Aileden aileye değişir. Karar sizin tabii ki. Benden nasıl olsa nefret edecekler. En azından ahlakımın olduğunu bilsinler.Gerçekleri aileme söylesem tüm aile beni istemez ve nefret ederler.
En iyisi söylememek.
Aileden aileye değişir. Karar sizin tabii ki. Benden nasıl olsa nefret edecekler. En azından ahlakımın olduğunu bilsinler.Gerçekleri aileme söylesem tüm aile beni istemez ve nefret ederler.
En iyisi söylememek.
19 yaşındayım ve ailem senin dediklerin kadar var hatta fazlası belki. Babam eski kurs hocasıdır ve hayatını din üzerine dirsek çürüterek geçirmiştir, annem ise kuranı elinden bırakmayan cahil bir hanımdır. Bense dün akşam onların karşısına çıkıp(çünkü artık çok sıkıldım) yaklaşık 3 sene önce dinden çıktığımı söyledim. Tabii kabul edemediler asla, kafayı yemiş bu dediler. Hep şu okuduğu kitaplardan dediler.(Şu an sabah oldu ve babam tam şu an yanımda eline bi kitabımı almış bana okuyor ) Anlatmaya başladım. Babama kurandan ayetler gösterdim. Çoğunu açıklayamadı hatta bazen sorumu bile anlamadı ve hep şunu söyledi: '' Oğlum Allah'ın indirdiği kitapta yanlış olur mu biz nasıl sorgularız onu'' sonra anneme bakıp ''biz ne günah işledik de bu böyle oldu'' dedi. Onlara dogmalarla büyüdüklerini anlatsam da tabii ki asla benim gibi düşünmeye bile yaklaşamadılar, bi saat ağlaştık falan. Ne olacağını bilmiyorum ama pişman da değilim sanırım. Yazıp dert anlatayım dedim, dün gece kayıt oldum siteye ancak şimdi onayladılar. Neyse sana tavsiyem şunu bil ki asla tersini akıllarına bile getirmeyecekler. Hani saygı duyacaklarını, anlayışla karşılayacaklarını düşünüyorsan boş umutlara kapılma çünkü ben evlatlıktan reddedilmeyi bile göze alarak söyledim. Bundan sonra ne olacak bilmiyorum daha dün gece oldu bunlar. Büyük ihtimalle beni hocaya falan götürecekler ben de yalandan iman edicem ve her şey yine aynısı gibi olacak. Kim bilir belki beni böyle kabul edip cehennemlerine gönderirler. Hayırlısı ))Konu başlığında da gördüğünüz üzere uzun bir süredir delicesine kafa yorduğum konuyu bir karara bağladım ve elhamdülillah ateist oldum.
Cidden işin detayına inince o kadar mantık hataları, çelişkiler ve yanlışlarla karşılaştım ki kendi kendime nasıl bu kadar uzun süre inanmışım diye sormadan edemedim doğrusu. Ayrıca konuyu evrimci ateist vs müslüman'a döndürmeyelim bana sadece sorduğum sorunun cevabını verirseniz çok sevinirim. Ailenizin müslüman olduğunu ve fikirlerinin artık kalıplaştığını, ne yazık ki "Müslüman değilse ne hali varsa görsün." Dediğini hayal edin. Size sürekli zorla namaz kıldırtmaya çalışan, bilimsel bir şeyler söyleyince direkt "Oğlum bunlar ameriganın oyunları." Dediklerini düşünün. Belki çok çekilmez olduklarını düşünebilirsiniz ama ne de olsa onlar benim ailem. Küçüklüklerinden beri böyle büyümüşler ve benim onları suçlayıp dışlamaya hakkım olduğunu düşünmüyorum. Ama bir yandan da dediğim gibi sürekli bir baskı söz konusu. Benimle aynı ya da en azından benzer bir senaryo yaşan varsa tecrübelerini paylaşırsa çok iyi olur. Şimdiden herkese çok teşekkürler.
Lütfen Ateist olduğunuzu belirtip ailenizden nasıl özgürlük isterim diye sorarken İslam dinini de yargılayıp, derine inince yok mantık hataları yok şunlar yanlışlar vs şeklinde açıklamalar yapmayın, ateist olduysanız bu sizi ilgilendirir İslam dininde zorlama yoktur ancak bu sizin yaptığınız bir fiil savaş açmaktır derine inmek tabirini anlamadım gitti bence her şey ortada okumak yeterli ayrıca İslam mantık değil teslimiyet dinidir ateistlerin hep toplumda dışlanma sebepleri ateist olmaları değil İslamı karalama ve ya kendilerinin anlayamadığı mantıksız bulduğu şeyleri sürekli dile getirip durmalarıdır yoksa ülkemizde kimliğinde İslam yazmaktan öteye gitmeyen kimseye zararı olmayan insanlarda var.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.