Ben de simülasyonda yaşıyoruz sanıyorum bazen. Gerçekten de dünya, simülasyon olabilir. Bunlar kaygısal şeyler. Simülasyon olsa ne fark eder diyorum, hayatıma devam ediyorum.
Kral benim şu ben insanların gerçek olabileceğine inanmıyorum. Yani şöyle tek insan benim diğerleri bir robot gibi. Yani zihnim böyle düşünüyor böyle değil biliyorum fakat zihnimde böyle takıldı. Düşünmemek ya da kendi haline mi bırakmak en iyisi bilmiyorum
Sizinki takıntı o zaman. Psikologla görüşün.
Dostum bu düşüncelerden anladığım çok boş zamanın var. İstersen bu düşüncelerin hakkında bir kitap yazmayı deneyebilirsin böylece hem sorgulayıp hemde vakit geçirmiş olursun. Aynı düşünceleri ben hemen hemen her insanın kurduğunu düşünüyorum. Evet biraz değişik bir şey sanırım.
Ne değişik ama!
Sorgulamak güzel bir şey fakat insanın kafası kendini bitiriyor. Herkes yanında taşıdığı kafesin içinde yaşar sözü çok doğru. Şu 1 haftalık tatilde bu düşünce kafamı yedi bitirdi. Benimki takıntı hastalığı sanırım, büyünce de kitap yazmayı düşünmüştüm zaten. Hayatımı anlatan düşündüklerimi anlatan. Yanıtın için çok teşekkürler.En iyisi bu olacak sanırım. Geçen senede bir sürü düşünce kafamı bitirmişti. Teşekkür ederim, iyi günler.
Neden algılayamazdık?
