Yapımcının suçunun olmadığı aşikar da buradaki asıl sıkıntı, 60 dolarlık ürünü 35 dolara alabildiği için kendini ''şanslı'', şirketi de kendisine ''kıyak geçen'' olarak gören görüş. Sanki dolar kazanıyor da paşam, 35 dolara alabildiği için ''yine bize güzellik yapmışlar'' diyor.
Misal örnek.
Şirket hayır işi yapıyor sanki de zar zor para yettirebildiğim bir oyunun fiyatına dahi ''bana pahalı geliyor'' diyemeyeceğim, üstüne üstlük 800'e alabildiğim için ''az bile'' diyeceğim. Güzel şükürcü mindset.