Aile sorunları

Evet an itibarıyla beni salondan atan annem telefona bakıp, müge anlı tarzı bir şey izliyor. İşte ebeveynlik örneği.

Çok zor tanrı yardımcın olsun kanka. Benim annem çok daha iyi gün de 15 saat bilgisayarın başında vakit geçirsem bile (ders hariç) bir şey demiyor tanrı yardımcın olsun.
 
Bu kadar detaylı paylaşma cesareti gösterdiğin için öncelikle teşekkür ederiz.
Bazı ebevenyler vardır ki aşırı idealisttir. Yetmez, sen ağzınla kuşta tutsan yetmez.
Bu onların kendi içlerinde yaşadıkları eksikliklerin dışa vurumu, yapamadıklarını sana dikte etmenin farklı bir versiyonu olmuş.
Dışardan durup kendilerine bakma zahmetine katlanmadıkları için senin pencereden ne kadar berbat bir halde olduklarının farkında değiller, seni kendilerinden koparıyorlar.
Ve onlar seni dünyaya getirmiş olsa da şunu asla unutma sen onlardan bağımsız bir bireysin. Maalesef şuan ki hayat düzeninde onlara yeri geldiğinde sınır çekmelisin ama sözle değil; tavırla. Mesafe, yeri geldiğinde fiziksel uzak durarak hatta bazen laflarını dikkate almayıp, önemsemeyerek. Ancak bunları sakın içinde tutma, kimseye söyleyemesen bile bir kağıda yaz ve yak, at.
Şuan lisedesin önünde 3 sene daha var. Ayrı bir eve çıkman zor. Ne yaparsan kendin için yaparsın. Dersine çalışırsan kendin için, sporda öyle... Biliyorum insan özellikle ailesinin takdir etmesini ister. Bazen olmuyor. Ondan önce kendini senin takdir etmen önemli... Önceliği o evden kurtulmak için derslerine sonra da psikolojini ve bedenini diri tutmak için sporu bırakmamakla devam ettir.
 
Bu kadar detaylı paylaşma cesareti gösterdiğin için öncelikle teşekkür ederiz.
Bazı ebevenyler vardır ki aşırı idealisttir. Yetmez, sen ağzınla kuşta tutsan yetmez.
Bu onların kendi içlerinde yaşadıkları eksikliklerin dışa vurumu, yapamadıklarını sana dikte etmenin farklı bir versiyonu olmuş.
Dışardan durup kendilerine bakma zahmetine katlanmadıkları için senin pencereden ne kadar berbat bir halde olduklarının farkında değiller, seni kendilerinden koparıyorlar.
Ve onlar seni dünyaya getirmiş olsa da şunu asla unutma sen onlardan bağımsız bir bireysin. Maalesef şuan ki hayat düzeninde onlara yeri geldiğinde sınır çekmelisin ama sözle değil; tavırla. Mesafe, yeri geldiğinde fiziksel uzak durarak hatta bazen laflarını dikkate almayıp, önemsemeyerek. Ancak bunları sakın içinde tutma, kimseye söyleyemesen bile bir kağıda yaz ve yak, at.
Şuan lisedesin önünde 3 sene daha var. Ayrı bir eve çıkman zor. Ne yaparsan kendin için yaparsın. Dersine çalışırsan kendin için, sporda öyle... Biliyorum insan özellikle ailesinin takdir etmesini ister. Bazen olmuyor. Ondan önce kendini senin takdir etmen önemli... Önceliği o evden kurtulmak için derslerine sonra da psikolojini ve bedenini diri tutmak için sporu bırakmamakla devam ettir.
Haklısın ama dersler bir yerden sonra yeter dedirtiyor. Spor kısmına gelince, judo korona nedeniyle gitmek istemiyorum malum bütün harita kırmızı ve bizim spor yakaya yapışarak yapılıyor. Ama evde kondisyon antrenmanı yapıyorum. Sağ ol
 
Kusura bakmayın ama aileniz profesyonel yardım almadığınız sürece düzelmezler. Ya geçip karşısına bakın ben şöyleyim siz şöylesiniz diye konuşmadığınız sürece bunun önünün geleceğini zannetmiyorum.
 
Kusura bakmayın ama aileniz profesyonel yardım almadığınız sürece düzelmezler. Ya geçip karşısına bakın ben şöyleyim siz şöylesiniz diye konuşmadığınız sürece bunun önünün geleceğini zannetmiyorum.
Denedim bir şekilde kendilerini haklı çıkarıyorlar. Ne zaman öyle yaptık senin iyiliğin için vs.
 
Seni buna benzettim

Ailesi gıcık ve soğuk empatiden yoksun insanlar akrabaları geri kafalı 1914 fransız ordusu gibi ve bunların arasında yaşayan bir çocuk.
 
Bu tür durumlar için şu anda yapabileceğin tek şey "yaw he." deyip geçmek. Zaten fen lisesine gidiyorsun. İleride iyi bir meslek sahibi falan olup kendi evine çıkarsan ve senden sürekli para falan isterlerse 1 kuruş vermezsin olur biter. Aile fertleri ben bu çocuğa çok kötü davranmıştım diyene kadar ailene soğuk davranırsın.
Biraz acımasız bir yöntem ama bence işe yarar.
 
Seni buna benzettim

Ailesi gıcık ve soğuk empatiden yoksun insanlar akrabaları geri kafalı 1914 fransız ordusu gibi ve bunların arasında yaşayan bir çocuk.

Akrabalarımı severim hatta yazın evden kaçarım kuzenime (30km uzakta) yazın onlarda kalırım.
Orası farklı bir ilçe deniz kenarı... Gece dışarıda sabahlarız, evde istediğimiz ekranda istediğimizi izleriz. Onun ailesi de beni cidden sever zaten ama orda rahat takılıyorum çünkü kendi ailemden uzaktayım bu da ayrı eve çık konusuna geliyor.
Bu tür durumlar için şu anda yapabileceğin tek şey "yaw he." deyip geçmek. Zaten fen lisesine gidiyorsun. İleride iyi bir meslek sahibi falan olursan ve senden sürekli para falan isterlerse 1 kuruş vermezsin olur biter. Aile fertleri ben bu çocuğa çok kötü davranmıştım diyene kadar ailene soğuk davranırsın.
Biraz acımasız bir yöntem ama bence işe yarar.
Evet eğer bir terslik olmazsa güzel bir meslek istiyorum ki onların diyeceği şey şu "seni güzel yetiştirdik güzel bir mesleğin var." Ama umursamıyacağım şuan mecburen katlanıyorum
 

Yeni konular

Geri
Yukarı