- Katılım
- 21 Temmuz 2018
- Mesajlar
- 1.760
- Çözümler
- 2
O kişiyle hiç tanışmamak ister miydin peki? Buna evet diyeceğini düşünmüyorum çünkü birlikte geçirdiğin güzel zamanlar var ki ona bu kadar bağlanıp onun için üzülebiliyorsun. Hayatında üzülebileceğin birisi var olmuş, bunu hiç deneyimlememek ister miydin? Yaşayacağın güzel zamanları sana göstersem ve sonrasında ondan ayrılacağını ve çok üzüleceğini de söylesem yine de "hayır" der miydin?
Cevabın hayır ise aşağı kısmı okumana gerek yok. Cevabın "evet" ise devam edelim.
Bir tecrübe yaşarken sonunda nasıl hissedeceğini tahmin edebilirsin fakat sonunu tamamen bilemezsin. Bir tecrübe tamamen iyi veya kötü olamaz. En güzel yemeği bile yesen sana kötü diyebileceğimiz bir dönüşü oluyor. Isırıyorsun dişinde plak oluşuyor, yutuyorsun kalori olarak geliyor, ve çıkarman gerekiyor. Güzel bir yemek yerken bile göze aldığın bunca kötülükler var. Sen bir tecrübeye girdin ve sadece iyi şeyler olmasını bekledin, kötü şeyleri göz ardı ettin. Biliyoruz ki kötü bir tarafı olacak fakat sen bunu göz ardı ettin, ne kadar göz ardı edersen et yine de yaşamış oldun. Sevgilin ölmüş sanırım, belki de yaşayabileceğin en uç kötülüğü yaşamış oldun. Aşk da her deneyim gibi çift yönlüdür, iki kişi tarafından aynı şekilde yaşanmaz/hissedilmez. Yaşadığın tecrübeyi kabullenip üzüntünü dibine kadar yaşamalısın. Dersen ki "Deneyim ile sevgilimin ölmesinin bir ilgisi yok" o zaman ayrılmışsınız gibi düşünebilirsin.
Yukarıdaki "aşk boş iştir" yorumu beni üzüyor çünkü bu insanın gerçekten bir aşk yaşasa böyle düşüneceğini sanmıyorum. Birisi ile hayatını paylaşmak, sevgi ve ilgi görmek/göstermek, yaşayacağın duygu yoğunluğu bile aşk yaşamaya değerdir.
Bana soracak olursan, kız arkadaşın ile yaşadığın bütün tecrübeler için ona teşekkür etmelisin. İçinden bile olsa bir teşekkür çok iyi gelecektir sana. Bu beraberinde kabullenişi de getirir ve sana büyük bir rahatlama sunar. Eğer varsa bir yolun, yoluna devam et. Kendim de "aşk" duygusunu tattım, iyi ve kötü yönlerini gördüm, yaşadığım için pişman değilim. Benim içimdeki sevgi bitmedi, biteceğini de düşünmüyorum. İlişkiler çift taraflıdır ve en sağlıklısı uyum içinde olanıdır, benim ilişkim bir yerden sonra bu raddeden çıktığı için üzülerek de olsa ayrılmak durumunda kaldım.
Hâlâ "lanet bir şey" mi?
Cevabın hayır ise aşağı kısmı okumana gerek yok. Cevabın "evet" ise devam edelim.
Bir tecrübe yaşarken sonunda nasıl hissedeceğini tahmin edebilirsin fakat sonunu tamamen bilemezsin. Bir tecrübe tamamen iyi veya kötü olamaz. En güzel yemeği bile yesen sana kötü diyebileceğimiz bir dönüşü oluyor. Isırıyorsun dişinde plak oluşuyor, yutuyorsun kalori olarak geliyor, ve çıkarman gerekiyor. Güzel bir yemek yerken bile göze aldığın bunca kötülükler var. Sen bir tecrübeye girdin ve sadece iyi şeyler olmasını bekledin, kötü şeyleri göz ardı ettin. Biliyoruz ki kötü bir tarafı olacak fakat sen bunu göz ardı ettin, ne kadar göz ardı edersen et yine de yaşamış oldun. Sevgilin ölmüş sanırım, belki de yaşayabileceğin en uç kötülüğü yaşamış oldun. Aşk da her deneyim gibi çift yönlüdür, iki kişi tarafından aynı şekilde yaşanmaz/hissedilmez. Yaşadığın tecrübeyi kabullenip üzüntünü dibine kadar yaşamalısın. Dersen ki "Deneyim ile sevgilimin ölmesinin bir ilgisi yok" o zaman ayrılmışsınız gibi düşünebilirsin.
Yukarıdaki "aşk boş iştir" yorumu beni üzüyor çünkü bu insanın gerçekten bir aşk yaşasa böyle düşüneceğini sanmıyorum. Birisi ile hayatını paylaşmak, sevgi ve ilgi görmek/göstermek, yaşayacağın duygu yoğunluğu bile aşk yaşamaya değerdir.
Bana soracak olursan, kız arkadaşın ile yaşadığın bütün tecrübeler için ona teşekkür etmelisin. İçinden bile olsa bir teşekkür çok iyi gelecektir sana. Bu beraberinde kabullenişi de getirir ve sana büyük bir rahatlama sunar. Eğer varsa bir yolun, yoluna devam et. Kendim de "aşk" duygusunu tattım, iyi ve kötü yönlerini gördüm, yaşadığım için pişman değilim. Benim içimdeki sevgi bitmedi, biteceğini de düşünmüyorum. İlişkiler çift taraflıdır ve en sağlıklısı uyum içinde olanıdır, benim ilişkim bir yerden sonra bu raddeden çıktığı için üzülerek de olsa ayrılmak durumunda kaldım.
Hâlâ "lanet bir şey" mi?
