Sadece içimi dökmek için açtığım bir konu dostlar tavsiye beklemiyorum önceden söyleyeyim. Babamla bebekliğimden beridir tek bir kere anlaştığımız bir konu olmadı. Kendi düşüncelerini beynine yerleştirmiş, egoist, sadece dünyada kendi doğrularının olduğunu düşünen manyağın teki resmen. Ben 18 yaşındayım, liseden mezun oldum fakat bu sene sözde sınava hazırlanacaktım, ev bana zindan oldu diyebilirim. Gelip gidip benim ve ailemin psikolojisini bozdu, hak etmediğimiz laflar söyleyip duruyor. Ben işe gitmeyip evde ders çalışıyorum diye zoruna gidiyor. Akşam eve gelince "sizden bir halt olmaz, sizinle ne yapacağım bilmiyorum, işe yaramazların tekisiniz, geri zekalı oğlu gerizekalılar" gibi mükemmel ithamlarla zorbalanıyoruz evde. Benimle beraber 2 kardeşim de dahil bu zorbalanmaların içinde. 1.sınıfa giden kardeşim var, çocuk bir harfi yanlış çizdi diye bağırır, kendi kendine delirir, laflar söyler. Bir konuda tartışmaya girdiğimizde mutlaka bir para kazanmadığım için bir laf sokup üste çıkmaya çalışır. Sırf bundan dolayı üniversite sınavından sonra şehir dışında hangi bölüm olursa olsun gitmeyi düşünüyorum. Orada kendime bir hayat kurup en kötü ailemi yanıma alacağım. Ben küçükken anneme el kaldırmış, annem polisle tehdit edince de haliyle korkudan bir şey yapamamış. Annemle dahi en ufak tartışmalarında evde sanki sülalesine hakaret etmişiz gibi tepki veriyor bize. Şu an evde kıyameti kopartmak istiyorum fakat maddi durumum olmadığı için altta kalıp duruyorum. Allah'ın izniyle de bu sene üniversiteye başka şehre geçince önce kendimi kurtarıp sonra ailemi kurtaracağım.
Son düzenleyen: Moderatör:
