Klasik cevaplardan birisi gibi olabilir belki ama eğer kendinizi bu konuda çok rahatsız hissediyorsanız psikoloğa gidebilirsiniz, tedavi süreci iyi gelir belki. Utangaçlık atlatması çok zor bir şey, kolay değil elbet, özellikle bu sahne korkusuna dönüştüğünde çok büyük sıkıntı oluyor uzun yıllar boyunca, şahsen ben de 20 yaşımda olmama rağmen sahne korkusu var çocukluğumdan beri gelen, yaşınız büyüdüğünde ister istemez bu halinizden arınacaksınız hiç merak etmeyin, az da olsa yavaş yavaş azalacak bu şey, bu yaşlarda çok normaldir. En azından aynaya bakmak bunu yavaş yavaş azaltır. Bir de lütfen ileride yalnız olacağınız ve hiçbir şey yapamayacağınız korkusu gelmesin çünkü hayat çok değişken, illaki ileride bir değişiklik yaşarsınız ve geriye bakıp vay be diyeceksiniz elbet.
Kafana takıp moralini bozma dostum, ilerideki yaşlarında, meslek hayatında açılırsın.
bu dediğinizi yaparsa daha da utangaç olur kendine olan güvenini azaltır.
Ben de sınıfta yalnızım, birkaç hocaya açınca yine düzelmedi durum. Ondan dolayı ben de herkese artık ruhsal anlamda yorgunum diyorum. Şimdi şöyle düşünün hocam, küçüklükten beri bu durumla karşı karşıyasınız ve maalesef geçmemiş, bazen çok zor da olsa bir adım atmanız gerekir çünkü şimdi atmazsanız ileride gerçekten çok pişman olacaksınız. Ben bunun örneğini çok gördüm. Hem hoca olduğundan sizi de fazla yormayacak hem de yeni bir şey başardığınızdan size motivasyon verecek bir hedef, yorgunum dediğiniz hocaya içinizi biraz daha açmak çözebilir çünkü hal hatır soran hocaların normal hocalardan daha etkili olduğunu düşünüyorum. Ben de sınıfta hiç konuşamazdım, bunu az da olsa çözebildim. Kendime şöyle bir kural tasarladım, 5 saniye içerisinde yapabileceğim bir şey ise o düşüncemi 5 saniye içerisinde söyleyeceğim. Mesela laf atan bir arkadaşımın sırayı çekmesini istiyordum arkaya ve utandım kendi kendime, sonra ise hemen kendimi zorlayarak söyledim bir şey olmadı. Biz sırf kırmayalım diye o kadar hassas düşünebiliyoruz ama insanların geneli maalesef bizim gibi düşünmüyor.
