Öncelikle fiziksel olarak olduğunu düşünmüyorum. Size benzer bir durumu yaşadım. Sadece farklı olarak. Ben insanların beni anlamadığını düşünerek geri çektim kendimi. Öz güvenim, başarım hiçbir şeyimde yoktu. Sustum günlerce, aylarca. Yalnız oldum. Şimdi neredeyse hiç dostum yok 1 tane. Arkadaş sayısıda 3-4. kitap okudum, film izlemeye başladım, kendimi geliştirmeye başladım. İş hayatına atıldım, üniversite vs. açıkçası şunu söylemek isterim ki yalnızlığı arayacaksınız. Çünkü gerçekten en sağlıklısı bu. Utangaçtım eskiden şimdi hiç değilim. Mesele üniversitede yalnızım. Yalnız yerim, gezerim vs. ama inan çok mutluyum. Ha diyeceksin kimse mi olmasın. Olsun ama hayat daima iyi yerlerde iyi insanlar çıkarır, buna inan. Önce ilgi alanlarını, yaparken mutlu olduğun şeyleri bul. Sonra bu faaliyetlere, topluluklara katıl. Kısaca sana benzeyen insanlar bul. Kalıcı ve daha sağlıklı dostlar edinirsin. Kendini üzme.
