Merhabalar,
Konu dışı kategorisinde öylesine bir yazı yazmak istedim, umarım kural dışı falan değildir. Yaşadığım bir olayı bahsetmek isterim sizlere. Bir kişiyi kırmayın, onun gönlünü bozmayın, her zaman yapıcı olmaya çalışın, her zaman tamamlayıcı olmaya çalışın; bir kişinin gönlünü, kalbini, hatrını kesinlikle yıkmayın. Değmiyor çünkü. Bir de şöyle bir şey var, Da'da bir adamın yazısında da okumuştum. Bu yazıyı okuyorsan sana selam olsun dostum. Yaptığımız şeyi de illaki yaşıyoruz, sen bir gün birini kırarsan gelir seni de kırarlar.
Üç kuruşluk dünyada yaşıyoruz zaten, birbirimizi kıra kıra nereye kadar gidebiliriz? Görüyorum, kimse yapıcı olmuyor. Herkes birbirine laf atma peşinde, herkes birbirini kırma peşinde. Herkes birbirini kendi çıkarları için kullanmaya çalışıyor. Bu şekilde nereye kadar gidebiliriz?
