Aslında çok uzun yazdım da sildim, kısaca yazayım 29 yaşında biri olarak 18-20 yaşında kardeşlerim için söylüyorum gelecek kaygısı, yalnızlık, bunalım hepimizin az yada çok yaşadığı bir şey, ben çok yaşadım özellikle yalnızlık. Ama hayat çok garip hep "bu olmaz, imkansız" dediğim şeyler başıma geldi, hep beklemediğim fırsatlar yada sorunlar önüme çıktı, hayat 18-20 yaşında geleceğinizi tahmin ettiğiniz gibi gelmiyor, hep bi sürpriz hep bi bilinmeyen, hep bi beklenmeyen. Yalnızlıktan korkmayın, hayatta alabileceğiniz en iyi exp görevlerinden biri. Zengin olmalıyım kaygısından çıkın, muhtemelen olamayacaksınız, beni kimse beğenmeyecek kaygısından çıkın, bazı insanlar bazı sebeplerden dolayı sizi beğenmeyecek, bunu değiştiremezsiniz. Ne olacaksa olsun siz işinize bakın salın yani tutmayın bişey olmaz, hayatın normali bu.
