Andar Han
Megapat
- Katılım
- 17 Aralık 2019
- Mesajlar
- 8.126
- Makaleler
- 3
- Çözümler
- 55
Var olduğumuz hayatta, her şey zıttı ile anlamlandırılmaktadır. Kötünün ne olduğunu bilebilmek için iyinin ne olduğunu bilmek gerekir. Fakat insan yapısı ya da doğası gereği, iyi ve kötüyü kendinden ötürü değerlendirmektedir. Çevresel tüm faktörlerin birer tehdit olarak algılanması, insan için doğal olandır. Çünkü, var olmak gereklidir. "Ben varsam ve iyiysem, varlığıma sebep olan iyidir." çıkarımı için, içgüdülerine tabii olmak yeterlidir.
Herhangi bir insanın, her şeyi bilmesi imkansızdır. Var olan bilgiye oranla, herhangi bir insanın sahip olduğu bilginin değeri de iğnenin başından farksızdır.
Bu iki kabul sebebi ile hayat içinde, insanın kendine karşıt tüm fikirleri görmezden gelmesi kendini görece güçlü kılabilmektedir lakin karşıta gözünü kapatanın gerçek ile iştiraki göreceden öteye varamayacaktır.
Tüm bu kurgu ve yönlendirmelerimden sonra varılan; "gerçek için, karşıtın varlığı mecburdur" olacaktır ve "gerçeğin anahtarı, tarafsızlıktadır."
Herhangi bir insanın, her şeyi bilmesi imkansızdır. Var olan bilgiye oranla, herhangi bir insanın sahip olduğu bilginin değeri de iğnenin başından farksızdır.
Bu iki kabul sebebi ile hayat içinde, insanın kendine karşıt tüm fikirleri görmezden gelmesi kendini görece güçlü kılabilmektedir lakin karşıta gözünü kapatanın gerçek ile iştiraki göreceden öteye varamayacaktır.
Tüm bu kurgu ve yönlendirmelerimden sonra varılan; "gerçek için, karşıtın varlığı mecburdur" olacaktır ve "gerçeğin anahtarı, tarafsızlıktadır."