Askere gitmek istemiyorum, ne yapmalıyım?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Autistic Boy

Kilopat
Katılım
17 Ocak 2014
Mesajlar
3.121
Makaleler
24
Çözümler
1
Yer
Didim
Merhaba. 27 Temmuz 1999 Doğumluyum ve askere gitmek istemiyorum. Çünkü buna fiziksel ve psikolojik olarak hazır değilim. Vatan haini değilim ancak askerde dayak yemek ve psikolojik baskı yemek, 4-5 saat az uykudan çok güçlü bağırışla uyandırılmak ve işkence edene kadar, vücudumu hissedemeyecek hale gelene kadar zorla bana iş yaptırmalarını ve beni savaşa atmalarını istemiyorum çünkü ölüm korkum var. Askerliğimi ertelettirmiştim ve yeni sisteme göre hala liseli olanlar, 31 Aralık 2022 tarihine kadar askerliğini uzattırabilirmiş. Ben E-Devlet'e en son girdiğimde askerlik uzatma tarihim 31 Aralık 2022 idi. Ancak, şimdi E-Devlet'e girip baktığımda, 31 Aralık 2020 yazmakta. Bu beni korkutuyor. Çünkü en azından 31 Aralık 2022 tarihine kadar ertelenirse, o zamana kadar liseyi tamamlayıp, üniversiteye geçebilirim. Böylece askerliğimi birkaç sene daha geciktirmiş olurum. Bende 2016 yılından beridir ağız kuruluğu ve ses hastalığı var. Yediğim çoğu şey midemi ekşitmekte ve reflüye sebep olmakta. Ayrıca boyum 1.75 ve kilom 97 şu anda... Ayrıca 12 yaşımdayken psikiyatriden aldığım rapora göre bende Dikkat eksikliği ve anksiyete varmış. Ancak askerliğe gidip, gitmeme konusundaki psikolojik rahatsızlıkları önemsemediklerini duymuştum. :( Şu an net olarak 20.5 yaşındayım ve cidden askere hazır değilim. Zaten askere gidersem, karekterim bozulur. Erkeksi ve kaba saba tiplere benzetirler kesin beni? :( Çocuksu ve duygusal bütün meleksi özelliklerim yok olur. Enerjim yok olur. Seslendirme bile yapamaz hale getirirler :( Daha askere bile gitmeden, ellerim kollarım titredi. Babam sakinleşmem için sakinleştirici bitki çayı verdi de öyle biraz sakinleştim ama yeterli değil. Kalbime sancı ve ağrı giriyor. Zaten bir beni askere almasalar ne kaybederler ki? İnsanlık uğruna hiçbir faydam yok. Tamamen pasif ve evde oturan asosyal bir ergenim sadece. Askerde beni eğitmeye çalışırken ben o an yaşadığım korku ve şok yüzünden kalp krizi dahi geçirip ölebilirim. Zaten arada bende bradikardi ve taşikardi oluyor. Bradikardi, kalbin normalden daha yavaş atması sonucu nefes darlığı. Taşikardi ise kalbin dinlenme esnasında 100 BPM'den daha yüksek hızda atması. Çok sık olmasa bile arada oluyor. Olan yine bana olur. Korkudan bazen kendimi kaybedebiliyorum, bilincimi mesela. Ben yakınımda alt tarafı bir havai fişek patlama sesinden korkan ve aniden yerinden hoplayan ve kalp ağrısı geçiren biriyim. Komutanın ani bağırış ve hareketlerine nasıl dayanayim? Yatak odamdaki kapalı tüp televizyonun arada hafif çat diye ses çıkartmasından bile ürken biriyim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Artık askerde dayak yok.
Kimseye işkence yaptıkları yok.
Sözleşme imzalayıp profesyonel asker olmadıkça kimse sizi savaşa falan göndermiyor.
Suriye'de görev yapan askerlerimizin hepsi kontratlı ve oraya zorla gönderilmiyorlar. Zaten bunu bilerek sözleşme imzalıyorlar.
 
Usta sen daha bu yaşta bunları yaşayabiliyorsan ileride durumun çok zor olur. Korkularını yenmek ve her daim yeniliğe hazır olmak zorundasın. 17 yaşındayım bu benim için de geçerli diğer bizler içinde. Kendi hayatına atandığında, annen ve baban olmadığında ne yapacaksın? Kendine güvenmen lazım ve ona göre hazırlanman lazım. Bir gün karşına öyle bir engel çıkar ki hazırlıksız yakalanırsın ki askerlik daha hiç bir şey değil. Ben bunların farkındayken senin de farkında olman lazım. Sağlıcakla kal, kendine iyi bak.
 
Güzel kardeşim askerlik dediğin artık lise gibi düşün okul gibi, öyle savaşa falan gitmek yok, geri hizmetsin sen zaten memur gibi çalıştığını düşün sadece korkacak birşey yok her erkek tadacak bunu, muayene esnasında zaten soruyor rahatsızlığın var mı diye askere gitmeden de orada da kayıt esnasında bu testler vs yapılıyor sana hiçbir şeyin yokmuş gibi davranamazlar, dayak yok, akıllı olursan herhangi bir sıkıntı yaşamadan gider gelirsin, gözünü kim korkuttu bilmiyorum ama gidersen ki eğer bu muymuş askerlik dedikleri şey diyeceksin.
 
@Autistic Boy
samimi4.png
 
Erdem, kardeşim benim, hayatında bir sürü zorlukla karşılaşacaksın ve senin bunlarla başa çıkman gerekecek. Düşeceksin, kaldırmayacaklar. Üzüleceksin, teselli etmeyecekler, hatta düştüğün için gülenler olacak. Sevdiklerini kaybedeceksin, sevdiklerinle aran açılacak ve kimse umursamayacak. Sen her şeye rağmen, her şey kendim için diyerek yoluna devam edeceksin, etmelisin. Kanaatimce korkuların sadece askerlikle ilgili değil genel olarak korkuların var. Korkularınla yüzleşmediğin sürece anksiyeten ilerleyecek ve kendine boşuna zarar vereceksin. Hayatının en güzel günlerindesin, iyi değerlendirmelisin. 20 yaşında olmak için neler vermezdim şu an tahmin edemezsin. 18-28 yaş arası inanamayacağın kadar hızlı geçiyor ve senin bir saniye bile kaybetmemen gerekiyor. Bu yüzden yerinden kalkmalısın ve ciddi kararlar vermelisin. Anlattığın her şeyi sadece askerlikte değil, iş hayatında üniversitede ve ülkemizde her yerde göreceksin. Bu yüzden korkuların kendince haklı olsan da yersiz, aşmalısın.
Askerlik korkuna gelirsek, bağırıp çağıracaklar, binlerce emsalsiz akıl sağlığından şüphe edeceğin insanlarla karşılacaksın ama hepsi güzel hatıra olarak kalacak. Öyle dövmektir, ölene kadar koşturmaktır falan yok ama disiplinli olmak zorundasın. Sonuçta Türk ordusu ve emin ellerde olacaksın, korkma. Şimdilik yapabileceğin tek şey üniversite sınavına iyi hazırlanmak ve sınavı kazanmak.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Geri
Yukarı