Çok utangacım

Geçen bir gösteri yapacaktık. Utanmaktan titriyordum. Bir tane hocam gelip dedi üşüyor musun diye sordu.
Klasik cevaplardan birisi gibi olabilir belki ama eğer kendinizi bu konuda çok rahatsız hissediyorsanız psikoloğa gidebilirsiniz, tedavi süreci iyi gelir belki. Utangaçlık atlatması çok zor bir şey, kolay değil elbet, özellikle bu sahne korkusuna dönüştüğünde çok büyük sıkıntı oluyor uzun yıllar boyunca, şahsen ben de 20 yaşımda olmama rağmen sahne korkusu var çocukluğumdan beri gelen, yaşınız büyüdüğünde ister istemez bu halinizden arınacaksınız hiç merak etmeyin, az da olsa yavaş yavaş azalacak bu şey, bu yaşlarda çok normaldir. En azından aynaya bakmak bunu yavaş yavaş azaltır. Bir de lütfen ileride yalnız olacağınız ve hiçbir şey yapamayacağınız korkusu gelmesin çünkü hayat çok değişken, illaki ileride bir değişiklik yaşarsınız ve geriye bakıp vay be diyeceksiniz elbet. :)

Hocam ailem izin vermiyor. Bir tane öğretmenim var. Onu çok seviyorum. Ama onun canını sıkıcağım diye korkuyorum. İstediğin zaman gel benimle konuş diyor. Ama yapamıyorum.
Canını sıkmazsın. Git konuş.

Cidden mi hocam? Okulun son haftası sizce konuşsam mı? Gittikçe boğuluyor gibi hissediyorum.
İleride açılırsın kardeşim, içine kapanlık, utangaç olmak şu dönemlerde gayet normal.

Hocam ana sınıftan beri böyleyim. Umarım geçer.
 
Yaşadığınız durum sosyal anksiyete gibi, sürekli insanları düşünme konusunda ben de öyleyim ama fiziksel olarak da etki etmiş size. Bunun ne kadar zor olduğunu, ne kadar beyni yorduğunu biliyorum o yüzden size verebileceğim 2 tavsiye var. 1. olarak bir psikoloğa gidin çünkü şuan kendiniz düzeltebilmeniz imkansız. 2. ise bunu demeden önce mutlaka önce psikoloğa sorun o da ortam değiştirmek. Eğer birkaç yıldır aynı yerdeyseniz ve hala arkadaşınız yoksa bunu bir de ortam değiştirmekle çözebilirsiniz ama dediğim gibi okuldaki ortamı bilmediğimden önceden biriyle danışın.
 
Geçen bir gösteri yapacaktık. Utanmaktan titriyordum. Bir tane hocam gelip dedi üşüyor musun diye sordu.


Hocam ailem izin vermiyor. Bir tane öğretmenim var. Onu çok seviyorum. Ama onun canını sıkıcağım diye korkuyorum. İstediğin zaman gel benimle konuş diyor. Ama yapamıyorum.
Kafana takıp moralini bozma dostum, ilerideki yaşlarında, meslek hayatında açılırsın.
 
Yaşadığınız durum sosyal anksiyete gibi, sürekli insanları düşünme konusunda ben de öyleyim ama fiziksel olarak da etki etmiş size. Bunun ne kadar zor olduğunu, ne kadar beyni yorduğunu biliyorum o yüzden size verebileceğim 2 tavsiye var. 1. olarak bir psikoloğa gidin çünkü şu an kendiniz düzeltebilmeniz imkansız. 2. ise bunu demeden önce mutlaka önce psikoloğa sorun o da ortam değiştirmek. Eğer birkaç yıldır aynı yerdeyseniz ve hala arkadaşınız yoksa bunu bir de ortam değiştirmekle çözebilirsiniz ama dediğim gibi okuldaki ortamı bilmediğimden önceden biriyle danışın.

Hocam ailem izin vermiyor. Bir tane öğretmenim var. Bana bir kere mutsuz gözüküyorsun sorunun ne dedi. Yorgunum demiştim. Oysaki kafamın içinde bir sürü şey geçiyordu. Dedi istediğin zaman benimle konuş dedi. Ama yapamıyorum. Konuşmak istiyorum.
Acayip sıkıntı vermeye başladı. Öğretmenimle mi konuşsam bilemedim.
 
Geçen bir gösteri yapacaktık. Utanmaktan titriyordum. Bir tane hocam gelip dedi üşüyor musun diye sordu.

Hocam ailem izin vermiyor. Bir tane öğretmenim var. Onu çok seviyorum. Ama onun canını sıkıcağım diye korkuyorum. İstediğin zaman gel benimle konuş diyor. Ama yapamıyorum.

Cidden mi hocam? Okulun son haftası sizce konuşsam mı? Gittikçe boğuluyor gibi hissediyorum.

Hocam ana sınıftan beri böyleyim. Umarım geçer.

Sosyal anksiyetede boğulur gibi hissetmeniz normal. İnsanları rahatsız etmekten korkuyorsunuz. Emin olun bir şey olmayacaktır. Kimse size kızamaz. Kızdı mı? Git müdüre şikayet et. O da mı kızdı? Ailene anlat ilçe milli eğitime gitsinler. Kimse sana gülemez.
 
Sosyal anksiyetede boğulur gibi hissetmeniz normal. İnsanları rahatsız etmekten korkuyorsunuz. Emin olun bir şey olmayacaktır. Kimse size kızamaz. Kızdı mı? Git müdüre şikayet et. O da mı kızdı? Ailene anlat ilçe milli eğitime gitsinler. Kimse sana gülemez.

Ailem ergenlik deyip geçiyor. Öğretmenimle mi konuşsam? İçimi boşaltmak istiyorum.
 
Sosyal anksiyetede boğulur gibi hissetmeniz normal. İnsanları rahatsız etmekten korkuyorsunuz. Emin olun bir şey olmayacaktır. Kimse size kızamaz. Kızdı mı? Git müdüre şikayet et. O da mı kızdı? Ailene anlat ilçe milli eğitime gitsinler. Kimse sana gülemez.
bu dediğinizi yaparsa daha da utangaç olur kendine olan güvenini azaltır.
 
Hocam ailem izin vermiyor. Bir tane öğretmenim var. Bana bir kere mutsuz gözüküyorsun sorunun ne dedi. Yorgunum demiştim. Oysaki kafamın içinde bir sürü şey geçiyordu. Dedi istediğin zaman benimle konuş dedi. Ama yapamıyorum. Konuşmak istiyorum.
Ben de sınıfta yalnızım, birkaç hocaya açınca yine düzelmedi durum. Ondan dolayı ben de herkese artık ruhsal anlamda yorgunum diyorum. Şimdi şöyle düşünün hocam, küçüklükten beri bu durumla karşı karşıyasınız ve maalesef geçmemiş, bazen çok zor da olsa bir adım atmanız gerekir çünkü şimdi atmazsanız ileride gerçekten çok pişman olacaksınız. Ben bunun örneğini çok gördüm. Hem hoca olduğundan sizi de fazla yormayacak hem de yeni bir şey başardığınızdan size motivasyon verecek bir hedef, yorgunum dediğiniz hocaya içinizi biraz daha açmak çözebilir çünkü hal hatır soran hocaların normal hocalardan daha etkili olduğunu düşünüyorum. Ben de sınıfta hiç konuşamazdım, bunu az da olsa çözebildim. Kendime şöyle bir kural tasarladım, 5 saniye içerisinde yapabileceğim bir şey ise o düşüncemi 5 saniye içerisinde söyleyeceğim. Mesela laf atan bir arkadaşımın sırayı çekmesini istiyordum arkaya ve utandım kendi kendime, sonra ise hemen kendimi zorlayarak söyledim bir şey olmadı. Biz sırf kırmayalım diye o kadar hassas düşünebiliyoruz ama insanların geneli maalesef bizim gibi düşünmüyor.
 

Geri
Yukarı