fahrenheit_blue
Centipat
- Katılım
- 27 Haziran 2024
- Mesajlar
- 20
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- x64-UEFI / AMD Ryzen 5 7600X 6-Core Processor / DRAM (32GB & 4800) / PRIME B650M-A WIFI / NVIDIA GeForce RTX 3050
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Felsefe ve edebiyata yatkın biriyimdir fakat, son zamanlarda yaşadıklarım fazla bunaltıcı ve ağır olmaya başladı.
Yaz tatili başladığından beri ne dışarı çıktım ne de ailemle bir şey yaptım. Tüm gün bilgisayar başındayım, yemek yiyorum ve uyuyorum (Tabii sabah 5'te uyumak, "uyumak" sayılıyorsa.).
Bir yerden sonra hiçbir şey zevk vermemeye başladı. Günlerim monotonlaştı. Renkler yavaş yavaş soldu.
Sabahlara kadar kafamdaki karmaşadan dolayı uyuyamıyorum. Sevdiklerimi kaybedeceğimi ve devamında ne yapacağım konusunda kafa yorup endişeleniyorum. Hayatın anlamı ve bunun gibi felsefi konular üstünde çok duruyorum. Mutlu olmaya çalışıyorum ama sadece geçici zevklerle yetinebiliyorum.
Frank Herbert'ın yazdığı Dune kitap serisine kafayı takmıştım 2 hafta öncesine kadar. Filmlerine de bayılmıştım. Altı kitabı da okumak üzere sipariş vermiştim. Fakat okumaya çok üşendim.
Onun dışında müzikle ilgilenen biriyim ama ona da üşendim.
Başka bir örnek olarak da:
Kafamda bir evren tasarlamayı ve hem edebi hem de çizim açısından kağıda dökmeyi seven biriyim. Ona da üşendim.
Aklımda yapmayı düşündüğüm ve heves veren şeyleri asla yapamıyorum. Çok istiyorum ama yapamıyorum. Her şeye üşenmem benim bu bunalımımın nedenidir belki. Sevdiğim, istediğim şeyleri yapmamak.
Eklemek istediğim bir şey daha var.
Ben normalde sosyal bir insanımdır. Arkadaş çevrem, kız arkadaşım hep olur ama maalesef okulun son aylarında yaşadığım talihsiz olaylardan sonra hem kız arkadaşımı hem de yakın arkadaşımı kaybettim. Arkadaş ortamım da dahil. Bana ihanet ettiklerini ve sevgili olduklarını öğrendim bir süre sonra da. İkisiyle de yaz tatili için çok plan yapmıştım. Fakat ortadan kayboldukları için yaz tatilim çok ölü geçiyor.
Biraz kişisel konulardan bahsettim farkındayım ama bana yardımınızın dokunması için bunların gerekli bilgiler olduğunu düşündüm.
Uzun lafın kısası:
Hayatıma anlam katamıyorum. Katmayı denedim belki ya da çok erken vazgeçtim bilmiyorum. Hayatın anlamının çözulecek bir sorun değil yaşanılacak bir gerçeklik olduğunu kendime hep söylemişimdir ama bu sözün etki ettiğini hissedemiyorum artık. Bu yüzden sizden yardım istiyorum...
Hayatımı anlamlı kılacak beni mutlu edecek ne yapabilirim?
İstediğim şeyleri yapmak için kendimi nasıl ikna edebilirim?
Yaz tatili başladığından beri ne dışarı çıktım ne de ailemle bir şey yaptım. Tüm gün bilgisayar başındayım, yemek yiyorum ve uyuyorum (Tabii sabah 5'te uyumak, "uyumak" sayılıyorsa.).
Bir yerden sonra hiçbir şey zevk vermemeye başladı. Günlerim monotonlaştı. Renkler yavaş yavaş soldu.
Sabahlara kadar kafamdaki karmaşadan dolayı uyuyamıyorum. Sevdiklerimi kaybedeceğimi ve devamında ne yapacağım konusunda kafa yorup endişeleniyorum. Hayatın anlamı ve bunun gibi felsefi konular üstünde çok duruyorum. Mutlu olmaya çalışıyorum ama sadece geçici zevklerle yetinebiliyorum.
Frank Herbert'ın yazdığı Dune kitap serisine kafayı takmıştım 2 hafta öncesine kadar. Filmlerine de bayılmıştım. Altı kitabı da okumak üzere sipariş vermiştim. Fakat okumaya çok üşendim.
Onun dışında müzikle ilgilenen biriyim ama ona da üşendim.
Başka bir örnek olarak da:
Kafamda bir evren tasarlamayı ve hem edebi hem de çizim açısından kağıda dökmeyi seven biriyim. Ona da üşendim.
Aklımda yapmayı düşündüğüm ve heves veren şeyleri asla yapamıyorum. Çok istiyorum ama yapamıyorum. Her şeye üşenmem benim bu bunalımımın nedenidir belki. Sevdiğim, istediğim şeyleri yapmamak.
Eklemek istediğim bir şey daha var.
Ben normalde sosyal bir insanımdır. Arkadaş çevrem, kız arkadaşım hep olur ama maalesef okulun son aylarında yaşadığım talihsiz olaylardan sonra hem kız arkadaşımı hem de yakın arkadaşımı kaybettim. Arkadaş ortamım da dahil. Bana ihanet ettiklerini ve sevgili olduklarını öğrendim bir süre sonra da. İkisiyle de yaz tatili için çok plan yapmıştım. Fakat ortadan kayboldukları için yaz tatilim çok ölü geçiyor.
Biraz kişisel konulardan bahsettim farkındayım ama bana yardımınızın dokunması için bunların gerekli bilgiler olduğunu düşündüm.
Uzun lafın kısası:
Hayatıma anlam katamıyorum. Katmayı denedim belki ya da çok erken vazgeçtim bilmiyorum. Hayatın anlamının çözulecek bir sorun değil yaşanılacak bir gerçeklik olduğunu kendime hep söylemişimdir ama bu sözün etki ettiğini hissedemiyorum artık. Bu yüzden sizden yardım istiyorum...
Hayatımı anlamlı kılacak beni mutlu edecek ne yapabilirim?
İstediğim şeyleri yapmak için kendimi nasıl ikna edebilirim?
Son düzenleyen: Moderatör:
