Aşırı Öfke Sorunu

[
En ufak olayda psikiyatriye başvurmak doğru olmaz. Sorduğum soruları daha önce kendine hiç sordun mu? Önerdiğim şeyleri yapıyor musun? Ya da yapacak mısın? Yani kafana yattı mı?

Muhtemelen "Zamanla geçer." deyip, bir ilaç verecekleri kesin. Kendini hafiften modifiye etmen, yenilemen gerekli bazı konularda. Bence psikiyatri konusunda pek fazla acele etme.
Aynen öyle gitmesin, devlet hastanelerinden ne beklenir ki, allaha sövuyorum dedigi için sinirlendim sabah sabah neyse..
 
Fitnessa başla
Bilgisayar oyunları oyna
Dilersen Kuran oku
Dışarı çık, doğayı gez
Ailene elinden geldiğince yardımcı ol
Ergenlikte yaptığın kötü alışkanlığı bırak
İleride kendini hep huzurlu bir hayatın beklediğine inan.
Son olarak sana yardımcı olmak isteyen insanların önerilerini dikkate almaya çalış.
 
Kur'an okumak faydalı olurmu acaba? Yada fotoğrafçılığa başlasam?
Kanka şimdi olayı toparliyorum iyi oku. Psikiyatri servisine sakin ama sakin bas vurma, o ilaç var ya allah belasını versin o ilacın. Hayatının her alanında engel olur öyle bir sry asla yapma, sabah sabah s inirlendigim için, öyle bir sey dedim demek ki allaha sovmekten gerçekten pismansin gerçek çözüm yolunu açıklıyorum. Temiz hava al bol bol dışarı çik oyun oynama, baktin olmuyor az daha cabala o konular için çok erken, umarım yola girersin.
 
Hayır delirmedin merak etme.


Bu yaşlarda herkes aynı problemleri yaşar, öfke kontrolü zor olur. Sadece seninki aşırıya kaçmış. Basitinden bir örnek verecek olursak; Genelde çok şımartılmış çocuklar 15-16 yaşlarında senin yaptığını yapabilir.

Psikiyatrı olmalıdır ancak senin için çok erken. Belki hiç gerek kalmayacak ve bazen tehlikeli olabiliyor.

Ayrıca her problemi olan problemlerle mücadele etmek yerine armut piş, ağzıma düş tavrını takınırsa önüne gelen kendine deli teşhisi koyar.

Senin kendine biraz zaman vermenn ve hayattan zevk almaya bakman gerekli.

Kur'an okumak faydalı olurmu acaba? Yada fotoğrafçılığa başlasam?

İkisini de aynı anda yapabilirsin.

İnancını sağlamlaştırmak istiyorsan dediğim gibi inancını öğrenerek, neye, niçin, nasıl, neden taptığını öğrenerek bunu başarabilirsin.

Canın fotoğraf mı çekmek istiyor, bundan mı zevk alıyorsun? O zaman bir şekilde bunu yapmaya çalışacaksın. Belki ileride hayatın fotoğrafçılık üzerine olacak, bunu bilemeyiz.

Amaç ile yaşar insan.
 
O yaşlardayken bende öyleydim. En ufak şeyde evde eşyaları kırar dökerdim. Ne zaman ki dış hayatı görmeye tanımaya başladım ve duruldum. Karşımdaki insanlara sinirlensemde bunu dışa vuramadım sürekli içime attım. Bu bana zamanla sabırlı olmayı öğretti. Zamanla sakinleştim tabi. Bazı müşterilere aşırı sinir olurdum ama dışa vuramazdım bir süre sonra sinir içimde kaybolup giderdi. Ben böyle atlattım. Bende gittim Psikiyatri, Psikolog falan hiçbir işe yaramadı faydasını dahi göremedim.
 
Ha bu arada ilk yaşayan sen değilsin bizde bi aralar illa öyle şeyler yapmisizdir, mesela bana akil veren birtane 50 yaşında babamın arkadaşı vardı, akil allahligi yapma deyip kufur etmiştim, olur öyle ama dikkat et olmaması için. Demek ki, kalabalığı sevmiyorsundur bende oyleydim kan degerlerim düşükmüş, kronik yorgunluk varmış neyse çok uzattık bol sans dostum, ağır konuştuğum için kusura bakma. Bak, bende sinirlendim ☺.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı