21 Yaşındayım, bilgisayar Programcılığı okuyorum. 6 aydır oyun bağımlılığından tamamen kurtuldum. Artık gerekli izlenmesi gereken filmleri izlemeye, derslerimi çalışmaya, kitap okuyan birisiydim ama artık daha fazla zaman ayırmaya başladım.
Oyun bağımlılığından dolayı üniversiteyi kazanamamıştım. Mezuna kaldıktan sonra da 2 senelik üniversite kazandım ve şimdi de DGS ile ilgili bir sınava hazırlanıyorum. Oyun bağımlılığını bırakmak aşırı zor bir şey ama imkansız değil. Mesela ben ortaokuldan beri her okul çıkışı saatlerce oyun oynayan birisiydim. Mezun olduğumda da dershaneden kaçıp arkadaşlarla oyun oynamaya giderdik...
Sonradan keşke yapmasaydım diyorsun ama bu bağımlılığı bırakmak çok zor bir şey ama ben kendime dedim ki "zamanında oyun oynadım da ne oldu? Bana hiçbir yarar katmayan oyunları fütursuzca oynamamın amacı ne? Neden yaşıyorum? Oyun oynamak gerçekten yaşamamın amacı mı? Hayatta neden yaşıyorum? Gibi sorulara yanıt aramaya başladıktan sonra artık oyunların gerçekten bir anlamı olmadığı anladım.
Mesela Metin2 bende oynayan birisiydim ama benim oyun mantığım seninki gibi değildi. Ben farklı türde beğendiğim oyunları kısa bir süre oynayıp bırakan birisiydim. Her farklı oyun oynama başladığımda dopomin hormonu aşırı derecede yükseliyordu ve 1 hafta sonra iniyordu ve aynı oyunu oynamak istemiyordum. Yeni bir oyun bulduğumda dopomin hormonu eskisinden daha fazla artıyordu ama 1 hafta sonra eskisinden daha fazla düşüyordu çünkü artık dopomin bağımlılığı başlamıştı. Sürekli yeni oyun arayışına girmiştim ve her oyun artık 1 hafta yerine 5 güne, 3 güne ve artık belirli oyunlara düşmeye ama zevk alamamaya başlamıştım. Yeni oyun bulamıyordum ve aşırı derecede canım sıkılıyordu. Tabii oyun oynamayı bırakmıyordum çünkü alışkanlıkları bırakmak çok zordur ama imkansız değildir.
Sonradan neden böyle bir bağımlılığım olduğunu araştırmaya başladım. En başta belgeseller izlemek ve bazı tedx konuşmaları farklı düşünmenizi sağlıyor. Hatta ilk arayışlarımda bazı cevaplara tedx konuşmaları sayesinde ulaştım. Önceden de bildiğim bir deneyin gerçekten kobayı olmuş olduğumu sonradan anladım. Deneyde bir fare düğmeye bastığında dopomin hormonu salgılamasını sağlayan bir düzenek ile yalnız bırakılıyor. Deneyde bir süre sonra bırakacağını zannediyorlar ama fare sürekli yapmaya devam ediyor. İşte buradan çıkardığım kadarıyla bende buna benzer bir bağımlılığa sahiptim. Sürekli klavyeden tuşlara basarak dopomin hormonu sağlıyordum. Metin2'de +9 dolunay yaptığımda, madalyon düşürdüğümde, LoL veya CS:GO'da birisini öldürdüğümde, her yeni bir şey de dopomin hormonu salgılıyordum.
Bende bir anda tüm hepsini bırakmaya karar verdim ve önce tüm oyunları silmekle başladım. İnternetim iyi olmadığı ve oyunlar 10GB ve üzeri olduğu için de artık indirmek istemiyordum. Tabii küçük eğlendiğim oyunlarda vardı ama bir karar vermiştim. Birden bıraktım dedim ama aslında bir süredir bırakmayı düşünüyordum ve sürekli sorularıma cevap arıyordum. Bu bağımlılığı bırakmak zor ama bıraktığında diğer yaşayacağın zevkler paha biçilemez. Gerçekten kitap okumaktan zevk almaya başlıyorsun. Ders çalışmaya bile başlıyorsun. Her neyse daha fazla yazmayayım çünkü kötü de etkilemek istemiyorum.
