Değer verdiğim insanlar elimden kayıp gidiyor

427036

Hectopat
Katılım
12 Şubat 2021
Mesajlar
3.076
Çözümler
23
Geçen haftalardan birinde aynı okulda olduğum kuzenim (benden bir yaş büyük) okul çıkışı ağlayacak gibi oldu bir yere gittik oturduk yaklaşık kırk beş dakika oturduk konuştuk bana dertlerini anlattı. O anlattıkça teselli edecek bir şey bulamadım uzun süre konuştuk en sonunda geç oldu diye biraz daha iyi (?) şekilde evlerimize gittik. Bugün çok sevdiğim ve değer verdiğim bir arkadaşımla konuşurken dertlerini anlattı (zaten daha önceleri ara sıra dertleşirdik). Kendisi benim kafa dengim o yüzden sürekli konuşuruz dün ya da önceki gün akşamı konuştuk senle konuşmak çok iyi oluyor iyi ki varsın vs. yazmıştı. Bugün konuşurken o da dertlerini anlattı dışarıdan bakan biri bile psikolojimin bozuk olduğunu anlar ama ailem farkında değil dedi. Bir an gerçekten psikiyatr olsaydım da yardımcı olabilseydim diye düşündüm. Bilemiyorum sevdiğim, değer verdiğim, mutlu olmasına mutu olacağım kişilerin kötü durumda olduklarını görüyorum. Kendim de anlatamıyorum onları gördükçe benimkiler dert mi diyorum. Yardım edin arkadaşımı ve sevdiğim insanları kaybetmek istemiyorum.
 
Bu konuların üzerinde aşırı düşünerek kendine dert edinme. Herkes maalesef aynı yaşam şartları altında yaşamıyor. Sen iyi bir arkadaş olarak her zaman; yanlarında ol, onlarla sohbet edip dertlerini dinle, verebiliyorsan akıl ver, kafalarını dağıtıp gülmelerini sağla ve istedikleri an arayıp senden yardım isteyebilecekleri kadar samimi ol yeter.

İlerisi seni alakadar etmiyor. Sen çocuk bakıcısı değilsin sadece dostsun, öyle kal. Başka insanların hayatlarını düşünerek vaktini harcama. Boş olarak gördüğün aktivitelerinde olsa onlara odaklan, kendinle ilgilen.

Bunları söylüyorum çünkü insan ilişkilerini iyi bilirim. Birinin üzerine çok düşersen o kişi senin gözünün yaşına bakmaz. Biraz empati yaparsan beni daha iyi anlayacaksın. Canını sıkan bir durumu bir arkadaşına anlattın ve arkadaşın o günden itibaren her gün her saniye senle ilgilenmeye başladı. Bir süreden sonra "of bi sal" diyesin gelir ama diyemezsin. Bu da arkadaşlık ilişkisinin bozulmasına neden olur.
 
Bu konuların üzerinde aşırı düşünerek kendine dert edinme. Herkes maalesef aynı yaşam şartları altında yaşamıyor. Sen iyi bir arkadaş olarak her zaman; yanlarında ol, onlarla sohbet edip dertlerini dinle, verebiliyorsan akıl ver, kafasını dağıtıp gülmesini sağla ve istedikleri an arayıp senden yardım isteyebilecekleri kadar samimi ol yeter. İlerisi seni alakadar etmiyor. Sen çocuk bakıcısı değilsin sadece dostsun, öyle kal.

Cevabınız için teşekkürler.
 
Aslında bu süreçte onların yanında olduğunuzu onlara hissettirirseniz ve bu sırada da bir psikiyatriste görünmesini sağlarsanız en sağlıklısı. Psikiyatriyi öğrenmek çok uzun bir süreç. Ancak bu hem daha kısa süreli hem daha etkili. Tabii ne anlattığını, çocukluk yaşamını vb. bilgilerim olmadığı için psikiyatriye gerçekten bir ihtiyaç var mı kestirmem imkansız ama gitmesinin zararı olacağını düşünmüyorum.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı