16 yaşındayım ben gerçekten iradesiz bir insanım galiba bundan yaklaşık 3 yıl önce 13 yaşımdayken psikoloji felseye ilgi duyuyordum daha doğrusu 11 12 yaşımda başladım ilgilenmeye makale falan okurdum. Kendim yaşıtlarıma göre etrafı çok iyi analiz ederdim millet çocuksu gelirdi bende ne deniliyorsa ima etmek istediği şeyi tak diye anlardım. 13 yaşımdayken 16 17 yaşında çocuklar vardı az çok onlarla konuşurdum onlarda saf geliyordu gereksiz agresif Farkındalığı falan yoktu benim için onların sonrasında Onlar ergenliğin ortasında olgunluğunu bana göstermiyorlardır belki diyordum şimdi 16 yaşındayım 13 yaşımda dediğim şeyi Şu an katkat daha çok onaylıyorum. Yemin ederim Şimdid 18 19 yaşında çocuklar saf geliyor gerçekten kısır döngüye girdim galiba 13 yaşımda hiç olgunlaşmayacağım sadece bilgi sahibi olup insanları daha iyi analiz edeceğim diyordum ve kendimi bilgilendirmek geliştirmek için uğraştım. Şimdi aradan 3 yıl geçti O zaman karakterim değişir diye korkuyordum bir değişim yok 13 yaşımda nasıl düşünüyorsam şimdide aynıyım kardeşim İşte benim gücüm gerçekten bu 3 yıl sonrasını bile analiz edebiliyorum. Şimdide millet bu konu hakkında yorum alay etme gibi eylem konuşmalarda bulunursa direkt ya tokat atma eğilimine geçiyorum ama çok nadir vuruyorum. yada Çok fazla sinirlenip gülüyorum. İnşallah realde karşımda ergenlik hakkıda konuşan 13 20 yaşları arasında bir çocuk gelmez ciddi anlamda Vurmuştum birine biryandan başımı belaya sokacağımdan korkuyorum. Ama 3 yılda şunu anladım, kendi benliğimi unutmadım olgunlaşmadım sadece kendimi geliştirdim. Ama 13 yaşımda şey diyordum şimdi bana küçüğüm diye ergen diyorlar 17 18 yaşıma geleyimde en azından insanların küçümsemesi azalır diyordum Ama insan 20 25 yaşını devirmedikten sonra herkes çocuk gözüyle bakıyor cidden. Bu yüzden sosyal hayatı bıraktım tek başımayım ve güçlüyüm mentalitem kötü ancak Spesifik tekniklerim ile kendimi düzeltebiliyorum Yani bir nevi kendimi kandırarak mutlu ediyorum ama olsun.
?
