Çok takıntılı olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

252436

Hectopat
Katılım
9 Mart 2019
Mesajlar
223
Çözümler
1
Çok takıntılı biriyim. Arkadaşlarımda söylüyor bunu. En basitinden örnekler veriyim. Mesela yeğenimin (bebek) burnuna parmağımın ucu çarptı çok yavaş bir şekilde acaba bir şey olur mu diye veya yaptığım projede bir harfi biraz kötü yazdım hoca çok puan kırar mı ve aldığım 4 teknolojik ürünü de cızırtı geliyor diye iade ettim. Bu şeylerden nasıl kurtulabilirim acaba? Ve bu bir hastalık mıdır?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
4 Teknolojik ürün haricinde takıntıların normal benim takıntılarım her gün dinden çıkmam :D Düşünsene müslümanım ben her gün kelime i şehadet getiriyorum tekrar müslüman olmak için inşallah bir gün çözerim ben psikiyatri gittim diğer sorunlarım için takıntılar yani ilaç kullanıyorum etkisini göremedim tamamen akılda bitirmek önemli
 
4 Teknolojik ürün haricinde takıntıların normal benim takıntılarım her gün dinden çıkmam :D Düşünsene müslümanım ben her gün kelime i şehadet getiriyorum tekrar müslüman olmak için inşallah bir gün çözerim ben psikiyatri gittim diğer sorunlarım için takıntılar yani ilaç kullanıyorum etkisini göremedim tamamen akılda bitirmek önemli
Ya bir ürün alınca kulağımı dayayıp dinliyorum bir şeyi varmı diye falan. Diğer takıntıları da pek normal bulmuyolar çünkü işte hiçbir şey olmaz bundan falan diye.
 
Ya bir ürün alınca kulağımı dayayıp dinliyorum bir şeyi varmı diye falan. Diğer takıntıları da pek normal bulmuyolar çünkü işte hiçbir şey olmaz bundan falan diye.
Psikologa git önce ben psikolog gittim kadın benim işim değil diyip psikiyatri gönderdi ama doktorların saçmaladığını düşünüyorum isterse cahil desinler ama Allah aşkına benim düşüncelerimi ilaçla nasıl engelleyecekler? Ben sadece düşünmek istemiyorum bazı şeyleri adam bana ilaç veriyor bunun çözümü adamın bana verdikleri taktik olması gerekmez mi :D Bence psikologa git takıntılı bir hayat baya kötü
 
Psikologa git önce ben psikolog gittim kadın benim işim değil diyip psikiyatri gönderdi ama doktorların saçmaladığını düşünüyorum isterse cahil desinler ama Allah aşkına benim düşüncelerimi ilaçla nasıl engelleyecekler? Ben sadece düşünmek istemiyorum bazı şeyleri adam bana ilaç veriyor bunun çözümü adamın bana verdikleri taktik olması gerekmez mi :D Bence psikologa git takıntılı bir hayat baya kötü
Bende öyle düşünmüştüm fakat abim doktor abime söyledim bu takıntı olayını boş olduğundan dedi. Düşündüğün bir şey yok o yüzden takacak şey arıyorsun falan dedi.
 
Bende öyle düşünmüştüm fakat abim doktor abime söyledim bu takıntı olayını boş olduğundan dedi. Düşündüğün bir şey yok o yüzden takacak şey arıyorsun falan dedi.
Katılıyorum abine, mesela eskiden elbiselerimi ısırırdım illa ki bir şeyle uğraşmam gerekiyor yoksa duramıyorum çözümünü hiçbir zaman tam anlamıyla yapacağımı sanmıyorum ama alışacağız böyle yaşamaya
 
Bakın sakın ha bu sıkıntıyla yaşamaya kendinizi alıştırmayın. Ben yaklaşık 7 senedir Obsesif Kompulsif Bozukluğu hastasıyım. Başlangıçta saçma gelen "Işığı kapattım mı? , Suyu kapattım mı? vb " gibi basit gelen ama ömür yiyen takıntılar ile başladım. Yaptığım her harekete, konuştuğum her kelimeye, düşündüğüm her şeye takılırdım. Kitap okuyamazdım. Rahat yatamaz, rahat düşünemez olurdum. Allahım kimseye göstermesin. İnanın bana çok ıstırap verici oldu. Bilirsiniz acı ve ıstırap insanlara çok fazla şey öğretir. Bu dönemde farkındalıklar aşırı artıyor. Çok fazla mücadele ettim. Bir ara bittiğini zannettim zaman tekrar başladı. Her türlü taktiği yapmaya çalıştım. Nasıl yenebilirim diye sürekli mücadele ettim. Hiç bir zaman umudumu kaybedip böyle yaşamaya alışıcaz gibisinden cümleler kurmaya kendime yediremedim. Ben böyle hayat yaşayamam benim bunu yenmem lazım dedim her başlangıcında yeniden ve yeniden başladım asla pes etmedim. Psikoloğa götürmeyi düşündüler ben onaylamadım. Aradan geçen zamanlar sonrasında takıntılarım evrildi ve daha güçlü hale geldiler bu sefer ben, beni gerçekten psikoloğa götürmelerini istedim. Randevu alındı. Randevu zamanı geldi. Psikoloğa gidecektim ama bu kafada olan şeyler kafada biter dedim ve dedim ki "1 Ay sonra eğer aynı yerde sayıklarsam beni ozaman psikoloğa götürün" dedim. 1 aya kalmadan bunu dediğim o gün ben bunu başardığımı hissettim ve sonunda başardım. Çok fazla düşünmemeyi, obsesif düşüncelere aldırış etmemeyi, umursamamayı, takılmamayı başardım. Çok rahatlamış hissedeceksiniz emin olun. İnanın alışmak zorunda kalmayın. Mücadele edin! Kaybetmeyin. Yıkılmayın. Gerçekten bu hastalıkla yaşanılmaz. Çok düşünerek çok fazla takılarak, takıntılı olarak ömrümüzü nasıl geçireceğiz. Hayattan nasıl zevk alacağız? Umarım en kısa sürede bu sıkıntıdan kurtulursunuz. Allaha dua edin. Allah yar ve yardımcınız olsun. Sağlıcakla kalın...
 
Bakın sakın ha bu sıkıntıyla yaşamaya kendinizi alıştırmayın. Ben yaklaşık 7 senedir Obsesif Kompulsif Bozukluğu hastasıyım. Başlangıçta saçma gelen "Işığı kapattım mı? , Suyu kapattım mı? vb " gibi basit gelen ama ömür yiyen takıntılar ile başladım. Yaptığım her harekete, konuştuğum her kelimeye, düşündüğüm her şeye takılırdım. Kitap okuyamazdım. Rahat yatamaz, rahat düşünemez olurdum. Allahım kimseye göstermesin. İnanın bana çok ıstırap verici oldu. Bilirsiniz acı ve ıstırap insanlara çok fazla şey öğretir. Bu dönemde farkındalıklar aşırı artıyor. Çok fazla mücadele ettim. Bir ara bittiğini zannettim zaman tekrar başladı. Her türlü taktiği yapmaya çalıştım. Nasıl yenebilirim diye sürekli mücadele ettim. Hiç bir zaman umudumu kaybedip böyle yaşamaya alışıcaz gibisinden cümleler kurmaya kendime yediremedim. Ben böyle hayat yaşayamam benim bunu yenmem lazım dedim her başlangıcında yeniden ve yeniden başladım asla pes etmedim. Psikoloğa götürmeyi düşündüler ben onaylamadım. Aradan geçen zamanlar sonrasında takıntılarım evrildi ve daha güçlü hale geldiler bu sefer ben, beni gerçekten psikoloğa götürmelerini istedim. Randevu alındı. Randevu zamanı geldi. Psikoloğa gidecektim ama bu kafada olan şeyler kafada biter dedim ve dedim ki "1 Ay sonra eğer aynı yerde sayıklarsam beni ozaman psikoloğa götürün" dedim. 1 aya kalmadan bunu dediğim o gün ben bunu başardığımı hissettim ve sonunda başardım. Çok fazla düşünmemeyi, obsesif düşüncelere aldırış etmemeyi, umursamamayı, takılmamayı başardım. Çok rahatlamış hissedeceksiniz emin olun. İnanın alışmak zorunda kalmayın. Mücadele edin! Kaybetmeyin. Yıkılmayın. Gerçekten bu hastalıkla yaşanılmaz. Çok düşünerek çok fazla takılarak, takıntılı olarak ömrümüzü nasıl geçireceğiz. Hayattan nasıl zevk alacağız? Umarım en kısa sürede bu sıkıntıdan kurtulursunuz. Allaha dua edin. Allah yar ve yardımcınız olsun. Sağlıcakla kalın...
Teşekkür ederim inşallah daha iyi boşverebilirim. Şu an çok sürmeyen şeyleri düşünüyorum kısa süreli daha sonra geçiyor veya geçmezse ve uzun sürerse bir bilene soruyorum ve iyice rahatlıyorum. Abimden beni psikoloğa götürmesini istedim fakat bunun hastalık boyutu olmadığını ergenlikten dolayı olduğunu kendinde de eskiden olduğunu söyledi. İnsanlar ergenlik dönemlerin de böyle hastalık bulur ve “ Acaba bende de var mı ? gibi soruları düşünürler dedi. Bu yüzden rahatladım biraz daha. Eğer baktım ki ilerliyor bir psikoloğa gidebilirim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı