bıktım ki tek isteğim evden ayrılıp üniversiteye gitmekti. Sadece mahcubiyet değil, yapmak istediğim şeyi yapamadığım için de çok üzgün ve yıkılmış hissediyorum. Ailem mezuna kalmama pek bir şey demiyor ama anlıyorum yani konuşmalarından sürekli kafama kakmalarından. Çaresizim. Yukarı tükürsem bıyık aşağı yükürsem sakal. Buradan sonra çalıştığımın da yararının olmayacağını düşünüyorum bir hafta bile yok artık.
Zaman kaybi. 2. Seferinde ya tutturursan diyenler olur belki de ama ne bileyim zaten istesen ve gercekten cabayip kafana koysan yapardin diye dusunuyorum. Bu zamana kadar kendine bir is bulup calissaydin ya da ne bileyim cirak olarak girseydin simdiye isi kapmistin bence. Erkenden is hayatina atilmanin iyi getirileri vardir belki ileride ailenden ayrilmak istediginde ekonomik bagimsizligin olacagi icin sehir disina cikmak daha kolay olur.
Bu sene benim ilk sinava girisim ben de mezun dusunuyorum ama hep kendime mezuna birakirsam yasayacagim o mezun psikolojisinin verdigi rahatsizligi asabilir miyim bunu soruyorum ( ki ilk mezuna birakisim olacak olmasina ragmen ). Sen bayagi yipratmissin kendini. İyice sogumussun hayattan. Daha fazla kendini yorma.