Artık insanlara değer vermek istemiyorum

freakcnsl

Hectopat
Katılım
27 Temmuz 2021
Mesajlar
1.940
Çözümler
9
Merhabalar. 14 yaşındayım. Tanıdığım kişiler sürekli bana kötü davrandılar. Zorbalığa uğradım. Ama bir türlü onlara mesafe koyamıyorum. Onlar benden bir şey isteyince hemen yapıyorum. Evet, yapmamam lazım ama yapıyorum. İçe dönük bir insanım. Geçen anksiyete atağı geçirdim. Bu aralar geçirip duruyorum. Derslere odaklanamıyorum artık. Düşünmekten. Kafam çöp gibi. Sürekli ilk adımı ben atıyorum. Bazı hocalar bir sorun var mı diye soruyorlar ama bir şey demiyorum çünkü oysaki umurlarında değil. Yani öyle düşünüyorum. Hem söylesem ne yapabilirler ki? Geçmişte bazı kötü şeyler yaşadım. Aklıma geldikçe titremeye başlıyorum. İnsanlara nasıl mesafe koyabilirim? Anksiyete atağı geçirirken ne yapabilirim? Bu konuda bilgi sahibi olan kişiler cevaplarsa sevinirim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhabalar. 14 yaşındayım. Tanıdığım kişiler sürekli bana kötü davrandılar. Zorbalığa uğradım. Ama bir türlü onlara mesafe koyamıyorum. Onlar benden bir şey isteyince hemen yapıyorum. Evet, yapmamam lazım ama yapıyorum. İçe dönük bir insanım. Geçen anksiyete atağı geçirdim. Bu aralar geçirip duruyorum. Derslere odaklanamıyorum artık. Düşünmekten. Kafam çöp gibi. Sürekli ilk adımı ben atıyorum. Bazı hocalar bir sorun var mı diye soruyorlar ama bir şey demiyorum çünkü oysaki umurlarında değil. Yani öyle düşünüyorum. Hem söylesem ne yapabilirler ki? Geçmişte bazı kötü şeyler yaşadım. Aklıma geldikçe titremeye başlıyorum. İnsanlara nasıl mesafe koyabilirim? Anksiyete atağı geçirirken ne yapabilirim? Bu konuda bilgi sahibi olan kişiler cevaplarsa sevinirim.

Verme o zaman kendin ve ailene değer vermen yeterli.
 
Merhabalar. 14 yaşındayım. Tanıdığım kişiler sürekli bana kötü davrandılar. Zorbalığa uğradım. Ama bir türlü onlara mesafe koyamıyorum. Onlar benden bir şey isteyince hemen yapıyorum. Evet, yapmamam lazım ama yapıyorum. İçe dönük bir insanım. Geçen anksiyete atağı geçirdim. Bu aralar geçirip duruyorum. Derslere odaklanamıyorum artık. Düşünmekten. Kafam çöp gibi. Sürekli ilk adımı ben atıyorum. Bazı hocalar bir sorun var mı diye soruyorlar ama bir şey demiyorum çünkü oysaki umurlarında değil. Yani öyle düşünüyorum. Hem söylesem ne yapabilirler ki? Geçmişte bazı kötü şeyler yaşadım. Aklıma geldikçe titremeye başlıyorum. İnsanlara nasıl mesafe koyabilirim? Anksiyete atağı geçirirken ne yapabilirim? Bu konuda bilgi sahibi olan kişiler cevaplarsa sevinirim.

Yazının hepsini okumadım ama bende senin yaşlarında arkadaşlarımın sözlerine hal ve hareketlerine karşı çok alıngan oluyordum ama onların umurunda falan değildim sonra bende onların bana davrandığı gibi davranmaya başladım onlara karşı olan duygusal bağlarımı kopardım çünkü duygusal düşüncelere deyecek insanlar değildi sanada bunu tavsiye ederim.
 
Verme o zaman kendin ve ailene değer vermen yeterli.

Hocam yapamıyorum bir türlü.
Öncelikle ailene bu durumları anlatmalısın. Geçmişte yaşadığınız travmalar ile bu hale gelmişsiniz sanırım. Profesyonel yardıma ihtiyacınız var.

Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.
Öncelikle ailene bu durumları anlatmalısın. Geçmişte yaşadığınız travmalar ile bu hale gelmişsiniz sanırım. Profesyonel yardıma ihtiyacınız var.

Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.

Yazının hepsini okumadım ama bende senin yaşlarında arkadaşlarımın sözlerine hal ve hareketlerine karşı çok alıngan oluyordum ama onların umurunda falan değildim sonra bende onların bana davrandığı gibi davranmaya başladım onlara karşı olan duygusal bağlarımı kopardım çünkü duygusal düşüncelere deyecek insanlar değildi sanada bunu tavsiye ederim.

Umarım ben de böyle olurum.
 
Hocam yapamıyorum bir türlü.

Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.

Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.

Umarım ben de böyle olurum.

Sana şöyle söyleyeyim canın çok çok yanmadan akıllanmayacaksın kural budur hep bir tarafın onlar öyle değil deyip kendi kendi paralayacaksın yapma.
 
Merhabalar. 14 yaşındayım. Tanıdığım kişiler sürekli bana kötü davrandılar. Zorbalığa uğradım. Ama bir türlü onlara mesafe koyamıyorum. Onlar benden bir şey isteyince hemen yapıyorum. Evet, yapmamam lazım ama yapıyorum. İçe dönük bir insanım. Geçen anksiyete atağı geçirdim. Bu aralar geçirip duruyorum. Derslere odaklanamıyorum artık. Düşünmekten. Kafam çöp gibi. Sürekli ilk adımı ben atıyorum. Bazı hocalar bir sorun var mı diye soruyorlar ama bir şey demiyorum çünkü oysaki umurlarında değil. Yani öyle düşünüyorum. Hem söylesem ne yapabilirler ki? Geçmişte bazı kötü şeyler yaşadım. Aklıma geldikçe titremeye başlıyorum. İnsanlara nasıl mesafe koyabilirim? Anksiyete atağı geçirirken ne yapabilirim? Bu konuda bilgi sahibi olan kişiler cevaplarsa sevinirim.
Merhaba. Öncelikle daha çok gençsin. Kendini bu tür konularla çok fazla yıpratma. İnsanlarla mesafe konusuna gelirsek eğer, bu konuda en önemli nokta insanlara fazla gülmemek, fazla üzerlerine düşmemek, fedakarlık yapmamak ve çok konuşmamaktır. İnsanlar fazla güleni ciddiye almaz. Fazla fedakarlık yapana karşı minnet duygusu beslemez.(Ne yazık ki öyle fedakarlık yapacaksan ailene ve kendisine çok güvendiğin kişilere yap.). Çok konuşanı dinlemez ve çok konuşan kişiye daha rahat davranır. Ayrıca laubali insanlardan kendini korumak bu yaşlarda biraz daha zor olabilir. Fakat yaşın ilerledikçe ve yavaş yavaş karakterinin de olgunlaşmasıyla eğer dediklerimin dışında hareket etmiyorsan insanlar sana kolay kolay bir şey dahi söyleyemez. Bu yüzden şimdilik onları görmezden gel ve kendini her konuda geliştirmeye bak. Zaten kendini geliştirip değiştirdikçe çevrendeki insanlarda değişecek ve bunun farkına bile varmayacaksın. Ve en başta da dediğim gibi kendini asla yıpratma.
 
Hocam yapamıyorum bir türlü.


Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.


Anlatıyorum. Büyüyünce geçer diyor. İzin vermiyorlar. Dalgaya alıyorlar.



Umarım ben de böyle olurum.
Bu nasil vurdumduymazlık. Cidden hala bu kafa yapısına sahip ebeveynleri görünce üzülüyorum. Çocukları zorbalığa uğruyor, atak geçiriyor, dışlanıyor ve büyüyünce geçer demekle yetinebiliyorlar. Yani bu durumda sana verebileceğim tek tavsiye güçlü olmaya çalış. Sana değer vermeyenleri sil kafandan düşünme, sana zamanında kötü davrananları da aynı şekilde önemseme. Senden her istenilen şeyi köle gibi yapma. Bu anlattıklarımı daha detaylı bir şekilde anlatan çok sevgili hocamız Haluk Tatar ayni isimli youtube kanalinda anlatiyor. Kişisel gelişim videolari sayesinde zamaninda bana çok yardımcı olmuştu.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı