Çok Bunalmak

17 yasindayim. Turkiye geneline gore ortalama bir hayatim var. Anlatacaklarim asagi yukari cogu Turk gencinin yasadigi durumlar sanirim. Sadece yazmak istedim. Aylardir, hatta 1 yil olmustur belki, icimden gelerek guldugumu hatirlamiyorum. Arkadasim yok. Muhabbet edecegim, derdimi anltacagim bir tek annem var. Ona da anlatmaya cekiniyorum. Cunku hayatim boyunca annemle ciddi konusma yapmadim. Belki biraz garip gelebilir bilmiyorum. Kendi kendime konusmam disinda kimseyle dertlesmedim hayatim boyunca. Cok fazla derdi olan biri degilim zaten ama her kotu olayi kendi icine atmayi yasayanlar anlar. Keske her seyimi anlatacagim biri olsa diye hayal kurmak da sacma. Yoksa yoktur. Bir gelecek planim yok. En ufak bir fikrim bile yok. Bu durumdan cok bunaldim artik. Gelecek plani olmasi sart bir sey degil belki ama bir fikrim dahi yok. Belki ben cok abartiyorum bilmiyorum. Gercekten tembel bir insanim galiba. Kendime verdigim en ufak sozu bile tutamiyorum. Boyle devam etmek istemiyorum, degismek istiyorum ama hep kendime bir seyleri bahane ediyorum. Bu durumdan nasil cikacagimi bilmiyorum. Okuldan eve evden okula dongusudeyim uzun zamandir. Elektrogitar almayi istiyorum ama cok pahali. Yazin calisip alayim desem onun yerine iyi bir İngilizce kursuna yazilirim daha iyi. Okuldan 1'de geliyorum, geceye kadar siyaset takip edip oyun oynamaktan zihinsel engelli olmama az kaldi. Ozel alanim yok. Cogu seyi kardesimle ortak kullaniyorum. Onceden bu bir sorun degildi ama onceden cocuktu simdi ergenlige girdi. Herhalde benimle biraz da olsa benzer insanlar gormek icin yazdim. Firsatini buldugumda bir psikologa gorunmek istiyorum. Ne kadar yardimi olur bilmiyorum en azindan denemis olurum. Neyse dostlar iyi forumlar.

Bende 15 yaşındayım okulu bıraktım açık liseye yazılacağım diyorum ama şu an onu bile erteliyorum. Çok tembel biriyim evden dışarı çıkmıyorum. Arkadaşım yok mahalleden eskiden vardı ama artık kafa yapılarımız uymuyor o yüzden takılmıyorum. Dertlerimi arada anneme söylüyorum benimle taştaş geçiyor. Ben ciddi bir şey söylüyorum o dalgaya alıyor falan arkadaşımda yok dediğim gibi anlatayım falan. Okulda zaten arkadaşlarımın hepsi zorbaydı Fitness'a başlayacağım diyorum ama babama söylediğimde her zaman yaptığım gibi 1 2 gün gidip sonra bahane uydurup gitmeyeceğim diye yazdırmasını istemiyorum. Ama bir yandan arkadaşım olur falan diye düşünüp gitmek istiyorum ne bileyim artık zamana bırakıyorum.

Coda dedi:

Okuldan 1'de geliyorum, geceye kadar siyaset takip edip oyun oynamaktan zihinsel engelli olmama az kaldi.

Genişletmek için tıkla...

Diğer kısımlar hakkında yazabileceğim pek bir şey yok ama en azından alıntıladığım bölüm hakkında bir iki kelam etmek isterim.
Siyaseti günlük haberleri okumak olarak takip etmek size hemen hemen hiçbir şey katmaz. Sığ haberler, sığ yorumlar. Dünya siyasetinden haberdar olmalısınız, dünya tarihinden genel itibariyle haberdar olmalısınız. Sadece okuyup geçmek değil, okuduğunuz şeyler üzerine yorum yapabilecek yeteneğe sahip olmalısınız. Bu da nitelikli şeyler okumaktan geçiyor. Kitap-dergi-gazete okuyun, kendinizi yetiştirin. Bu yaptğınız iyice kör kuyuya düşmek oluyor.

Spora başla, doğru beslen, her gün 3-4 Litre arası su iç, sosyal medya kullanımını azalt ve masturbasyonu bırak (eğer yapıyorsan).