Asosyallik Ve Sosyal İnsanları Kıskanma

Jason Hudson · 22 Şubat 2020

İnsanın en iyi arkadaşı kendisidir. Ben de kendi kendime konuşur dertleşirim, istişare ederim ve yine en iyi çözümü kendim bulurum. Bu sesli düşünmeye de girer bi' nevi. İnsanın kendini yetiştirebilmesi, kendine bir şeyler katabilmesi önemli. Kendimden bahsedeyim dışarıya, oraya-buraya gerekmedikçe gitmem, insanlarla gerekmedikçe ve tarafıma söz verilmeden, düşünmeden konuşmam. Fakat dışarıdan görenler hemen asosyal sıfatını yapıştırıyor. Ama çoğu insanın böyle olmasının nedeni dışarıdaki kötülükleri, hileyi, dümeni, sahtekarlığı görmeye tahammül edememekten kaynaklanıyor.

Curesto · 22 Şubat 2020

Cruslan dedi:
Bunu Sosyal'de rastgele birisine sorup cevap alabileceğiniz bir konu değil. Bunun üzerine eğitim haline getiren doktorlar var. Bunun üzerine yıllarca çalışan, araştırma yapan ve tedavi/ilaç/çözüm insanlar var. Psikoloğa gitmeniz sizi deli veya hasta yapmaz. Evet, bu tarz bir sorunu herkese anlatmak kolay değil ama mutlaka psikolojik destek alın.

Rehber hocam ile birlikte baş başa konuşmayı düşünüyorum bu durum hakkında kendisi beni liseye başladığımdan beri takip ediyor ve bende bir sıkıntı olduğunu daha ilk sene farketti kendisi gayet samimi ve rahatça konuşabileceğim nadir insanlardan birisi.

kt2 · 22 Şubat 2020

Curesto dedi:
Merhabalar. Kendimi bildim bileli 8 yıldan beri(2012'den ihtibaren) asosyalim. Bu durumdan şuana kadar asla şikayetçi olmamıştım fakat artık birşeylerin yanlış gittiğini düşünüyorum. Kendi kendime de konuşuyorum ve hayali bir arkadaşım bile var ve bu tam olarak 13 yıldan beri bu şekilde ilerliyor. Her gün sokakta yürürken bu arkadaşla dertleşiyorum sohbet ediyorum bazen farkedilecek seviyeye kadar bile geldiği olabiliyor. Çevremde hiç arkadaşım kalmadı. Hayatım okul, spor ve ders çalışmaktan ibaret duruma geldi. Malum lise son sınıf öğrencisi olarak yoğunum. Tip olarak iyi olduğumu düşünüyorum ve çevrem tarafından da beğeniliyorum. Özgüven eksikliğim de mevcut ve kimseyle tartışmayı da sevmem. "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" kafasındayım yani bu gibi durumlarda. Şu aralar sosyal insanları veya sevgilisi olan insanları kıskanma durumu bende baş göstermeye başladı. Tahminimce bu durum birisinin bana "gözlerin çok güzel" veya "gözlerin mavi" demesi ile başladı. Artık buna flört mü dersiniz bilmiyorum fakat bende özgüven eksikliği olduğu için kimseyle konuşamıyorum. Kendi cinsim de ki insanlarla bile konuşma zorluğu çekebiliyorum. Şuan bu durum epeyce canımı sıkmakta ve ne yapabileceğimi bilmiyorum.

Sana yakın zevkleri olan birilerini bulmaya çalış, etraftaki insanları az çok biliyorsundur. Daha çok kendilerini anlatmalarını sağla, seni merak ederlerse er ya da geç anlatma sırası sana da gelir ve bir arkadaşlık başlatmış olursun.

Kendimden bilirim yalnız başıma olmayı severim, aşırı yakın olmadığım insanlarla doğru dürüst bir ilişkim bile yoktur. Yanımda 5-6 arkadaşım var, konuşmadan sadece bakışla veya beden diliyle konuşabildiğim (tabii bu biraz yaşadığın yerle de alakalı). Üstelik bana fazlasıyla yetiyor ve bazen fazla bile gelebiliyor. Konu kız arkadaş meselesiyse de her şey basit bir diyaloğa bakar

Curesto · 22 Şubat 2020

CillianMurphy dedi:
Benimde en samimi olduğum 2 arkadaşım var. Bu kendi seçimim. Yani az insan ile muhattap olunca asosyal olmazsın. Tam tersine akıllı, seçici bir tip olursun. Karşı cins konusunda da çekindiğin şey nedir mesela? Aklına ne geliyorda iletişim kuramıyorsun?

Yüzüne bakamamak ve yanlış birşey söyleme korkusundan ibaret diyebilirim. Bana flört eden birisi var onunla biraz rahat konuşabiliyorum sadece nadir karşılaşsak bile bu kişiler okul ortamında ki kişiler.

kt2 · 22 Şubat 2020

Curesto dedi:
Karşı cinsen birisi bana flört ettiği zaman bu asosyallik durumdan kurtulmak için tek çıkış kapısı olarak onunla iletişim kurmak olarak düşünmeye başlamıştım. Kendi cinsimden sadece belirli kişiler (4-5 kişi) ile birlikte samimi ve rahat konuşabiliyorum bunların çoğu sınıf ortamından kişiler.

4-5 kişi yeterli oluyor genelde, şahsen benim kız arkadaş gibi bir derdim yok.

CillianMurphy · 22 Şubat 2020

Curesto dedi:
Yüzüne bakamamak ve yanlış birşey söyleme korkusundan ibaret diyebilirim. Bana flört eden birisi var onunla biraz rahat konuşabiliyorum sadece nadir karşılaşsak bile bu kişiler okul ortamında ki kişiler.

Ne gibi yanlış bir şey mesela? Senin benim gibi insanlar sonuçta. Tek fark karşı cins olmaları. Kızların dış görünüşlerine bakıp ön yargılı bir şekilde yargılama derim. Gerçekten çok boş insanlar var. Şu hayatta ne pislikler dönüyor bilsen

.

kt2 · 22 Şubat 2020

Curesto dedi:
Yüzüne bakamamak ve yanlış birşey söyleme korkusundan ibaret diyebilirim. Bana flört eden birisi var onunla biraz rahat konuşabiliyorum sadece nadir karşılaşsak bile bu kişiler okul ortamında ki kişiler.

Basit. Yaptığın hareketlerin kimseye zararı yoksa asla yapmaktan çekinme. 11. Sınıf öğrencisiyim, sınıf ortasında Rus danslarını yapmaktan tut bağıra çağıra berbat sesimle şarkı söylemeye kadar yapmadığım şey kalmadı, hiçbirinden de pişman değilim. Hayatı kendin için yaşıyorsun, başkasının gözünde iyi gözükmek için değil.

stevesm1221 · 22 Şubat 2020

Jason Hudson dedi:
İnsanın en iyi arkadaşı kendisidir. Ben de kendi kendime konuşur dertleşirim, istişare ederim ve yine en iyi çözümü kendim bulurum. Bu sesli düşünmeye de girer bi' nevi. İnsanın kendini yetiştirebilmesi, kendine bir şeyler katabilmesi önemli. Kendimden bahsedeyim dışarıya, oraya-buraya gerekmedikçe gitmem, insanlarla gerekmedikçe ve tarafıma söz verilmeden, düşünmeden konuşmam. Fakat dışarıdan görenler hemen asosyal sıfatını yapıştırıyor. Ama çoğu insanın böyle olmasının nedeni dışarıdaki kötülükleri, hileyi, dümeni, sahtekarlığı görmeye tahammül edememekten kaynaklanıyor.

Yorumu ben yazmışım gibi hissettim. Tam beni anlatıyor çünkü

. Aynıyız.

Kirigaya Kazuto · 22 Şubat 2020

Curesto dedi:
Günlük hayattaki durumlarımdan veya zevk alanlarımdan sanki yanımda bir akradaşım varmış gibi rahat bir şekilde konuşuyorum bazen insanlar görünce yanlış anlayabiliyor.

Evet bunu bende düşünmüştüm fakat ben şuan içimi dökebileceğim bir insan arıyorum beni anlayabilecek birisi mesela. Bu durumdan ailem haberdar değil.

Bencede olmamalı çünkü bu senin başına gelen olayın %80 benzerini yaşadım ve hâla az da olsa etkisi var üzerimde ama bu üzüleceğin veya başkalarını kıskanacağın bir durum olmamalı zaten bir noktada ismini aydınlanma olarak düşündüğüm olayı yaşıyoruz bu olaydan sonrada kendi karakterine zıt şeyleri yapıyorsun ve geriye dönüp bakınca herşey eskisi gibi olsaydı diyorsun mutlaka ama mutlaka hayatını bıçak kesmişçesine değiştirecek bir olay olucak ama şuanda kendini fazla zorlamamaya çalış çünkü ben intihar etmeyi bile düşündüğümü hatırlarım yani tüm yazımın özeti " keep calm and eat kısır"

Curesto · 22 Şubat 2020

Ek olarak şöyle bir sorunum daha var ve durum beni fazla etkiliyor. Sevgilisi olan insanları benden daha üstün görüyorum sosyal durum olarak. Benim zevklerim ve hoşlandığım şeyler farklı olduğu için kafa dengi bir arkadaş bulamıyorum kendime. Mesela sporla ilgilenen birisi var sınıfta onunla muhabbet edebiliyorum spor hakkında çünkü kendisi de anlıyor ve gelişmissin diye beni övüyor.

Asosyallik Ve Sosyal İnsanları Kıskanma

Ayrıntılı düzenleme

Jason Hudson

Megapat

Curesto

Megapat

kt2

Kilopat

Curesto

Megapat

kt2

Kilopat

CillianMurphy

Gigapat

kt2

Kilopat

stevesm1221

Hectopat

Kirigaya Kazuto

Hectopat

Curesto

Megapat

Benzer konular

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz