Özgüven Eksikliği Ve Asosyallik

kaplumbaga deden

Hectopat
Katılım
6 Ocak 2019
Mesajlar
956
Çözümler
6
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhabalar
Ben 16 yaşındayım ve bende aşırı özgüven eksikliği var. Bir de asosyalim. Ama en kötüsüde kekeliyorum. Kekeleme dediğim hani her kelime de kekelemek değil, sadece belirli kelimelerde ve bazen nefes ile ilgili olabiliyor. Ama kitap okuyunca daha çok belli oluyor kekelediğim.
Dışarı pek çıkmıyorum. Ve pek konuşkan birisi değilimdir. O da kekelediğim için oluyor. Konuşsam bile kekeleyeceğim zaman ya o kelimenin eş anlamlısı ya da kekelemeyeceğim zaman söylüyorum. Bu yüzden de hep duraksayarak konuşuyorum. Konuştuğum zaman kekelediğim zaman nedense ağzımı açıyorum. Açmak dediysem yani basbaya açıyorum işte. Ve bu çok ama çok utandırıcı. Bazı arkadaşlarım da önceden kekeliyormuş ama sonradan kekelemeleri gitmiş. Nasıl gitti diye soruyorum ben hiçbir şey yapmadım, kendiliğinden gitti diyorlar.

Şimdi gelelim özgüven eksikliğine. Benim şu an telefonumda kendi fotoğrafım hiç yok. Sosyal medya, WhatsApp gibi yerlerde de fotoğrafım hiç yok. Ve ben çok içine kapanık birisiyim. Hatta bu yüzden de insanlarla pek konuşmuyorum. Fotoğraf çekinmeyi sevmem. Ve fotoğraf çekmeyi de doğal olarak bilmiyorum. Yani nasıl poz, hareket verilir pek bilmiyorum. :)
Okulda bazı hocalar beni övdüğünde de ne tepki vereceğimi bilmiyorum. Öylece bakıyorum veya bazen ufak bir gülümseme, tebessüm oluyor.

Size bazı sorunlarımı anlattım. Şimdi sizlere birkaç sorum olacak.
1- Kekemelikten nasıl kurtulurum? (Sesli kitap oku ve sesli şarkı söyle demeyin. Kitap okumaktan sıkılıyorum. Ve sesli şarkı asla söyleyemem, o da özgüven eksikliğinden kaynaklandığını düşünüyorum. )
2- Nasıl özgüven kazanırım?

Teşekkürler. 🙂
 
Son düzenleyen: Moderatör:
1- Rap söyleyin. Benim kuzenimde kekemeydi. Rap söyleye söyleye geçti. Yanlış anlamayın tabii. Çıkıp rap konseri verin, demiyorum. Yanlızken de söyleyebilirsiniz. Herhalde yanlızken kendinizden utanmazsınız.

2- Basitte olsa bir şeyler yapın ve başarın. Mesela spora gidin ve gelişiminizi gözleyin. İlla spor olmasına da gerek yok. Bunun gibi herhangi bir aktivite de olur.
 
Kardeşim öncelikle durumun çok kötü. Sana bir kaç tavsiye verebilirim özgüven konusunda. Öncelikle kendine saygı duymuyorsan özgüvenin de olmaz. Bunun için ilk iş yarın git koşa koşa bir spor salonuna yazıl. Özgüven kısmını etkileyen en önemli kısım spor bence. Sakın fiziğim kötü, göbekliyim, kısa boyluyum gidersem dalga geçerler diye düşünme. Kimse anne karnında vücut geliştirme şampiyonu olarak doğmuyor. Spordan sonra ise stilini değiştirmeni öneririm. Mesela saçını nasıl kestiriyorsun. Sürekli 0 mı yapıyorsun yoksa saçların çok mu uzun. Biraz dene kendine yakışanı bulursun. Ben bir dönem denedim saçlarım burnuma geliyordu sonra 3'e vurdum şuan subay tıraşı yapıyorum öbürleri güzel durmuyor. Ayrıca kıyafetlerini de değiştirmeni öneririm. Yakında Eylül geliyor, önümüz kış. Güzel bir deri ceket alarak başlayabilirsin. Ona uygun kombinler de yapabilirsin. Ayrıca konuşma sorununu şöyle çözebilirsin. Aşırı utangaç iseniz önce kendi anne babanızla konuşun bol bol. Sonra yaşlılarla konuşmayı deneyin. Dedelerimiz ve teyzelerimizin konuşacak pek kimseleri olmadığı için bol bol konuşabilirsiniz. Sonra gidin bir restoranına mesela, orada kasiyerler ile konuşun. Zamanla utangaçlık sorununuzu çözebilirsiniz. Ayrıca şunu unutmayın. Bu hayatta kimse sizden önemli olmamalı. Önce kendinizi sevin ve saygı duyun sonra başkalarına. Unutmayın siz kendinizi sevmez ve saygı duymazsanız, başka insanlarda sizi sevmez ve saygı duymaz.
 
Kekeme sorun değil. Benim arkadaşım da kekeliyor fakat onun için sorun olmuyor. Üstelik benden fazla konuşuyor. Bazen kelimeyi söyleyemediği zaman ben söyleyip direkt cümleye devam etmesini sağlıyorum. Böyle yaptığım zaman kızıyor ama sonradan alıştı :D Yani ona takılma. Kimse gelip saçma sapan dalga geçmiyor merak etme. Konuş yahu. Düzeltmek için belki psikiyatri falan düzeltebilir. Bir bakman lazım.

Özgüven ise en kötü ne olabilir şeklinde düşün yenersin. Mesela fotoğrafımı koysam en kötü ne olabilir? Atıyorum bir gün dalga geçerler. Eee geçsin ne olacak? Saçma sapan pozlar ver ne olacak yahu? En kötü ne olabilir? Sonunda ölüm yok. Çare bu. En kötü ne olabilir diye düşün sonra yaparsın. Mesela bir örnek vereyim. ilk staj başvuruma gittiğimde kapıdan geri dönmek üzereydim. Heyecandan elim ayağım titriyordu. Dedim en kötü adam beni kovar zaten bir daha ne zaman göreceğim dedim ve girdim. Gayet güzel geçti ve staja almışlardı. Yani takılma. Merak etme hiçbir şey olmuyor.
 
Peki herhangi bir devlet hastanesinin ücretsiz psikoloğuna gidecek kadar özgüvenin var mı?
Ben psikologluk bir durum olduğunu düşünmüyorum. Arkadaş kendisini çok yanlış yetiştirmiş. Çocukluğunda biraz kendini geliştirse ve çalışsa böyle olmazdı bence.
 
Ben psikologluk bir durum olduğunu düşünmüyorum. Arkadaş kendisini çok yanlış yetiştirmiş. Çocukluğunda biraz kendini geliştirse ve çalışsa böyle olmazdı bence.
Ben küçükken sanki kendimde değildim. Sanki beni başka biri kontrol etmiş gibi hissediyorum şuan. Afedersiniz ama ben küçükken veya öncelerden baya aptalmışım. Şuan kendi kafam olsa daha iyi olabilirdim şimdi, daha güzel hayatım olabilirdi. Psikolog veya spor yapmak gibi şeyleri şuan düşünmüyorum. Zaten kekemeyim, birde onun utanması ile uğraşamam. :)
 
Ben küçükken sanki kendimde değildim. Sanki beni başka biri kontrol etmiş gibi hissediyorum şuan. Afedersiniz ama ben küçükken veya öncelerden baya aptalmışım. Şuan kendi kafam olsa daha iyi olabilirdim şimdi, daha güzel hayatım olabilirdi. Psikolog veya spor yapmak gibi şeyleri şuan düşünmüyorum. Zaten kekemeyim, birde onun utanması ile uğraşamam. :)
Dostum kusura bakma ama kendine ancak sen yardım edebilirsin. Biz öneri yaparız uygulayıp uygulamamak sana kalmış. Sihirli bir değnek yok ki tüm sorunlarımızı çözsün.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı