Depremi çabuk unuttuk

1 haftalığına İstanbul'a ablamın yanına kalmaya geldim. İstanbul'da kalırken biir gece saat 02:00 suları yatakta uykuya dalmaya çalışıyordum. Hafif bir sallantı oldu, ya kamyon ya da artık psikolojik bir korku. Anlık olarak aşırı derecede korktum deprem olacak diye.

Şu zamana kadar ciddi bir deprem yaşamadım ve eğer olurda yaşarsam depremden değil de sanırım o anki aşırı korkudan öleceğim.
 
Kader.

Maalesef kader oldu. Cumhurbaşkanımız söylüyor. Haa 20 yıl önce farklı şeyler söylüyordu ama o ne derse doğrudur. İstanbulda'da deprem olacak ve daha kötüsü olacak. Hayal bile edemeyeceğiz bu kadarını. Ama 20 yıldan beri 1 tane bile çalışma var mı? Yok. 2 tane büyük deprem geçirdik halen var mı çalışma? Yok. E arkadaşlar ne yapacağız? Halk söyledi ne yapılması gerekeni.
 
Unutabiliyor muyuz ki kral hatayın çok az yıkım olan yerinde bile ağır hasarlı binalar olsun yıkılan okullar ağır hasarlı okullar bayağı hatırlatıyor depremi yani.
 
Ateş düştüğü yeri yakar. Deprem oldu, canlar kayboldu ama hâlâ değişim olmadı. Neden?
Çünkü bu ülkede halkın iyiliği istenmiyor.
Daha halk kendi iyiliğini istemiyor çok normal hocam. Ne desem boş yani. Zamanında çok üzülmüştüm bu olaya ama sonra üzülmeyi bir kenara atmam gerektiğini fark ettim. Hala aklına gelip de üzülen varsa aynısını öneririm. Bazı şeyler değişmez.
 
Açacağım konu deprem günlerini hatırlatıp yaramızı deşmek ve korkutmak değil gerçeklerle yüzleşmek. Gün geçmiyor ki İstanbul depremi yaklaşıyor. Naci görür'ün bu Marmara depremi ile ilgili bir sürü sözleri mevcut. 7.2 ilâ 7.6 arası deprem bekliyoruz dedi. 6 şubata gelecek olursak bir kere ben de dahil hiç kimsede deprem bilinci yok. Deprem tatbikatı yapılıyor ülke geneli okullarda vs ciddiye alan yok herkes dalga geçiyor. Ülkecek her şeyi çok iyi bildiğimizi zannediyoruz. Konu hakkında bilgi sahibi insanları dinlemeyip tedbir almıyoruz. `"Ya işte deprem uzmanları geleceği mi görüyor öleceğimiz varsa ölürüz" Naci görür'ü bende dahil çoğumuz yeni tanımış bile olabiliriz. Sizlere Japonya'dan örnek vereceğim. Japonya'ya ikinci dünya savaşı dönemleri iki tane atom bombası atıldı. Bakarsınız ki bu bomba yerlerinden eser yok. Adamlar işini çok iyi yapıyor çünkü. Bazı kalıntıları bilerek bırakmışlar ki gelecek nesiller tarihlerini öğrensin işlerini düzgün yapsın bir daha böyle bir şey yaşamayalım diye. Bizim ülkeye bakıyoruz ama neredeyse hiç akıllanma diye bir şey yok. Ulan deprem olmuş soğuk kış aylarında battaniyeye zam yaptılar. Size cennetten köşk vâd ediyorum diye demiri kolonu çalınmış ev sattılar. Deprem olduktan sonra 1-2 hafta sonra elimize çayımızı kahvemizi aldık enkazdan çıkarılanları izledik. Sözde çok üzülüyoruz. Bir kere İstanbul depremi yani büyük Marmara depremini ülkeyi çok büyük etkileyeceğini bilmek için âlim olmaya gerek yok açıkçası. Tedbir bizden takdir Allah'tan sözünü çok yanlış anlıyoruz. Bu sözü kaderden kaçılmaz, olacağı varsa olur gibi anlıyoruz. Tedbir almıyoruz. Sonra Allah'tan yardım diliyoruz. Deprem olduktan sonra yine akıllandık mı? Hayır. İşimiz gücümüz; emekliye verilecek paranın zamlanması, enflasyon açıklaması, EYT VS. bu ülkenin 81 vilayetinde 81 ayrı deprem olsa yine unutulur yine unutulur. Bakıldığı üzere tedbir alınmayacağa benziyor. Alınsa bile şahsi görüşüm çok geç. Olanlar olduktan sonra akıllanmayan millet bu saatten sonra akıllanır mı? Hayırlı geceler dilerim.

Büyük bir deprem yaşadık ama hala hiç bir tedbir alınmadı. Daha da alınmaz bence. Ama ülkede sizin gibi akıllı ve bilinçli insanlar olduğu sürece hâlâ umudum var.
 
Deprem riskine karşı farkındalık ve tedbir alma hayati önem taşır. Bilinçli hazırlık ve güvenli yapılar, insanların hayatını korur. Umarım herkes bu konuda gereken adımları atar.
 

Geri
Yukarı